‘காதலின் வானிலை’வாசகர்களின் கவிதைகள்! - By கவிதைமணி -4

by **rammalar** Thu 25 Oct 2018 - 4:40

தாயின் சிறகுகளுக்குள்
புகுந்து அதன்
அடிவயிற்றுப் பரிசத்தில்
கண்மூடி லயிக்கும்
கோழிக் குஞ்சு போல,
இரவுகள் பூராவும்
என்னவளின்
நினைவுகளுக்குள் புகுந்து,
அது வழங்கும்
காதல் வானிலையின்
இதமான கதகதப்பில்
இன்பம் துய்க்கிறேன்..
- ஆதியோகி

**
உணவும் செல்லாது
உறக்கம் கொள்ளாது
ஓரிடத்தும் நில்லாது
யாரிடத்தும் சொல்லாது
சேரிடம் தெரியாது
நெஞ்சிடும் உணர்வுகள்
விஞ்சிடும் ஆசைகள்
தஞ்சமிடும் மஞ்சம்
தகித்திடும் உடல்
தத்தளிக்கும் மனம்
விளிம்பிடும் கண்ணீர்
வெளுத்திடும் கண்கள்
அந்தோ பரிதாபம்!
யாருக்கு வேண்டும் ?
காதலரை
நினைத்து நினைத்து
நெகிழ்ந்து நெகிழ்ந்து
காத்து காத்து
பூத்த மலர் வாடிடும்
பொழுதினில்
காதலர் மனநிலை
கணித்திடும்
காதலின் வானிலை !
- எஸ் வி ஆர் மூர்த்தி பெங்களூர்

**

பாலகராய் இருந்தபோது இல்லை பேதம்

……….பருவங்கள் எய்துவிட்டால் வந்து போகும்.!

மாலமாயம் செய்வித்தே மயக்க வைக்கும்

……….மனமுமொரு நிலையிலாது பரித விக்கும்.!

காலத்தின் நிலையறிய கோள்கள் போல

……….காதலிலும் வானிலையைக் கண்ட துண்டு.!

மூலதனம் ஏதுமில்லை முயற்ச்சி வேணும்

……….முக்கியமாய்க் காதலிக்க ஆர்வம் போதும்.!

அக்கறையும் அன்புடனே சேர்ந்து விட்டால்

……….அதன்பிறகு காதலுக்கும் புரியும் அர்த்தம்..!

பக்குவமாய் காதலித்தால் பலனும் உண்டு

……….பகுத்தறிவுக் கேள்வியங்கே எடுப டாது..!

வக்கிரத்தால் வருங்காதல் அறிந்து கொண்டு

……….விபரீதம் நிகழாமல் விழிப்பு வேண்டும்..

அக்கினிக்கும் காதலுக்கும் உறவு உண்டு

……….அதன்தொடர்பு பாதியிலே அறுந்து போனால்..!

காதலுமோர் வானிலையைப் போலத் தானே

……….காதலிக்கும் கலையறிய கற்க வேண்டும்..!

சோதனைகள் வந்தாலும் தொடரும் காதல்

……….சொந்தத்தைச் சிலசமயம் மறக்கச் செய்யும்..!

வேதனைகள் இல்லாது காதல் செய்யும்

……….வித்தகர்கள் வயதிற்கும் வரம்பு இல்லை..!

பாதகங்கள் வேண்டாமே! பந்தம் வேண்டும்!

……….பருவநிலை அறிந்தபின்னே காதல் செய்வீர்..!

- பெருவை பார்த்தசாரதி

**

வேண்டி வந்து நிற்பேன்..
தாண்டிச்சென்று விடுவாய்
தலைகுனிந்துகொண்டே..!
நொண்டியடித்தபடி மனமும்
நொந்துகொண்டே திரும்பும்..!
ஏதோ யோசித்துக்கொண்டிருப்பேன்
எங்கிருந்தோ வந்து முன் நிற்பாய்!
எனை விழுங்கும் விழிகளால்
எண்ணற்ற மகிழ்வும் தந்து செல்வாய்..!
தவறெதுவும் நான் தவறிச் செய்தால்
எவர் உண்டென்றும் பாராமல்
எரிக்கும் விழிகளால் முறைக்கிறாய்..!
எவர் விழிகள் என் மீது பட்டாலும்
எனக்கெதுவும் ஆகக்கூடாதென்று
அவர் பார்வையிலிருந்து மறைக்கிறாய்..!
வருமென்று நினைக்கும்போது வராமலும்
வராதென்று நினைக்கையில் முன்வந்து நிற்பதிலும்
வானத்து மின்னலாய் ஜொலிப்பதிலும்
வஞ்சி நீயும் மழை தான்..என்
நெஞ்சில் எப்போதும் காதல் வானிலை தான்..!

