வாசகனாய் இருப்பதில் உள்ள அவஸ்தைகள்

வாசிப்பில் கிடைக்கும் அனுபவம் புதிய தலைமுறைக்கு கிட்டவே இல்லை என்பதை விட, அவர்கள் அதை நிராகரித்தே விடுகின்றனர். ஏன் வளர்ந்தவர்களும் கூடத்தான்.


எமது வாசிப்பின் எல்லை ஒரு சினிமா செய்தியுடனோ, அல்லது அது சார் கிசு கிசுக் களுடனோ… அதையும் தாண்டி என்றால் ஒரு கற்பழிப்பு செய்தி பற்றிய சுவாரசியத்துடனோ முடிந்து விடுகின்றது.

இதில் உள்ள இன்னொரு பிரச்சினை என்னவென்றால், உண்மையான வாசகர்களை கண்டு கொள்வது மிக அரிதாக போய்விட்டது. அன்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக இருக்கின்ற அவர்கள் தனித் தீவு போலாகிவிட்டனர்.

சினிமா கிசு கிசுக்களை பகிரவோ, அதை விவாதிக்கவோ தயாராகின்ற நண்பர்கள், ஒரு நூல் பற்றி அதன் வாசிப்பனுபவம் பற்றி கேட்பதற்கோ விவாதிப்பதற்கோ தயாராகுவதில்லை. அது பற்றிய சிறிய அனுபவங்கள் கூட இல்லாமல்தான் இருக்கின்றனர். அந்த வகையில் ஒத்த ரசனை கொண்டவர்களை இலகுவாக இனங்கண்டு அஹ்டு பற்றிய விடயங்களை மேலும் விவாதிப்பது போல, தீவிர வாசக நண்பர்களை காண்பது இப்போது மிக அரிதாகிவிட்டது.

திரைப்படங்களின் வெளியீடு பற்றிய செய்திகள், தினங்களில் காட்டுகின்றா அக்கறையினை வேறு நூற்களில் காட்டுகின்ற நண்பர்களை இது வரை நான் சந்தித்ததில்லை. ஒரு குழாமில் அது தொடர்பில் ஏதாவது பேச முனைந்தால், எல்லோரும் ஏதோ வேற்று கிரக வாசிகள் போல நம்மை நோக்குவார்கள். அதன் பின் நாம் மட்டும் தனித்து விடப்பட்ட உணர்வுடன் இருந்து தொலைக்க வேண்டியிருக்கும்.

இதிலும் இன்னொரு அவலம், ஒரு நூல் பற்றிய சுவாரசியத்தினை யாரிடமாவது பகிராவிட்டால் தலை வெடித்துவிடும் என்ற நிலையில், ஓரளவுக்காவது தேறுவான் என நினைக்கும் நண்பனிடம் போய் சொல்லுவோம். அவனோ, சிதம்பர சக்கரத்தை பேய் பார்ப்பது போல பார்ப்பானே ஒரு பார்வை!!!!!!!!!! எங்காவது போய் முட்டிக் கொள்ளத்தான் தோன்றும்.

இதை விடுங்கள், என்னிடம், ஆனந்தவிகடன் தினசரியா எனக் கேட்ட நண்பன் கூட இருக்கின்றான். சினிமா சார் ஒரு ஜனரஞ்சக பத்திரிகை தொடர்பான எமது அறிதல் இந்தளவுக்கே இருக்கின்றது.

தீவிர வாசகனாய் இருப்பதில் இன்னும் இன்னும் எத்தனையோ அவஸ்தைகள், இன்னல்கள் இருந்தும் அதை தொடர காரணம் – விடமுடியவில்லை என்பதுதான், அது ஒரு போதை – மீள முடியாத போதை. இதை வாசகர்கள் ஒத்துக் கொள்வார்கள்.

ஆய்வுக்கட்டுரை அழகாய் வரைந்துள்ளீர்
அனுபவம் , கொஞ்சம் பேசி இருக்கிறது...

