தமிழ் அகராதி - " ஏ "

ஏ - பெருக்கம்; அடுக்கு; மேல் நோக்குதல்; இறுமாப்பு; அம்பு; எய்யும் தொழில்; விளித்தல், இகழ்ச்சி என்பவற்றைக் காட்டும் குறிப்பு மொழி; பிரிநிலை, வினா, எண், தோற்றம் ஆகியவற்றைக் குறிக்கும் ஓர் இடைச் சொல்
ஏக்கம் - மிக்க ஆசை; விரும்பியதைப் பெறாததால் வரும் துக்கம்; அச்சம்
ஏக்கர், ஏக்கரா - ஒரு நில அளவு
ஏகத்துவம் - ஒன்றாம் தன்மை
ஏகதேசம் - ஒரு பக்கம்; சிறுபான்மை; எளிதில் கிடையாமை; மாறுபாடு

ஏகபோகம் - நிலத்தில் ஒரு போகம்; ஒருவருக்கே சொந்தமாயிருத்தல்
ஏகம் - ஒன்று; தனிமை; ஒப்பற்றது; வேற்பாடின்மை; சைனியப் பிரிவு; செழிப்பு; பிறவித்துன்பத்திலிருந்து நீங்குதல்; திப்பிலி
ஏகம்பன் - (காஞ்சியில் வழிபடப் பெறும்) சிவபிரான்
ஏகவசன் - ஒருமை; உண்மையான சொல்; நேர்மை
ஏகாக்கிரசித்தம் - ஒரு விஷயத்தில் நிலைத்த மனம்

ஏகாகி, ஏகாங்கி - குடும்பமில்லாமல் தனித்து வாழ்பவர்
ஏகாதசி - பதினோராம் திதி
ஏகாதிபதி - சக்கரவர்த்தி [ஏகாதிபத்தியம்]
ஏகாந்தம் - தனிமை; தனியிடம்; இரகசியம்; குறிக்கோள்
ஏகாம்பரர் - காஞ்சிபுரத்து விழிபடப் பெறும் சிவபிரான்

ஏகாம்பரம் - காஞ்சிபுரம்
ஏகாலி - சலவைத் தொழிலாளி; சவர்க்காரம்
ஏகி - கைம்பெண்
ஏகு - நட; போ; கழன்று விழு [ஏகுதல்]
ஏகோபித்தல் - ஒன்றுபடுதல்

ஏங்கல் - ஆரவாரித்தல்; மயிலின் குரல்; அழுகை
ஏங்கு - அளைத்தல் செய்; ஒன்றை விரும்பி மனம் வாடு; யாழின் ஓசை அல்லது மயில் குரல் போல் ஒலி செய்; அஞ்சு; அழு [ஏங்குதல்]
ஏச்சு - பழித்தல்; வசைச் சொல்
ஏசல் - இகழ்தல்; பழிச் சொல்; ஒருவரையொருவர் இழித்துக் கூறும் செய்யுள்
ஏசறவு - விருப்பம்; புகழ்; கழிவிரக்கம்

ஏசறு - வருத்தமுறு; விரும்பு; பழித்துக்கூறு [ஏசறுதல்]
ஏசு - இகழ்ந்து கூறு; செலுத்து (ஏவு) [ஏசுதல்]
ஏடன் - அடிமை
ஏடா - தோழனையோ தாழ்ந்தோனையோ விளிக்கும் சொல் [பெண்பால் - ஏடி]
ஏடாகூடம் - தாறுமாறு

ஏடு - மலரிதழ்; மலர்; பனை ஓலை; பனை ஓலையின் எழுதிய புத்தகம்; கண் இமை; வாழையிலைத் துண்டு; பாலின் ஆடை; உடல்; மேன்மை; குற்றம்
ஏண் - வலிமை; உறுதி; பெருமை; எல்லை; கர்வப்பேச்சு; வளைவு; கோணல்
ஏணி - ஏற உதவும் ஒரு கருவி; அடுக்கு; எண்; எல்லை
ஏணை - சீலைத் தொட்டில்; நிலைப்பு
ஏத்து - புகழ்ந்து கூறு; வாழ்த்துக் கூறு [ஏத்துதல், ஏத்து]

