நண்பேன்டா : V.J. (எ) V.J. விஸ்வநாதன்.

நினைவுகளின் அசைபோடல் அருமை அண்ணா 

உண்மையான நட்பு என்றும் எம் வாழ்வில் மரணமின்றி தொடரும் மேலும் சிறந்திட வாழ்த்துகிறேன்

விஜேவின் அறிமுகத்தை பார்த்ததும் அவரு மூடியாய் இருப்பாருன்னு நினைச்சேன். பிறகு பழகியபிறகு தான் அவருக்கும் சோகம் உண்டு என்பதை அறிந்தேன். அருமையான நட்பு.  

நான் கல்லூரி இறுதி ஆண்டு படிக்கும் காலத்தில் என் நண்பன் ஒருவன் வீட்டு மொட்டை மாடியில் தான் நான்கு ஐந்து நண்பர்கள் ஒன்றாக இனைந்து படிப்போம்.  அந்த நண்பனின் அம்மா இரவானது எங்களுக்கு ஒரு பெரிய சட்டியில் சாப்பாடு குழம்பு பொறியல் என அனைத்தையும் கலந்து ஒரு ஒரு கவளமாக கொடுப்பார் எல்லாரும் பசியாறி நன்றாக இரவு முழுவதும் படிப்போம்.

சரியாக 4.00 மணிக்கு ஹார்லிக்ஸ் கலந்து ஒரு பெரிய சொம்பில் தருவார்கள் நாங்கள் அதிலேயே எல்லாரும் குடிப்போம். நாங்கள் நால்வரும் அவங்களை அம்மா என்றே அழைப்போம். படித்து முடித்து நால்வரும் டிகிரி முடித்தவுடன் அவங்க காலில் விழுந்து ஆசீர் பெற்றோம்.

அவங்க என்னை நீ ஆசிரியனாக தான் வருவாய் என்றார்கள். ஏனென்றால் நீ படிக்கும் போதே மற்றவர்களுக்கு சொல்லிக்கொடுக்கிறாயே என்றார். அவர் ஆசிப்படி நான் இன்று ஒரு ஆசிரியராக பணிசெய்கிறேன். 

இன்றும் அந்த தாயை மறக்கமுடியாத நினைவுகள். ஒரு பிள்ளையை போல தனது மகன்களின் நண்பர்களை நடத்திய விதம் மெய்சிலிர்க்க வைத்தது.

உங்கள் இந்த அனுபவத்தை படித்ததும் எனக்கு இவையனைத்தும் மீண்டும் நினைவுகளில் முழுமையாக வந்துவிட்டது. நன்றி நண்பரே

நேசமுடன் ஹாசிம் wrote:நினைவுகளின் அசைபோடல் அருமை அண்ணா 

உண்மையான நட்பு என்றும் எம் வாழ்வில் மரணமின்றி தொடரும் மேலும் சிறந்திட வாழ்த்துகிறேன்.

வணக்கம் ஹாசிம்...
தங்கள் கருத்துக்கு நன்றி.

சுறா wrote:விஜேவின் அறிமுகத்தை பார்த்ததும் அவரு மூடியாய் இருப்பாருன்னு நினைச்சேன். பிறகு பழகியபிறகு தான் அவருக்கும் சோகம் உண்டு என்பதை அறிந்தேன். அருமையான நட்பு.  

நான் கல்லூரி இறுதி ஆண்டு படிக்கும் காலத்தில் என் நண்பன் ஒருவன் வீட்டு மொட்டை மாடியில் தான் நான்கு ஐந்து நண்பர்கள் ஒன்றாக இனைந்து படிப்போம்.  அந்த நண்பனின் அம்மா இரவானது எங்களுக்கு ஒரு பெரிய சட்டியில் சாப்பாடு குழம்பு பொறியல் என அனைத்தையும் கலந்து ஒரு ஒரு கவளமாக கொடுப்பார் எல்லாரும் பசியாறி நன்றாக இரவு முழுவதும் படிப்போம்.

சரியாக 4.00 மணிக்கு ஹார்லிக்ஸ் கலந்து ஒரு பெரிய சொம்பில் தருவார்கள் நாங்கள் அதிலேயே எல்லாரும் குடிப்போம். நாங்கள் நால்வரும் அவங்களை அம்மா என்றே அழைப்போம். படித்து முடித்து நால்வரும் டிகிரி முடித்தவுடன் அவங்க காலில் விழுந்து ஆசீர் பெற்றோம்.

அவங்க என்னை நீ ஆசிரியனாக தான் வருவாய் என்றார்கள். ஏனென்றால் நீ படிக்கும் போதே மற்றவர்களுக்கு சொல்லிக்கொடுக்கிறாயே என்றார். அவர் ஆசிப்படி நான் இன்று ஒரு ஆசிரியராக பணிசெய்கிறேன். 

இன்றும் அந்த தாயை மறக்கமுடியாத நினைவுகள். ஒரு பிள்ளையை போல தனது மகன்களின் நண்பர்களை நடத்திய விதம் மெய்சிலிர்க்க வைத்தது.

