கடமை – ஒரு பக்க கதை

by **rammalar** Tue 26 Feb 2013 - 3:07

-
தலைவிரி கோலமாய் கண்ணீரும் அழுகையுமாக் கிடந்தாள்
சுகந்தி
-
தீர்ந்து போகிற சோகமா, அவளுக்கு நேர்ந்திருக்கிறது?
-
ஈடு செய்கிற இழப்பா, அவள் இழப்பு?
-
கைக்குழந்தையோடு அவளைது தவிக்கவிட்டு, ஒரு சிறு வபத்தில்
பெரிய துன்பத்தைத் தந்துவிட்டுப் போய்விட்டானே அவள் கணவன்.
-
‘’இனி இருந்து என்ன செய்யப் போகிறோம்? தானாகப் போகாத உயிரை
தற்கொலையாய் மாய்த்துக் கொள்ள வேண்டியதுதான்.!’’
-
எண்ணி எண்ணிக் குமைந்தாள் சுகந்தி.
-
எதிரில் மாமனார் சந்திரசேகரன் வந்து நின்றார்.
-
‘’சுகந்திர இப்படியே பட்டினி கெடந்தா எப்படிம்மா? எழுந்து சாப்பிடம்மா
உம் பிள்ளை முகத்தைப் பாரும்மா!’’
-
கலங்கி கண்ணீர்விட்டபடியே தொடர்ந்தார்..!
-
‘’உன் ஒரு பிள்ளையை வளர்த்து ஆளாக்கணும், உன் மாமி சிறுசாவே
போனதும் உன் புருஷனை நானே எவ்வளவோ கஷ்டப்பட்டு வளர்த்தேன்.
கொடுத்து வைக்கலை? இனிமே நீதானே எல்லாம்!
நீ இல்லாட்டி உன் பிளை மட்டுமல்ல, நான் – கிழவன் – உன் மாமனாரும்
அனாதைதானே? நானும் குழந்தைதானே! ரெண்டு குழந்தைகளைக்
காப்பாற்ற வேண்டிய கடமை உனக்கு!’’

உடனே எழுந்தாள் சுகந்தி.
எழுப்பி விட்டது கடமை!
-
——————————————– -
>அ.சி.மணியன்
நன்றி: குமுதம்

by **பானுஷபானா** Tue 26 Feb 2013 - 4:30

நல்ல கதை :!+:

கடமை – ஒரு பக்க கதை

கடமை – ஒரு பக்க கதை

Re: கடமை – ஒரு பக்க கதை