ஏதப்பாடு - குற்றம்
ஏதம் - குற்றம்; துன்பம்; கேடு
ஏதலன், ஏதிலன் - பகைவன்; அன்னியன்
ஏதிலார் - பகைவர்; அன்னியர்; பரத்தையர்
ஏதிலாளன் - அன்னியன்

ஏதின்மை - பகைமை; அன்னியம்
ஏது - எது; ஏன்; எப்படி; குற்றம்; காரணம்; நிமித்தம்; செல்வம்
ஏந்தல் - கையை நீட்டுதல்; தாங்குதல்; ஆழமின்மை; ஏரி; உயர்வு; பெருமை; பெரியோன்; அரசன்
ஏந்திரம் - மாவு அரைக்கும் திரிகை; கரும்பாலை; ஜால வித்தை
ஏந்து - கை நீட்டு; தாங்கு; உயர்ந்திரு; சிறந்திரு [ஏந்துதல்]

ஏப்பம் - தேக்கெறிதல்
ஏமம் - மகிழ்ச்சி; கலக்கம்; பைத்தியம்; பாதுகாப்பு; சேம நிதி
ஏமருதல் - பாதுகாக்கப்படுதல்; மகிழ்தல்
ஏமன் - யமன்
ஏமாப்பு - பாதுகாப்பு; ஆதாரம்; கருத்து; கர்வம்

ஏமாளி - முட்டாள்
ஏமாற்றம் - வஞ்சகம்; மனக்குழப்பம்
ஏமாற்று - வஞ்சனை செய்; காத்தல் செய் [ஏமாற்றுதல்]
ஏமாறு - வஞ்சிக்கப்படு [ஏமாறுதல்]
ஏமுறு - மிகிழ்வுறு; வருந்து; மனம் தடுமாறு; பித்தாகு; காக்கப்படு; பொருத்தமாகு [ஏமுறுதல்]

ஏய் - பொருத்தமாகு; ஒத்திரு; எதிர்ப்படு [ஏய்தல்]
ஏய்ப்பு - வஞ்சகம்
ஏயர் - யாதவ குலத்தைச் சேர்ந்தவர்
ஏர் - கலப்பை; உழவு; உழவு மாடு; அழகு; தோற்றப் பொலிவு; முன்னேற்றம்; நன்மை
ஏர்பு - எழுச்சி

ஏரம்பன் - (ஹேரம்பன்) விநாயகர்
ஏராளம் - மிகுதி; செழிப்பு
ஏரி - பெரிய குளம்; (எருதின்) திமில்
ஏல் - எதிர்கொள்; ஒப்புக்கொள்; இர; அன்புகொள்; எதிர்த்தல் செய்; சுமத்தல் செய்; தக்கதாயிரு; வேறுபடு; துயிலெழு; நிகழ்தல் செய் [ஏற்றல்]
ஏல்வை - காலம்; நாள்; நீர்நிலை

ஏலம் - ஒரு வாசனைச் சரக்கு (செடி); வாசனை மயிர்ச் சாந்து; வியாபாரம்
ஏலாதி - ஏலம் முதலியன சேர்ந்த மருந்துக் கலவை; ஒரு நீதி நூல்
ஏலாமை - செய்ய முடியாமை; பொருந்தாமை
ஏவல் - தூண்டுதல்; ஓதுதல்; பணிவிடை; வேலையாள்; பிசாசு முதலியன ஏவி விடுதல்; வறுமை; (இலக்கணம்) ஏவல் வினைமுற்று
ஏவலன், ஏவலாள் - ஊழியம் செய்பவன்

ஏவன் - யார்
ஏவு - தூண்டிவிடு; கட்டளையிடு; செலுத்து; எறி; சொல்லு [ஏவுதல்]
ஏவுதற் கருத்தா - (இலக்கணம்) செய்விக்கும் கருத்தா
ஏழ்மை - ஏழூ
ஏழகம் - ஆடு

