கடவுளின் பெயரால்

ஏன் ஆலயங்களுக்கு சென்று தான் கடவுளை விழிபட வேண்டுமா?..
ஆலயம் என்பது ஆண்மாக்களை லயப்பட வைப்பது.. அங்கு சென்றால் மனதை ஒரு நிலைப்படுத்தி சாந்தியனையலாம் என்று தான் நாம் அங்கு செல்கிறறோம்...

ஆனால் எங்கு நின்று கொண்டும் எமது புலன்களை அடக்கி வணங்கினால்.... அது கடவுளை வணங்கியதற்கு சமம்.... ஏன் என்றால் கடவுள் தான் எங்கும் இருக்கிறாரே....!


ஆலயங்களின் நமது காரணங்களிற்காக தான் நாம்; அர்ச்சனை செய்கிறோம்... ஒரு அர்ச்சனை செய்யும் பொழுது.. ஒரு குடும்பத்திற்கு அது ஏதொ ஒருவகையில் உதவுகிறது.. அதைவிட ஆலயங்களுக்கு நாம் செல்லும் போது அங்கு செருப்புக்களை பாதுகாக்கிறவர்களிற்கு காசுகிடைக்கிறது.. அர்ச்சனைப்பொருட்கள் விற்பவர்களிக்கு அடுப்பு எரிக்க காசு வருது... இவைகள் எல்லாம் கடவுளுக்காக நாம் செய்யும் போது ஏற்படுகின்ற சில நல்ல காரியங்கள்... அவற்றை நாம் செய்யும் போது எமது புண்ணியம் கூடுகிறது தானே!

வறுமை, கவலை, யாவும் வாழ்க்கையில வருகின்ற ஒரு சில துன்பகரமான நிகழ்வுகள்.. வறுமையில் ஒருவன் வாழ்ந்தால் தான் வறுமையின் கொடுமையை அவன் அறிய முடியும் அவனைப்பார்த்து மற்றவர்கள் வறுமை எப்படி பட்டது என்று தெரிந்து கொள்ளமுடியும்...

காலம் ஒரே மாதிரி இருப்பதில்லை அப்படி கடவுள் விட்டு வைத்ததும் இல்லை இன்றைக்கு ஏழையாக இருப்பவன் நாளைக்கு வசதிபடைத்தவன் ஆகலாம் வசதி படைத்தவன் ஏழையாகவும் மாறலாம் யாவும் எமது முயற்சிலும் நாம் செய்யும் காரியங்களி|லும் தான் இருக்கிறது...

இவற்றுக்கு எம்மை வழிகாட்டுவதும்.. வழிநடத்துவதும் தான் கடவுள்... மதங்களின் வேலை.... அதைவிட வறுமையில் வாடிய ஒருவனால் தான் வசதி வந்தவுடன் அதை புரிந்து.. அதன்; முழுபயனையும் அடையமுடியும்... கடவுளே கு}றியாதாக ஒரு கதையுன்டு... அனுபவம் தான் கடவுள் என்று அதை அறிந்திருப்பீர்கள்

இந்த நாட்டில் கோயிலில் நடக்கின்ற விஷயனகளை விடுங்கள்... அவர்கள் இப்படி வளர்வதற்கு ஒருவிதத்தில் பக்தர்கள் தான் காரணம் அவர்கள் ஏமாற்றுகிறார்கள் என்று தெரிந்தும் சிலர் மீண்டும் மீண்டும் சென்று தமது வசதியையும் மற்றவர்களிக்கு தாங்கள் பெரிய இவர்கள் என்று காட்டுவதற்கு தான் ஏட்டிக்கு போட்டியாக.. நடக்கிறார்கள்...

ஏமாற்றுபவர்களிக்கு அதுவும் கடவுளின் பெயரால் ஏமாற்றுபவர்களிக்கு கண்டிப்பாக தண்டனைகள் கிடைக்கும் அவர்கள் தப்ப முடியாது