பேசும் மீன்

ஒருசமயம் காசிராஜன் கங்கையில் மாலை வந்தனம் செய்ய கங்கை நதியில் இரு கைகளாலும் நீர் விட எத்தனித்தப் போது ஒரு சிறிய மீன் நீரோடு அவர் கையில் சிக்கியது. அதைத் தூக்கி எறிய நினைத்தபோது அம்மீன் பேசியது.

""மன்னா! என்னை மறுபடி நீரில் விடாதீர். தங்களுடன் எடுத்துச் செல்லுங்கள். உங்களுக்கு நன்மை உண்டாகும்," என்றது. மீன் பேசுவதைக் கண்ட மன்னன் ஆச்சர்யமடைந்து அதன் விருப்பப்படி அரண்மனைக்கு எடுத்துச் சென்று மீன் தொட்டியில் நீர் நிரப்பி அதில் விடுவித்தார். சில காலம் சென்றதும் அம்மீன் பெரிதாக வளர்ந்துவிட அப்பெட்டியே அதற்குப் போதவில்லை.

அதன் அவஸ்தையைக் கண்ணுற்ற மன்னன் அரண்மனை நந்தவனத் தோட்டத்திலுள்ள குளத்தில் விட்டான். என்ன ஆச்சர்யம்! அம்மீன் குளத்தளவிற்குப் பெரிதாகிவிட்டது. ஆகவே, மன்னன் அதைப் பெரிய ஏரி ஒன்றில் விடும்படி உத்தரவிட்டான். என்ன சோதனை. அந்த அதிசய மீன் ஏரி அளவுக்கும் வளர்ந்துவிட்டது. அப்போது மீன் தன்னை கடலில் விடும் படி வேண்டியது. அதன் விருப்பப்படி அதைக் கடலில் விட்டான் மன்னன்.

கடலில் விட்டதும் தான் தாமதம். கடலில் உள்ள பெரிய திமிங்கலங்கள் அதை வேட்டையாடிக் கொன்றுவிட்டன. அதைப் பார்த்த மன்னன் தன்னால் தான் இம்மீனுக்கு இக்கதி ஏற்பட்டதென்று வருந்தி தானும் கடலில் விழுந்து தன் உயிரை விட முயற்சித்தான். அதுசமயம், அந்த மீன் ஒரு யோகியாக மாறி மன்னன் தற்கொலைச் செய்துக் கொள்ள முயற்சித்ததை தடுத்து, ""மன்னா! நான் என் குருநாதருக்கு துரோகம் செய்து விட்டேன். அதனால் அவர் என்னை மீனாக மாற்றி அவதிபடு என்று சாபம் கொடுத்தார். நான் அறியாமல் செய்தக் குற்றத்தை மன்னித்து சாப விமோசனம் அளிக்க வேண்டினேன். அவரும் மனமிளகி உனக்கு கடலில் தான் விமோசனம் கிடைக்கும்," என்றார். அதன்படி நீயும் என் விருப்பப்படி கடலில் விடுவித்தாய். அதனால் சாப நிவர்த்தியடைந்தேன்.

""அடிகளே! இனி தாங்கள் எங்கும் செல்ல வேண்டாம். என் அரண்மனையிலேயே தங்கி என் ராஜ்யத்துக்கும், மக்களுக்கும் நல்லாட்சிப் பெற்று அமைதியாக வாழ உதவ வேண்டும்," என்றான்.

""மன்னா! நீ செய்த உதவிக்கு கைமாறாக உன் விருப்பப்படி இங்கேயே தங்குகிறேன். எல்லா மங்களங்களும் உண்டாகட்டும்," என்றார். மன்னனும் அவர் தங்குவதற்கு கங்கை நதிக்கரை ஓரத்தில் நல்ல ஆஸ்ரமத்தை நிர்மானித்து அவரை ராஜகுருவாக ஏற்றுக் கொண்டான்