எண்ணமெனும் ஆலமரம்.. (கவிதை) வித்யாசாகர்!

*நீருள் புகும்
ஒளியைப் போல
மனதுள் புகும் எண்ணங்களே.. எண்ணங்களே..
 
உலர்ந்த
நீரின்மையிலும்
இருந்துவிடும் வண்ணங்களாய் - மனதுள்
ஆழத்தங்கி விடும் -
எண்ணற்ற எண்ணங்களே.. எண்ணங்களே..
 
மேலழுக்கைத் துடைப்பதற்குள்
உள்கோடி வேர்விட்டு
வாழுங்காலத்து பசுமையை யுதிர்க்கும்
இயல்பொழியா எண்ணங்களே.. எண்ணங்களே..
 
இருக்கும் வாழ்க்கையது
ஒன்றே ஒன்று - அதில்
ஆசை கோபம் வெறுப்பைச் சேர்த்து
பாதியை மாய்க்கும் எண்ணங்களே.. எண்ணங்களே..
 
சுட்டப்புண்ணின் தடம்போல
விட்ட உடலின் மிச்சத்தையும்
இரத்தம் ஊறும் முன்னேமுந்தி
சீவனோடு சேரும் எண்ணங்களே.. எண்ணங்களே..
 
நான் சிவமாய் ஆகும்
காலமெப்போ..?
 
மனம் அமைதியில்
ஆழ்ந்திருக்கும் காலமெப்போ..?
 
உள்ளேநின்று உன்னைப்பார்த்து
என்னையறியும் தருணமெப்போ..?
 
எண்ணங்களே.. எண்ணங்களே..
மெல்ல இனி
மறைந்துப்போங்கள்..
 
உங்களையும் கடந்து நான்
போக -
எண்ணிமுடியா தூரமுண்டு..
 
இருக்கும் வாழ்க்கை
இவ் வொன்றைத்தான்
வாழ ஆசை கோடியுண்டு..
 
எண்ணநெருப்பில் மூளும்
முடியமுடியா போதை
மரணம்வரை மாளாதுண்டு..
 
பிறவி அறிந்து
பெற்றதில் வாழ போதிய ஞானம்
பெறயியலா பல எண்ணங்களே.. எண்ணங்களே..
 
நடந்துப்போக நடந்துப்போக
கிடைத்ததுபோல் தூரம் நீளும்.,
நீளுவது நீளட்டும் -
 
இப்போதெனக்கு விடைகொடுங்கள்
மெல்ல உள்புகுந்து
முழுதுமாய் உற்றுநோக்கி
முழுதீரத்தை மீதிறக்கி
எப்பொழுதிற்குமா யுங்களை விட்டுவிடுகிறேன்
மெல்ல சென்றுவிடுங்கள் மெல்ல விட்டுவிடுகிறேன்..
---------------------------------------------------------------------
*வித்யாசாகர்*
நன்றி
தமிழ் தென்றல் கூகுள் குரூப்.காம்

கவிதை அருமை

நல்ல எண்ணங்களே வாழ்வை வளமாக்கும்