அட!

by **Nisha** Thu 27 Aug 2015 - 15:22

First topic message reminder :

அட! - Page 2 11960275_1617966908452964_2568494971914535479_n

by **கமாலுதீன்** Tue 8 Sep 2015 - 15:14

Nisha wrote:

அட அப்படியா? அட்லிஸ்ட் அதையாவது செய்கிறார்களே. கண்டும் காணாமல் செல்லாமல்.

by **நண்பன்** Tue 8 Sep 2015 - 16:43

Nisha wrote:
Nisha wrote:

நானா? நீயா? எனும் ஈகோ இல்லாமல் சரியான புரிதலுடன் கூடிய உறவாயிருந்தால் திட்டுக்கூட தட்டிக்கொடுத்தலாய் தான் இருக்கும். நம் சின்ன கோபம் , முக்சுளிப்பு அவர்களை வருத்தசெய்து நம்மிடமே கொண்டு சேர்க்கும்.

புரிதலில்லாத இடத்தில் அனைத்துமே வீண் தான்.

by **Nisha** Tue 8 Sep 2015 - 16:54

கமாலுதீன் wrote:
அட அப்படியா? அட்லிஸ்ட் அதையாவது செய்கிறார்களே. கண்டும் காணாமல் செல்லாமல்.

அப்படி சொல்ல முடியாது கமாலூதீன். கை கொடுக்கின்றோம் என போலித்தனமாய் நடிக்கா விட்டால்.. எப்படியும் மேலே வரணும், ஜெயிக்கணும் எனும் உணர்வு நம்மை உந்தி தள்ளிக்கொண்டே இருக்கும். ஏதேனும் முயற்சி செய்து கொண்டே இருப்போம்.

இந்த படத்தில் இருப்பதை போல்.. ஒரு சூழல்... யாருமே இல்லை எனும் நிலை வந்தால் அந்த பக்க சுவர்களில் பள்ளங்கள்” தோண்டி. தன் பெலத்தினை பிரயோகித்து வெடிப்புக்களை உருவாக்கி அதில் காலூன்றி மேலே வரும் வாய்ப்பை தேடுவோம். அல்லது சத்தம் இட்டு எவரையேனும் அழைப்போம். உயிர்ப்பயம் நம்மை உயிர்ப்பிக்கும்.

ஆனால் கை கொடுக்க யாரோ ஒருவர் உண்டு எனும் நிலை வரும் போது நம் மனதில் போராடும் குணம் இல்லாது போகும். அவர் எல்லாம் பார்த்துப்பார் என நம்ப சொல்லும். நிஜம் சொன்னால் கண்டும் காணாது போவதை விட இம்மாதி போலியாய் நடித்து ஏமாற்ற நினைப்பவர்களிடம் தான் நம கவனமாய் இருக்கணும். இம்மாதிரி பலரை கண்டிருக்கேன் கூட இருந்து குழி பறிப்பார்கள். அவர்களை இனம் கண்டு நம் வாழ்க்கையிலிருந்த் அவர்களை அகற்றாத வரை சுழலில் மாட்டியது போல் தான்.

by **நண்பன்** Tue 8 Sep 2015 - 16:57

Nisha wrote:
கமாலுதீன் wrote:
அட அப்படியா? அட்லிஸ்ட் அதையாவது செய்கிறார்களே. கண்டும் காணாமல் செல்லாமல்.

அப்படி சொல்ல முடியாது கமாலூதீன். கை கொடுக்கின்றோம் என போலித்தனமாய் நடிக்கா விட்டால்.. எப்படியும் மேலே வரணும், ஜெயிக்கணும் எனும் உணர்வு நம்மை உந்தி தள்ளிக்கொண்டே இருக்கும். ஏதேனும் முயற்சி செய்து கொண்டே இருப்போம்.

இந்த படத்தில் இருப்பதை போல்.. ஒரு சூழல்... யாருமே இல்லை எனும் நிலை வந்தால் அந்த பக்க சுவர்களில் பள்ளங்கள்” தோண்டி. தன் பெலத்தினை பிரயோகித்து வெடிப்புக்களை உருவாக்கி அதில் காலூன்றி மேலே வரும் வாய்ப்பை தேடுவோம். அல்லது சத்தம் இட்டு எவரையேனும் அழைப்போம். உயிர்ப்பயம் நம்மை உயிர்ப்பிக்கும்.

ஆனால் கை கொடுக்க யாரோ ஒருவர் உண்டு எனும் நிலை வரும் போது நம் மனதில் போராடும் குணம் இல்லாது போகும். அவர் எல்லாம் பார்த்துப்பார் என நம்ப சொல்லும். நிஜம் சொன்னால் கண்டும் காணாது போவதை விட இம்மாதி போலியாய் நடித்து ஏமாற்ற நினைப்பவர்களிடம் தான் நம கவனமாய் இருக்கணும். இம்மாதிரி பலரை கண்டிருக்கேன் கூட இருந்து குழி பறிப்பார்கள். அவர்களை இனம் கண்டு நம் வாழ்க்கையிலிருந்த் அவர்களை அகற்றாத வரை சுழலில் மாட்டியது போல் தான்.