ஏழு - ஏழு என்ற எண்
ஏழை - அறிவிலி; அறியாமை; பெண்; வறியவன்
ஏழைமை - வறுமை; அறியாமை
ஏளனம் - இகழ்ச்சி
ஏற்கெனவே - முன்னமே

ஏற்ப - தக்கபடி; ஓர் உவம உருபு
ஏற்படுத்து - உண்டுபண்னு; தயார் செய்; நியமனம் செய் [ஏற்படுத்துதல்]
ஏற்பாடு - நியமனம்; ஒழுங்குமுறை; உடன்படிக்கை
ஏற்புழி - பொருத்தமான இடத்தில்
ஏற்றக்கால் - நீரிறைக்கும் துலாவைத்தாங்கும் கால்

ஏற்றச்சால் - இறைகூடை
ஏற்றது - தகுதியானது
ஏற்றபடி - தகுந்தவாறு
ஏற்றம் - மேலே ஏறுதல்; உயர்த்துதல்; மேடு; நீர்ப்பெருக்கு; அதிகப் படி; மேன்மை; நினைவு; துணிவு; நீரிறைக்கும் ஏற்ற மரம்
ஏற்றமரம் - நீரிறைக்கும் துலாவைத் தாங்கும் மரம்

ஏற்றவாறு, ஏற்றாற்போல் - தகுந்தவாறு
ஏற்றுக்கொள் - உடன்படு; மேற்கொள்; பெற்றுக்கொள் [ஏற்றுக்கொள்ளுதல்]
ஏற்றுமதி - அயல் நாட்டுக்கு அனுப்பப்படும் சரக்கு
ஏற்றை - வலிமையுள்ள விலங்கின் ஆண்
ஏறக்குறைய, ஏறத்தாழ - சுமார்

ஏறு - உயரம்; எருது; மாடு, எருமை, பன்றி முதலிய சில விலங்குகளின் ஆண்; மேலே செல்; முடிவுறு; மிகுதியாகு; பரவு; குடிபுகு; கடத்தல் செய் [ஏறுதல்]
ஏறுபடி - அதிகரித்த படித்தரம்; தாழ்வாரம்
ஏறுமாறு - தாறுமாறான நடத்தை; போட்டியிடுதல்
ஏன் - எதற்கு; (இலக்கணம்) தன்மை ஒருமை விகுதி (எ.கா - செய்தேன்; நாயேன்); பிழிதற் பொருளில் வரும் ஓர் இடைச் சொல் (எ.கா - ஏனோர்)
ஏன்றுகொள் - ஏற்றுக்கொள்; ஆதரவு கொடு [ஏன்று கொள்ளுதல், ஏன்று கோள்]

ஏனம் - பாத்திரம்; கருவி; பாவம்; பன்றி; ஆய்த எழுத்தின் சாரியை
ஏனென்றால் - காரணமெது வென்றால்
ஏனை - மற்றை; ஒருவகை மீன்
ஏஞ்சல் - தேவதை

ஏஏ - சாமவேதம் : இரக்கக் குறிப்பு : ஏககண்டம் : ஒரே குரல்.
ஏக காயனி - ஓராண்டுக் கடாரி.
ஏக குடும்பம் - பாகிக்கப்படாத சொத்துள்ள குடும்பம்.
ஏக குண்டலன் - பலராமன்.
ஏககுரு - உடன் கற்றோன்.

ஏகசகடு - மொத்தம் : சராசரி.
ஏக சக்ராதிபதி - தனியாணை செலுத்தும் அரசன் : கடவுள்.
ஏகசக்ராதிபத்தியார் - தனி அரசாட்சி.
ஏக சந்திக்கிராக்கி - ஒரே முறையில் மனதிற் பற்றிக் கொள்பவன்.
ஏக சாதர் - உடன் பிறந்தார்.

ஏகசிருங்கம் - ஒரே கொம்பையுடைய காண்டாமிருகம்.
ஏகசுபாவம் - ஒத்ததன்மை : ஒரே தன்மை.
ஏகதண்டி - ஒற்றைக் கோல் தாங்குந் துறவி.
ஏகதந்தன் - யானைமுகக் கடவுள்.
ஏகதமன் - பலருள் ஒருவன்.