இங்கு கவனிக்கப் பட வேண்டியது என்னவென்றால் நாமது செயல்கள் சில வேளை பிறரை எரிச்சல் ஊட்டுவதாய் அமைந்து விடுவது...

பேச்சுக்களினை இடம் ,பொருள் ,ஏவல் அறிந்து செய்ய வேண்டும்

கொல்லன் சாலையில் ஊசி விட்கவோ ...!!!
அல்லது
அய்யர் சாலையில் மீன் விற்கவோ...!!!
முடியாது

இங்கிதமாய் நடக்கப் பழகிக்கொண்டாலே எல்லோரும் எமது கருத்துகழுக்குக் காது தாழ்த்துவார்கள் என்பதென் தாழ்மையான கருத்து,,,

சரி இங்கிதம் என்றால் என்ன என்று கொஞ்சம் சொல்லுங்களேன் ஐயா?

இங்கே நான் சொல்ல வருகின்ற விடயம் ரொம்ப எளிமையானது. இங்கிதம் இடம் பொருள் ஏவல், கொல்லன் ஊசி ,எல்லாம் இல்லை.

வாசகர்கள் குறைந்து விட்டனர். ஒத்த ரசனை கொண்ட வாசக நண்பர்களை காண்பது அரிது என்பதே..

கட்டுரையும் எழுதி பொழிப்பும் எழுத வைக்கிறீங்களே நண்பரே!!

நான் சொல்ல வந்தது தங்கழுக்கு விழங்கவில்லை ,,,
அதுதான் சொல்கிறேன்
ரசனை இல்லாதவர்களிடம் ரசனையான விடயங்களினைப் பற்றி கலந்தாலோசிப்பதை தான் நான்,,,

ஐயர் சாலையில் மீன் விற்க முடியாது ...!!! என்றேன்,,, ஐயா,,,

கொல்லன் சாலை என்றது,,,அதிகமாய் விடயம் தெரிந்தவர்களிடம்
எதையும் விவாதிக்க முடியாது என்றேன்...!!!


இது தான் இங்கிதம் என்பது,,,

நன்றி .. சலாம்

ம்ம்ம்ம்ம்,,,

நல்லதொரு விடயம் சர்ஹூன் வாசிப்பு சிலரை வாழவும் வைக்கிறது சமுதாயத்தில் உயர்த்தியும் காட்டுகிறது
நிதர்சனம் சர்ஹூன் உங்கள் கருத்தை ஆமோதிக்கிறேன்.

வாசகனாய் இருந்து நானும் பலவிடையங்களை கற்றுக் கொண்டேன் உங்களின் கருத்திற்கு நன்றி தரமான கருத்துக்களை தாருங்கள் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்.

நன்றிகள் நண்பன் மற்றும் சம்ஸ்..

நிறைய எழுத்துக்களை காணுகின்ற போது பலருக்கு வாசிப்பதில் ஒரு விதமான சோம்பேறித்தனம் அப்பிக் கொள்கின்றதே!

இதற்கு மன்றத்தில், கவிதைகளுக்கு கிடக்கின்ற வரவேற்புக்களும், கட்டுரைகளுக்கு கிடைக்கும் வரவேற்புக்களும்மே சான்று

அவஸ்தைகள் என்று சொல்ல முடியாது
##* :”@:

சர்ஹூன் wrote:நன்றிகள் நண்பன் மற்றும் சம்ஸ்..

நிறைய எழுத்துக்களை காணுகின்ற போது பலருக்கு வாசிப்பதில் ஒரு விதமான சோம்பேறித்தனம் அப்பிக் கொள்கின்றதே!

இதற்கு மன்றத்தில், கவிதைகளுக்கு கிடக்கின்ற வரவேற்புக்களும், கட்டுரைகளுக்கு கிடைக்கும் வரவேற்புக்களும்மே சான்று

உண்மைதான் :,”,: :,”,: