அம்மாவின் வலி ::

அன்புக்கு நிகரின்றி
அளப்பரிய மனம் கொண்டு
தனக்கென தனித்துவமாய் திகழ்ந்த
தவமான செல்வமே நீ ! என் அம்மா.

உனக்குள் நானிருந்து
உன்னைக் காயப்படுத்துகையில்
வலியால் நீ துடிக்கும் அந்தவேளை
என்னால் உணர முடியாமல்
உன் வயிற்றில் இரத்தக் கட்டிகளின்
கூட்டுமொத்த உருவாய்
உருண்டு திரிவேனே ! அத் தருணம்
நீ படுகின்ற அந்த இன்ப வலியை
நான் என்னவென்று சொல்வேனோ !!

கருவறையில் என்னைத் தாங்கி
உலகிற்கு நீ வரவழைக்கும்
அக் கனப்பொழுதில் நீ
படுகின்ற அந்த வலியை
நான் என்னவென்று சொல்வேன் !!

அம்மா நீ உயிருக்கு உரம் தரும்
அந்தவேளை உன் உயிரையும்
துச்சமாக மதித்து தன்னுடைய
பிள்ளை என்ற பூரிப்பில் - நீ
தாங்கும் வலியை நான் எப்படிச்
சொல்வேன் !!!

தவமிருந்து பெற்றாலும்
தனிக்கட்டையாகின்ற பொழுது
தவிக்க விட்டுச் சென்ற - உன்
உறவுகளைப் பற்றி சிந்திக்கையில்
நீ படுகின்ற அந்த
மன வலியை
நான் என்னவென்று
சொல்வேன் அம்மா !

அம்மா நீ எவ்வளவு வலிகள் கண்டாலும்
மனம் கலங்காமல் - உடல் கோணாமல்
மீண்டும் சேர்த்து வாழும் உன் மனதை
நான் எப்படிச் சொல்வேன் !!

அம்மாவின் வலி ஒரு நொடி என்றாலும்
அம்மாவின் பாசம் பல கோடி நொடிகள்
அழியாது நிலைத்திருக்கும் !!

::::::::: சேனையூர் நவா (நௌசாத் முஹம்மட்) ::::::

அம்மா!

கருவறையில் ஈரைந்து மாதங்கள் சுமந்துி இன்பமும் துனபமுமாய்  வாழ்  நாளில்  னுபவிக்க கூடிய் அனைத்து வலிகளையும்  தான் உலகைகாணவே சகித்தாள் என உணர்ந்தவர்கள் வாழ்வில் தோற்பதே இல்லை!

அன்பை அன்பினால் ஜெயித்து கொண்டே இருப்பார்கள்!

அமமவுக்காக கவிதையில் இதுதான் அதுதான் என்றில்லாமல் ஒவ்வொரு வரிகளும், வார்த்தைகளும் மிக அழகாய், இயல்பாய் வந்திருக்கின்றது!

பாராட்டுக்கள் சார்!  தொடருங்கள்.!

அப்படிப்பட்ட அம்மாவும் தற்கால
சூழலுக்கு ஏற்ப விட்டுக்கொடுத்தும்
யதார்த்தம் புரிந்தும் வாழப் பழகிக்
கொள்வது நலம் பயக்கும்...!
-