காட்சியும் கவிதையும்

கே.இனியவன் wrote:

நாம் 
நடை பழகும் போது ...
எமக்கு ஊன்று கோல்...
நம்  தாய் - நடை இடறி ...
நாம்  விழுந்தாலும்... 
தன்னையே  நிந்திப்பார் ...
தாய் .....!!!

தாயே ....
நீங்கள் நடை இடறும் போது...
நாங்கள் தானே உமக்கு ...
ஊன்று கோல் - எதற்காக 
இந்த பட்டவயத்தில் ஏன்...
இந்த பட்ட தடி ...?

தாயே புரிகிறது ...
உங்கள்  சிந்தனை ...
பிள்ளையை சுமந்த நீங்கள் ...
பிள்ளைக்கு சுமையாய் இருக்க ...
விரும்பவில்லை போலும் ...!!!

கே.இனியவன் wrote:

தெய்வத்தை நாம் தான் ...
வணங்கவேண்டும் ...
தெய்வம் எங்களை வணங்க ...
கூடாது ....!!!

தாயே நீங்கள் ...
இருகரம் கூப்பி நிற்கும் ...
போது அடிவயிறுவரை ...
வலிக்கிறது ...!!!

எந்த தாயும் ...
கரம் கூப்பி வரம் கேட்க ...
வைக்காதீர் - அது எமக்கு ...
சாபம் ....!!!

கே.இனியவன் wrote:

எம்மை விட்டு பிள்ளைகள் ....
பிரிந்தாலும் ....
பேர பிள்ளைகள் பிரிந்தாலும் ...
உறவுகள் பிரிந்தாலும் ...
நட்புக்கள் பிரிந்தாலும் - கலங்காதே...
உன்னில் நானும் என்னில் நீயும் ...
எப்போதும் இருக்கிறோம் ...

இறைவா நீ இருப்பது உண்மை ...!!!
நாம் இருவரும் சேர்ந்து இறப்பதும் ...
உண்மை ....!!!

என்னையும் அவளையும் ...
இத்தனை ஆண்டுகள் பிரிக்காத ....
இறைவா - இறப்பில் மட்டும் ...
பிரித்து விடாதே ....!!!

நேசமுடன் ஹாசிம் wrote:

கே.இனியவன் wrote:

எம்மை விட்டு பிள்ளைகள் ....
பிரிந்தாலும் ....
பேர பிள்ளைகள் பிரிந்தாலும் ...
உறவுகள் பிரிந்தாலும் ...
நட்புக்கள் பிரிந்தாலும் - கலங்காதே...
உன்னில் நானும் என்னில் நீயும் ...
எப்போதும் இருக்கிறோம் ...

இறைவா நீ இருப்பது உண்மை ...!!!
நாம் இருவரும் சேர்ந்து இறப்பதும் ...
உண்மை ....!!!

என்னையும் அவளையும் ...
இத்தனை ஆண்டுகள் பிரிக்காத ....
இறைவா - இறப்பில் மட்டும் ...
பிரித்து விடாதே ....!!!

நல்ல கற்பனை இப்படி வாழ்பவர்களை இறைவனும் பொருந்திக்கொள்வான் கைவிட மாட்டான் 
அருமையான கவிதை

பாயிஸ் wrote:காட்சிகளுக்குப்பின்னால் உள்ள மீதிக்கதைகளை உங்கள் கவிதைகள் அழகாய் சொல்லியுள்ளது பாராட்டுக்கள்