குழந்தையும் காலமும்

by **rammalar** Mon 22 Jul 2013 - 13:26

-
புதுமைப் பித்தன் கதையொன்றில் ஆற்று நீரில் தன்
கால்களை விட்டு விளையாடும் குழந்தை ஒன்று .
-
வானில் சூரியன் தவிப்பான் . குழந்தையின் பாதத
ரிசனம் வேண்டி. குழந்தையின் பாதங்கள் எப்போது
நீரில் இருந்து வெளிவரும் என ஏங்கும் சூரியன்.
அவ்வளவு சுலபமாய் கிடைத்து விடுமா குழந்தையின்
பாத தரிசனம் என புதுமைப்பித்தன் கேட்பார்
-
.வெங்கட் சுவாமிநாதன் துவங்கி பலரும் இந்த
'புதுமைப் பித்தன் பன்ச் ' பற்றி மிகவும் சிலாகித்து
எழுதியிருக்கிறார்கள்.
-
காலச்சக்கரம் சுற்றியது .காலம் நகர்கிறது , காலம்
போய்க்கொண்டிருக்கிறது. காலம் ஓடியது. காலம்
ஓடிவிட்டது. காலம் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது என்ற
காலம்கள் நாம் வாசித்து ,கேட்டு சலித்தவை தான்.
-
சமீபத்தில் முகுந்த் நாகராஜனின் கவிதை பரவசம்
தந்தது
-

"தயங்கித் தயங்கி
அம்மாவின் கைப்பிடித்து
மெதுவாகப் படி இறங்குகிறது
குழந்தை
சீராகப் போய் கொண்டிருந்த
காலம்
சற்று தயங்கித் தயங்கி
முன்னகர்கிறது "

.....................

பெரியவர்கள் உலகில் உழைக்க உகுக்கப்படும் சிறுவர்
சிறுமிகளின் உழைப்பு பற்றி பிரச்சார சத்தமில்லாத
கவிதை ஒன்று -
-
"தீப்பெட்டியைத் திறந்து
பார்த்தேன்
அத்தனையும் பிஞ்சுக்கரங்கள் "
-
>மறைந்த கந்தர்வன் கவிதை
-
----------------------------------

சுஜாதா கூட குழந்தைத்தொழிலாளி பற்றி ஒரு கவிதை
முன்னர் எழுதியிருக்கிறார் .
அதில் ஒரு வரி இன்னும் மறக்க முடியவில்லை .
ஏனென்றால் வெளியூர் போக நேரும்போது அடிக்கடி
ஹோட்டல்களில் சாப்பிட வேண்டியிருப்பதால் .
-

" ஹோட்டலில்
சாப்டவுடன்
இலை எடுப்பாய்
-
====================================
நன்றி

RP RAJANAYAHEM