உங்கள் இந்த அனுபவத்தை படித்ததும் எனக்கு இவையனைத்தும் மீண்டும் நினைவுகளில் முழுமையாக வந்துவிட்டது. நன்றி நண்பரே

உண்மை நண்பரே...
எனக்கும் இப்படி நான் நல்லாவருவேன்னு நினைக்கிற அம்மா, அப்பா, அண்ணன், தம்பி, அக்கா, தங்கை, தோழன், தோழியின்னு நிறையப் பேர் உண்டு.

உங்கள் கருத்து மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது.

விஜே எனும் நண்பருடனான நட்பு குறித்த பகிர்தல் தங்களுக்கு  அந்த நட்புக்குமிடையிலான  அன்பின் ஆழத்தையும் புரிதலையும் வெளிப்படுத்தி நிற்கின்றது. 

நீங்கள் எழுதும் இப்பதிவுகளை சம்பந்தப்பட்ட நட்புக்கள் படிக்கும் சந்தர்ப்பம் வாய்த்தால் அவர்கள் உங்களை குறித்து என்ன சொல்வார்கள் என்றறிய ஆவல் வருகின்றது குமார். 

எப்படித்தான் அத்தனையையும்  நினைவில் வைத்து ஊர் பெயர் தெருப்பெயர் என  எழுத முடிகின்றதோ தெரியவில்லை. ஆச்சரியமான  நினைவாற்றல் உங்களுக்குண்டு குமார்.  நன்று. இன்னும் இன்னும் உங்கள் பதிவுகள் தொடரட்டும்.

Nisha wrote:விஜே எனும் நண்பருடனான நட்பு குறித்த பகிர்தல் தங்களுக்கு  அந்த நட்புக்குமிடையிலான  அன்பின் ஆழத்தையும் புரிதலையும் வெளிப்படுத்தி நிற்கின்றது. 

நீங்கள் எழுதும் இப்பதிவுகளை சம்பந்தப்பட்ட நட்புக்கள் படிக்கும் சந்தர்ப்பம் வாய்த்தால் அவர்கள் உங்களை குறித்து என்ன சொல்வார்கள் என்றறிய ஆவல் வருகின்றது குமார். 

எப்படித்தான் அத்தனையையும்  நினைவில் வைத்து ஊர் பெயர் தெருப்பெயர் என  எழுத முடிகின்றதோ தெரியவில்லை. ஆச்சரியமான  நினைவாற்றல் உங்களுக்குண்டு குமார்.  நன்று. இன்னும் இன்னும் உங்கள் பதிவுகள் தொடரட்டும்.

வணக்கம் அக்கா...

//ஆச்சரியமான  நினைவாற்றல் உங்களுக்குண்டு குமார்.//


அது மட்டுந்தானே நம்ம சொத்தா இருக்கு.... அதுவே சில நேரங்களில் சில பல விஷயங்களைக் கிளறும்போது கஷ்டமாவும் இருக்கு..

சில நண்பர்களோடு தொடர்பில் இல்லை... சில நண்பர்கள் வாசித்து நீங்க கேட்ட மாதிரியே எப்புடிடா இந்த மாதிரி ஞாபகம் வச்சி எழுதுறேன்னு கேப்பாங்க... ஒருத்தன் போன் பண்ணி அது ஒரு கனாக்காலம் அப்படின்னு மட்டும் சொன்னான்.

இன்னும் சில நண்பர்கள் மனசுக்குள்... அவர்களையும் நண்பேன்டாவில் தர வேண்டும்...

வெள்ளந்தி மனிதர்கள்
கிராமத்து நினைவுகள்
நண்பேன்டா...

இது மூன்றுமே என் வாழ்க்கையை பதியும் முயற்சிதான்...

இதில் எதாவது ஒன்றை முடிக்கும் போது... அம்மா என ஒரு தொடர் ஆரம்பிக்க எண்ணம்.  என் தாயைப் பற்றி பதிய வேண்டும் என்பதான எண்ணம்... பார்க்கலாம்.

அதேபோல் நாட்டுப்புற பாடல்கள் குறித்தும் எழுத ஆசை... தேடல் அதிகம் தேவைப்படுவதால் தள்ளிப் போகிறது.

உங்கள் கருத்துக்கு ரொம்ப நன்றிக்கா...

அட! நாட்டுப்புற பாடல்கள் என நான் எங்கோ பதிந்த நினைவு.  தேடி கிடைத்தால்  தருகின்றேன் குமார். 

வயலில் , கடலில் என  என பாடும் பாடல்கள்  அவை.

Nisha wrote:அட! நாட்டுப்புற பாடல்கள் என நான் எங்கோ பதிந்த நினைவு.  தேடி கிடைத்தால்  தருகின்றேன் குமார். 

வயலில் , கடலில் என  என பாடும் பாடல்கள்  அவை.

தேடிப் பாருங்கள் அக்கா.
கொடுத்தால் மகிழ்வேன்..
தாலாட்டுப்பாட்டு
நடவுப் பாடல்
குலவைப் பாடல்
ஒப்பாரிப் பாட்டு
ஏற்றம் இறைக்கும் போது பாடும் பாட்டு...
இப்படி தரம் பிரித்து எழுத ஆசை....
பார்க்கலாம்...

கொடுத்து விட்டேன்.  இன்னும் சில   தேடணும். கிடைத்தால் பகிர்கின்றேன்.