அம்மா கணக்கு – திரைப்பட விமர்சனம்

‘உங்கள் கனவுகளைப் பிள்ளை கள் மீது திணிக்காதீர்கள்’ 
என்ற பேரன்டிங் தத்துவம் அதிகம் அதிகம் சொல்லப்பட்டே போரடிக்கிறது. 
அதிலிருந்து வேறுபட்டு, ‘பிள்ளைகள் கனவே காணாமல் இருக்கிறார்கள்’ 
என தூஸ்ரா டர்ன் எடுத்தால், அதுதான் ‘அம்மா கணக்கு’! 
-
கணவன் இறந்துவிட்ட நிலையில், அடுத்தடுத்து பல்வேறு அடித்தள 
வேலைகளைப் பார்த்து மகள் யுவஸ்ரீயைப் படிக்க வைக்கிறார் அமலா பால். 
ஆனால், மகள் அதை உணராமல், ‘‘நானும் உன்னைப் போல வேலைக்
காரியாகத்தான் ஆவேன்.
அதற்கு எதற்காகப் படிக்கணும்?’’ என்கிறார். 
-
மகளுக்கு வராத கணக்கை வர வைக்க அமலா, தானே அவள் படிக்கும் 
பள்ளியில் பத்தாம் வகுப்பில் சேர்கிறார். நினைத்தபடி யுவ கணக்கில் 
தேர்ந்தாரா? அல்லது தாயைப் போல வேலைக்காரி ஆனாரா? என்பதே 
‘அம்மா கணக்கின்’ விடை! ‘36 வயதினிலே’ என ஒரு படம் வராமல் 
இருந்திருந்தால் இந்தக் களம் இன்னும் புதுசாக மனம் ஈர்த்திருக்கலாம். 
-
எனினும் அமலா பால் அண்ட் கோவின் யதார்த்த நடிப்பு இந்த சினிமாவுக்கு 
தனித்துவம் தந்து நிலை நிறுத்துகிறது.
-
வீட்டு வேலை செய்யும் பெண் சாந்தியாக அமலா பால். மகள் பற்றிய 
கவலையைத் தேக்கியபடியே பணியிடங்களில் உலவும் அவரின் உடல் 
மொழிக்கு ஃபுல் மார்க்ஸ். ஒரே வகுப்பில் மகளுடன் போட்டி போட்டு 
கணக்குப் பரீட்சை எழுதுவதும், அம்மா  மகள் உறவை வகுப்புத் 
தோழர்களிடம் மறைக்கும் இடங்களும் வெல்டன்.
-
யாருங்க அது… யுவ? விக்கிபீடியாவில் கூட விவரங்கள் இல்லாத ஒரு 
சுட்டியிடமிருந்து இப்படி ஒரு நடிப்பா? அபியாக அந்தக் கண்கள் பேசுகின்றன. 
அம்மாவை வகுப்புத் தோழியாக ஏற்க முடியாமல் அவமானத்தில் குறுகும்
போதும், ரோஷம் பொங்க கணக்கில் 58 மார்க் வாங்கிக் காட்டும்போதும், 
அம்மா வேறு ஒருவருடன் டூவீலரில் வந்து இறங்குகிறார் என்றதும் விரக்தி 
கொள்ளும் போதும் அந்தப் பிஞ்சு முகம் பிக்சர் பர்ஃபெக்ட்!
-

இன்னும் பார்க்கலை...
அம்மா கணக்கு
அப்பா இரண்டும் பார்க்கணும்...
விமர்சன தொகுப்புக்கு நன்றி.
குங்குமம் கபாலியை தூக்கி வைத்துக் கொண்டாடும் பாருங்கள்.