ஏகதார விரதன் - ஒருத்தியையே மனைவியாகக் கொள்ளும் உறுதியுள்ளவன்.
ஏகதார் - ஒரு தந்தியுடைய வாத்தியம்.
ஏகதேசம் - சிறுபான்மை : அரிது : குறைவு : நிந்தை : ஒரு புடை : ஐயம் : பங்கு :
அலங்காரத்துள் ஒன்று : ஒப்பின்மை : தாழ்ந்தது.
ஏகதேச அறிவு - சிற்றுணர்வு.
ஏகதேச வுருவகம் - ஒரு பொருளின் ஏகதேசத்தை உருவகப்படுத்தும் உருவக அணி.

ஏகதேசி - ஓரிடத்திருப்பது.
ஏகத்தொகை - முழுத்தொகை.
ஏகநாதன் - தனித்தலைவன்.
ஏகபசலி - ஒரு போக நிலம்.
ஏகபத்திரிகை - வெண் துளசி.

ஏகபந்தனம் - ஒரே கூட்டமாகக் கூடுதல்.
ஏகபாதம் - ஓர் இருக்கை : நான் கடியும், ஒரேயடியாய் வரும் ஒரு வகைச் செய்யுள்.
ஏகபாதர் - ஒற்றைத் தாளராகிய சிவ மூர்த்தம்.
ஏகபாவம் - ஒரே தன்மை : ஒரே எண்ணம்.
ஏகபாவனை - ஒருமைப் பாவனை : ஒருமையாகப் பாவிக்கை : ஒரே பாவனை.

22

ஏகபிங்கலம் - இருநூற்று இருபத்து நான்கு புவனங்களுள் ஒன்று.
ஏகபிங்கலன், ஏகபிங்கன் - பசப்படைந்த ஒற்றைக் கண்ணையுடைய குபேரன்.
ஏகபிண்டன் - நெருங்கிய உறவினன்.
ஏகப்பிரளயம் - ஒரே நீர்ப் பெருக்கு.
ஏகம் பிழை - முழுதும் பிழை.

ஏகப்பீடை - பெருந்துன்பம்.
ஏகப் பெருவெள்ளம் - ஒருங்கு மூடிய பெரு வெள்ளம்.
ஏகமாயிருத்தல் - ஒன்றாயிருத்தல் : மிகுதியாயிருத்தல்.
ஏகம்பர் - காஞ்சியில் கோயில் கொண்டுள்ள சிவபிரான்.
ஏகராசி - அமாவாசை.

ஏகல புச்சன் - பைத்தியக்காரன்.
ஏகல் - கடத்தல் : போகல் : கண்ட இடம் செல்லல் : உயர்ச்சி : ஓங்கிய கற்கள்.
ஏகவசனம் - ஒருமைச் சொல் : ஒரே மொழி : மெய் : ஒருமை : அவர் நீர் என்று பேசாது அவன் நீ என்று பேசுதல்.
ஏகவடம், ஏகவட்டம் - ஏகவல்லி : ஒற்றைச் சரமாலை : தனிமாலை : ஏக வடம்.
ஏகவல்லி - ஏகாவலி.

ஏகவாணை - பொதுவற ஆளுகை.
ஏகவாரம் - ஏகாவலி : ஒரு போது.
ஏகவெளி - பெருவெளி.
ஏகவேணி - ஒற்றைச் சடையுடைய மூதேவி.
ஏகன் - ஒருவன் : கடவுள்.

ஏகாக்கம் - காக்கை.
ஏகாங்கி - தனியன் : துறவி : திருமால் : அடியாருள் ஒருவகையார்.
ஏகாங்குலம் - சிறுநீர். [ மூத்திரம் ]
ஏகாசம் - உத்தரீயம் : மேலாடை.
ஏகாட்சி - ஒற்றைக் கண்ணன் : காக்கை : சிவன் : சுக்கிரன் : ஒற்றைக் கண்ணி.

