சிரிக்க மறந்து ....

by **ஹாசிம்** Wed 8 Jun 2011 - 13:16

பசுமை வளம்
பாலை வனங்களாகி
சேதங்களின் சிதறல்கள்
மாத்திரம் வளங்களாகி
மரக்கிளைகளை முகடுகளாக்கி
தகடுகளை சுவர்களாக்கி
வாழத்தகுதி அற்ற மனை

நிவாரணம் என்ற பெயரில்
அரை குறை உணவுகளுடன்
ஒருதரம் மட்டும் உண்டு
பட்டினி வாழ்கையுடன்

பேரழிவின் வடுக்களாய்
அங்கவீன உறவுகளுடன்
அவலங்களே நிகழ்வாகி
காலங்கள் நகர

உள்ளம் பதறுகிறது
தேகம் கொதிக்கிறது
மனங்கள் இறுகி
சிரிக்க மறந்து பல வருடங்கள்
சிந்திக்குமா உலகம்

சிந்திக்க மறந்த உலகம்
என்னை உல்லாசத்
தளமாக்கியிருக்கிறது
யாருக்குத் தெரியும்
என் மாறா நிலை

இக்கவிதை ஈழத்துயர் நோக்கி அன்று நான் வரைந்தது இன்று சேனையில் பகிர்ந்ததில் மகிழ்ச்சி