- கவுதம் கருணாநிதி, திருச்சூர், கேரளா

**

தேரில் வரும் அம்மனிலும்
நேரில் வரும் ஆட்களிலும்
கூர்ந்து நான் கவனிக்க
வைத்தது ந்தன் சாயலன்றோ?

வானிலையும் மாறாதோ
வான் நிலவும் வாராதா
பாலை நெஞ்சில் பூப்பூக்க
காலையிலே கண்ட கனா -

- செந்தில்குமார் சுப்பிரமணியன்

**

இரு கண்கள்
சந்தித்த வேளையில்
இரு இதயங்கள்
இடம் மாறிக் கொண்டதோ

மௌன மொழியாலே
மௌனமாய் பேசினோமே
அகத்தினுள் அவளுருவம்
ஆனந்தமாய் அலையடிக்கிறது

நிஜத்தினில் பார்க்கின்றேன்
நீங்காத மழை பொழிவு
தெரிந்து விட்டதோ தென்றலுக்கும்
புரிந்து விட்டதோ இயற்கைக்கும்

உன்னில் நான் வந்த மாற்றம்
என்னில் நீ வந்த மாற்றம்
இயற்கையின் மாற்றமோ இல்லை
காதலின் வானிலை மாற்றமோ

- மதுரை மாலதி (PC)

**
மேகங்களின் காதல்
மோகத்தில் மழை !

தவிக்கும் இதயம் அன்பால்
குவிக்கும் காதல் கனவுகளை !

கண்களின் காவிய மோதல்
மண்ணின் மழையென காதல் !

ஈரம் காயும் வேளையில் - மனதிலே
பாரம் குறையும் சொன்ன காதலாலே !

வண்டுகள் தேடும் தேன்போல
பெண்வண்டைத் தேடும் காதலே !

மேகஓவியம் கரைவதற்க்குள்
தாகம் தீர்க்கும் விவேகக்காதலே !

- கா. மகேந்திரபிரபு, சிவகாசி

**

கார்மேகம் காணும் போதுன்
கருங்கூந்தல் நினைவில் வாழும்
நேர்காணும் வகிடும் என்னுள்
நினைவூட்டும் மின்னல் தானே
பார்க்காத நொடியின் நேரம்
பார்க்குமுன் விழிகள் ஓரம்
ஈர்ப்புவிசை மனங்கள் ஆற்றும்
இலக்கியங்கள் காதல் போற்றும்

பருவத்தே காதலி யற்கை
பயிர்வளர்க்கும் மழையே போன்று
உருவத்தால் வனப்பை பெற்றும்
உள்ளத்தால் அச்ச முற்றாள்
கரைகடக்கும் புயலின் சேதம்
கண்டறிவின் கலக்கம் போலும்
வரம்புகள் குறித்து வைத்து

வார்த்தையில் கவனம் வைப்பாள்
காதலெனும் மழையும் ஓங்க
கருமுகிலாம் ஈரம் வேண்டும்
ஆதரவாய் தென்றல் பார்வை
அனுப்பிவிடும் தூது வொன்றால்
சாதகமாய் மழையும் ஆங்கு
சரித்திரமே படைத்து நிற்கும்
வேதனைதான் காதல் என்றால்
வெளிப்பட்ட அன்பில் பொய்யே

- கவிஞர் முருகுபாண்டியன்

**

விதைக்கப்பட்ட நிலவு விண்ணில் வளர்கிறது !
முழுமதி ஆனபின் மெதுவாய் தேய்கிறது !!
காணும்நாளில் மனம் களிப்புடன் ரசிக்கிறது !
காணாத நாட்களில் கவிதைக்கும் பசிக்கிறது !!

தூவப்பட்ட விண்மீன்கள் துள்ளுகிறது- நிலாகாக்க
ஏவப்பட்ட வேலையாளாய் எண்ணுகிறது.....
சிற்றொளி தரும் சிப்பந்திகளின்
கண்சிமிட்டும் கலை உள்ளம் பறிக்கிறது !
காதலுடன் உணர்வும் ரசித்து சிரிக்கிறது !!...

நீர்த்துளிகள் பொதிந்த நீள மூட்டைகளாய்
நித்தமும் நகர்கிறது நீலவான் முகில்கள்...
கடல் நீர் திருடர்களை கண்டு
களித்தே மனம் காதல் கொள்கிறதே !

மழையெனும் ஓவியன் மறந்து போன
விண்ணப் பெட்டி வானவில்-- காண்கையில்
காதலும் பூக்கிறது கவிதையில் நிறம் சேர்க்கிறது !
வஞ்சியோடு காதல் கொண்ட மனிதரில்

வானத்தோடு அலைகிறது என் காதல் ...
இப்பொழுதும் கூட அதன்
மழையெனும் மரபுக்கவிதையினை
ரசித்து கொண்டே...

- துள.கவிஅன்பு

**