ஏகாண்டம் - முழுக்கூறு : ஆகாயம் : வெளி : சராசரல்.
ஏகாதசம் - பதினொன்று.
ஏகாதசர் - ஏகாதச ருத்திரர் : பதினோரு ருத்திரர்.
ஏகாதிபத்தியம் - தனியரசாட்சி.
ஏகாத்தியம் - தனிச்செங்கோன்மை.

ஏகாந்தவாதி - ஆருகதரல்லாத சமயி.
ஏகாயம் - ஏகாசம். [ மேற் போர்வை ]
ஏகாயனர் - மாத்துவார்.
ஏகாரம் - ஏ : பொன்.
ஏகாரவல்லி - பலா : பாகல் : பழுபாகல்.

ஏகார்த்தம் - ஒரே நோக்கம்.
ஏகாவலி - ஒன்றைவடம் : ஓரசரம் உள்ள முத்துமாலை : ஓர் அணி.
ஏகான்மவாதம் - பிரமம் ஒன்றைத் தவிர வேறொன்றும் இல்லையெனல்.
ஏகிபாவம் - ஒன்றுபடுகை.
ஏகியன் - தோழன்.

ஏகுதல் - போதல் : கடத்தல் : கழலுதல்.
ஏகை - உமை : வயிரக் குற்றங்களுள் ஒன்றாகிய இரேகை.
ஏகோ திட்டம் - இறந்தவர்க்குப் பதினோராம் நாளில் செய்யும் ஒரு சிரார்த்தம்.
ஏகோபித்தல் - ஒன்றுபடுத்தல்.
ஏக்கரவு - ஏக்கம்.

ஏக்கழுத்தம் - தலையெடுப்பு : இறுமாப்பு : வீற்றிருக்கை.
ஏக்கறவு - ஒன்றைப் பெற விருப்பம் அடைதல்.
ஏக்கறுதல் - அவாவினால் தாழ்ந்து நிற்றல் : விரும்பி நிற்றல் : இளைத்து இடைதல் : மற்றொன்றின்
தன்மையைத் தான் பெற விரும்புதல்.
ஏக்கிபோக்கி - ஒன்றுக்கும் உதவாதவர்.
ஏக்கு - ஏக்கம்.

ஏக்கெறிதல் - கவலையொழிதல் : அச்ச முறுதல்.
ஏக்கை - இகழ்ச்சி.
ஏங்குதல் - அஞ்சல் : அழுதல் : இரங்கல் : ஒலித்தல் : கவலைப்படல் : திகில் : உறல் : மயிற்குரல் :
வாடல் : வாய்விடல் : ஆரவாரித்தல் : குழந்தைகளுக்கு வரும் காச நோய்.
ஏங்கி - இளைத்து நின்று.
ஏங்குவனர் - ஏங்குவார் : மனம் வருந்துவார்.

ஏங்குறல் - ஏங்கல்.
ஏசம் - வெண்கலம்.
ஏசறவு பேசல் - தோத்திரஞ் செய்தல்.
ஏசறுதல் - வருத்தம் உறுதல் : அவாக் கொள்ளுதல் : பழித்தல்.
ஏசாதவர் - இகழ்ச்சி செய்யாதவர் : தேவர் : குற்றம் இல்லாதவர்.

ஏசி - கிளி.
ஏகிடாவகம் - அதிமதுரம்.
ஏசுகை - ஏசல்.
ஏசுதல் - இகழ்தல்.
ஏச்சுக்காட்டுதல் - பழிப்பைச் சுட்டிக் காட்டிப் பேசுதல்.

ஏச்சுரை - பழிப்புரை.
ஏட - இழிந்தோனை முன்னிலையாக விளிக்கும் ஒரு சொல்.
ஏடகணி - ஓலையீர்க்கு.
ஏடகம் - பூ : ஆட்டுக் கடா : பனை மரம் : ஒரு சிவப்பதி.
ஏடணாத்திரயம் - மூவகையான விருப்பம்.

ஏடணை - விருப்பம்.
ஏடமுகம் - கணை : செவிட்டூமன்.
ஏடமூகன் - ஆற்றலற்றவன்.
ஏடர் - தொழும்பர்.
ஏடலகம் - அதிமதுரம் : குன்றி : ஒரு செடி.

