ஒன்று இருந்தால் ஒன்று இல்லை

by **நண்பன்** Tue May 28, 2013 3:47 am

ஒன்று இருந்தால் ஒன்று இல்லை
பல வண்ண மலர்கள் பூத்துக் குலுங்கும் சோலை அது. அங்கிருந்த வாடா மல்லிகைப் பூ அருகில் மலர்ந்திருந்த ரோசாப் பூவைப் பார்த்தது.

‘ரோசாப் பூவே! அழகு மிகுந்த மலரே! என்ன இனிய மணம் உனக்கு. காண்பவர் உள்ளத்தைக் கவருகிறாய். கடவுள் வழிபாட்டிற்குப் பயன்படுகிறாய். மகளிர் தலையில் அணி செய்கிறாய். உன் போல் பெருமை உடையவர் யார் இருக்கிறார்? என் நிலையை ஒப்பிட்டுப் பார்த்தால் உன் பெருமை உனக்கு விளங்கும்’ என்றது.

சிரித்த ரோசாப் பூ ‘வாடா மல்லிகையே! என் வாழ்வே ஒரு நாள் தான். மனிதர்கள் என்னைப் பறித்தாலும் பறிக்காவிட்டாலும் நான் அடுத்த நாள் மண்ணோடு மண்ணாகப் போகிறேன். ஆனால் நீயோ வாடாமல் பல நாட்கள் மலர்ந்திருக்கிறாய். உன் பெருமை வேறு எந்த மலருக்கு உண்டு’ என்றது.