இந்தக் கருத்தை நான் வழி மொழிகிறேன் சியர்ஸ்

by **Nisha** Tue 8 Sep 2015 - 16:58

அட!

by **Nisha** Tue 8 Sep 2015 - 22:09

by **Nisha** Wed 9 Sep 2015 - 18:50

நண்பகல் நேரம், மத்தியான வெயில் கொளுத்திக் கொண்டிருந்தது. மரத்தடியில் ஒருவன் நன்றாக உறங்கிக் கொண்டிருந்தான்.

அந்த வழியாக வந்த விறகுவெட்டி அவனைப்பார்த்தான். “கடுமையான உழைப்பாளியாக இருக்க வேண்டும் உழைத்த களைப்பால்தான் இந்த வெயிலிலும் இப்படி உறங்குகிறான்.” என நினைத்துக்கொண்டே சென்றான்.

அடுத்ததாக திருடன் ஒருவன் அந்த வழியாக வந்தான் “இரவு முழுவதும் கண்விழித்து திருடி இருப்பான் போல தெரிகிறது அதனால்தான் இந்த சுட்டெரிக்கும் வெயிலிலும் அடித்துப்போட்டது போல் தூங்குகிறான் “ என நினைத்துக்கொண்டே சென்றான்.

மூன்றாவதாக குடிகாரன் ஒருவன் அந்த வழியாக வந்தான். "காலையிலேயே நன்றாக குடித்துவிட்டான் போல இருக்கிறது அதனால் தான் குடிமயக்கத்தில் இப்படி விழுந்து கிடக்கிறான்” என நினைத்துக்கொண்டே சென்றான்.

சிறிது நேரத்தில் துறவி ஒருவர் வந்தார். “இந்த நண்பகலில் இப்படி உறங்கும் இவர் முற்றும் துறந்த ஞானியாகத்தான் இருக்க வேண்டும் வேறு யாரால் இத்தகைய செயலை செய்ய முடியும்” என அவரை வணங்கிவிட்டு சென்றார்.

நீதி -நாம் எப்படியோ நம் எண்ணங்களும் அப்படியே.

by **Nisha** Sun 13 Sep 2015 - 19:49

by **நண்பன்** Mon 14 Sep 2015 - 8:44

Nisha wrote:

உள்ளம் என்றும் எப்போதும்
உடைந்து போக கூடாது
என்ன இந்த வாழ்க்கை என்ற
எண்ணம் தோன்ற கூடாது
எந்த மனித நெஞ்சுக்குள்
காயம் இல்லை சொல்லுங்கள்
காலபோக்கில் காயமெல்லாம்
மறைந்து போகும் மாயங்கல்

by **நண்பன்** Mon 14 Sep 2015 - 9:03

Nisha wrote:நண்பகல் நேரம், மத்தியான வெயில் கொளுத்திக் கொண்டிருந்தது. மரத்தடியில் ஒருவன் நன்றாக உறங்கிக் கொண்டிருந்தான்.

அந்த வழியாக வந்த விறகுவெட்டி அவனைப்பார்த்தான். “கடுமையான உழைப்பாளியாக இருக்க வேண்டும் உழைத்த களைப்பால்தான் இந்த வெயிலிலும் இப்படி உறங்குகிறான்.” என நினைத்துக்கொண்டே சென்றான்.

அடுத்ததாக திருடன் ஒருவன் அந்த வழியாக வந்தான் “இரவு முழுவதும் கண்விழித்து திருடி இருப்பான் போல தெரிகிறது அதனால்தான் இந்த சுட்டெரிக்கும் வெயிலிலும் அடித்துப்போட்டது போல் தூங்குகிறான் “ என நினைத்துக்கொண்டே சென்றான்.

மூன்றாவதாக குடிகாரன் ஒருவன் அந்த வழியாக வந்தான். "காலையிலேயே நன்றாக குடித்துவிட்டான் போல இருக்கிறது அதனால் தான் குடிமயக்கத்தில் இப்படி விழுந்து கிடக்கிறான்” என நினைத்துக்கொண்டே சென்றான்.

சிறிது நேரத்தில் துறவி ஒருவர் வந்தார். “இந்த நண்பகலில் இப்படி உறங்கும் இவர் முற்றும் துறந்த ஞானியாகத்தான் இருக்க வேண்டும் வேறு யாரால் இத்தகைய செயலை செய்ய முடியும்” என அவரை வணங்கிவிட்டு சென்றார்.

நீதி -நாம் எப்படியோ நம் எண்ணங்களும் அப்படியே.

நீதி -நாம் எப்படியோ நம் எண்ணங்களும் அப்படியே சியர்ஸ்

by **Nisha** Mon 14 Sep 2015 - 16:06

by **Nisha** Mon 14 Sep 2015 - 16:08

நண்பன் wrote:
Spoiler:

நீதி -நாம் எப்படியோ நம் எண்ணங்களும் அப்படியே

நிஜம் தான். நாம் எதை சிந்திக்கின்றோமோ அப்படித்தான் ஆகின்றது.

by **Nisha** Mon 14 Sep 2015 - 16:22

by Sponsored content

அட!

அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!

Re: அட!