ஏடல் - கருத்து : மனம் : எண்ணம் : அவா.
ஏடல் - தோழன் : தொழும்பன்.
ஏடாகோடம் - ஏற்றத்தாழ்ச்சியான நடை.
ஏடாசிரியர் - ஆசிரியன் இன்றி ஏடளவில் கற்றோர்.
ஏடி - இழிந்தாளை விளித்தற்கண் முன்னிலைப் பெயர்.

ஏடுகம் - பிரேதக் கல்லறை.
ஏடுகோளாளன் - கணக்கன்.
ஏடுதூக்குதல் - ஆசிரியரிடம் ஏட்டையெடுத்துப் படித்தல்.
ஏடுபடுதல் - பாலில் ஆடை உண்டாதல் : பாசிபடிதல்.
ஏடை - அவா : ஆசை.

ஏட்சி - உதயம் : உறுதி.
ஏட்டிக்குப் போட்டி - எதிருக்கெதிர் : ஒவ்வாமை : விதண்டாவாதம்.
ஏட்டுக்கல்வி - குருவில்லாக் கல்வி : உலக அனுபவம் இல்லாத கல்வி.
ஏட்டுச்சுரைக்காய் - அனுபவத்தோடு கூடாத கல்வியறிவு.
ஏட்டுப் படிப்பு - உலக அனுபவம் இல்லாத கல்வி.

ஏட்டுப்பொறி - ஓலைப்பத்திரத்தில் பதித்த முத்திரை.
ஏட்டை - வறுமை : இளைப்பு : அவா : துன்பம் : எருமை : எருது : வெருகு : விருப்பம் : விலங்கேற்றின் பெயர்.
ஏட்டைப்பட்டு - இளைத்து.
ஏட்டைப் பருவம் - தளர்ந்த சமயம்.
ஏணகம் - ஒருவகைக் கருமை நிறங் கொண்ட மான்.

ஏணக்கோடு - மான் கொம்பு.
ஏணம் - நிலைபேறு : மான் : எலும்பு : வலி.
ஏணல் - வளைவு : கோணல்.
ஏணல்கோணல் : ஒழுங்கின்மை.
ஏணாசனம் - மான்றோலாசனம் : அரிணாசனம்.

ஏணாப்பு - இறுமாப்பு : செருக்கு.
ஏணிப்பந்தம் - தோளில் சுமக்கும் ஒருவகைத் தீவட்டி.
ஏணிமயக்கம் - கோட்டைக்கு உள்ளும் புறமும் உள்ளார் ஏணி மிசை நின்று போர் செய்தலைக் கூறும் புறத்துறை.
ஏணுக்குக்கோண் - எதிரிடையான பேச்சு.
ஏண்கோண் - திருக்கு : நேரின்மை.

ஏண்டாப்பு - இறுமாப்பு.
ஏதசன் - பார்ப்பான்.
ஏதடை - எதிரிடை : போட்டி : பகைமை.
ஏதண்டை - சிறாம்பி : பலகைத் தூக்கி : நீர்த்துறையிற் கட்டிய பரண்.
ஏதர் - கெட்டவர்கள் : தீயோர்.

ஏதலிதல் - பெருமையாய்ப் பேசுதல்.
ஏதனம் - மூச்சு விடுதல்.
ஏதன் - மூலகாரணன் : ஆதிகாரணன் : முதல்வன் : கடவுள்.
ஏதி - ஆயுதப் பொது : வாட்படை : துண்டம்.
ஏதிதம் - விருத்தியடைந்திருப்பது.

ஏதியம் - கிரணம் : கதிர் : ஒளி.
ஏதிலார் - பிறர் : அன்பில்லாதவர் : பகைவர் : பரத்தையர் : வறுமையாளர்.
ஏதிலாளன் - பிறன்.
ஏதிலாள் - பிறமாது : சக்களத்தி.
ஏதில் - அயல்.

by Sponsored content

தமிழ் அகராதி - " ஏ "

தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "

Re: தமிழ் அகராதி - " ஏ "