மரு(ஜென்ம) த்துவம்

by **செய்தாலி** Wed 13 Apr 2011 - 7:34

கண்ணீர் துளிகள் கொண்டு
என் பாதம் நனைத்தவர்கள்

பொன்னும் பணமும் கொண்டு
என் உடலை போர்த்தியவர்கள்

என்னை கண்கண்ட தெய்வமாய்
அவர்களின் ஒரே யாசிப்பு

மரணத்தின் விளிம்பில் ஊசலாடும்
ஜீவனை மீட்டு கரைசேர்க்க

திரைகடல் ஓடி கற்றகல்வியால்
யாசித்து வந்த அவர்களுக்கு
புனர்ஜென்மம் உடுத்தி அனுப்பினேன்

இன்று அந்திமாலை பொழுது
என்பதை கடந்த என்னுடல்
மரணத்தின் விளிம்பில் ஊசலாடிகிறது

மடியப்போகும் என்னுடல் ஏந்தி
கண்ணீரும் பொன்னும் இரைத்து
ஜீவன் யாசிக்கும் சந்ததிகள்

ஜீவன் யாசித்து வந்தவர்களுக்கெல்லாம்
உயிர் போர்த்தி அனுப்பினேன்

சுருக்குவிழுந்து தளர்ந்த உடலுக்கு
மௌனமாக உயிர் யாசிக்கிறேன்

விளிம்பில் தவிக்கும் உயிரை
கரைசேர்க்கும் இவர்களிடத்தில்