குறிஞ்சிப்பாட்டில் 99 மலர்கள்:பட்டியல் நிறைவு பெற்றது !

First topic message reminder :

 
குறிஞ்சிப்பாட்டில் 99 மலர்கள் எனும் தலைப்பில் 2010 ஆம் ஆண்டில் ஆரம்பித்து  பூக்களின் படங்களில் பெயர்கள் மட்டுமல்லாமல் அதன் தாவரவியல் பெயர், மருத்துவகுணங்கள், என அறிவியல் ரிதியாகவும்  தொகுக்கப்பட்டது.


இதுவரை தொகுக்கப்பட்ட பூக்களின் பட்டியல்  
பெயர்களின் மேல் சுட்டவும்.

1. செங்காந்தள்
   
2. ஆம்பல்
   
3. அனிச்சம்
   
4. குவளை
   
5. குறிஞ்சி
   
6. வெட்சி
   
7. செங்கொடுவேரி
   
8. தேமாம்பூ
   
9. மணிச்சிகை
   
10. உந்தூழ்
    
11. கூவிளம் பூ
    
12. எறுழம்
    
13. சுள்ளி
    
14. கூவிரம்
    
15. வடவனம்
    
16. வாகை
    
17. குடசம்
    
18. எருவை
    
19. செருவிளை
    
20. கருவிளம்
    
21. பயினி
    
22. வானி
    
23. குரவம்
    
24. பசும்பிடி
    
25. வகுளம்
    
26. காயா
    
27. ஆவிரை
    
28. வேரல்
    
29. சூரல்
    
30. சிறுபூளை
    
31. குறு்நறுங்கண்ணி
    
32. குருகிலை
    
33. மருதம்
    
34. கோங்கம
    
35. போங்கம்
    
36. திலகம்
    
37. பாதிரி
    
38. செருந்தி
    
39. அதிரல்
    
40. சணபகம்
    
41. கரந்தை
    
42. குளவி
    
43. மா
    
44. தில்லை
    
45. பாலை
    
46. முல்லை
    
47. குல்லை
    
48. பிடவம்
    
49. செங்கருங்காலி
    
50. வாழை
    
51. வள்ளி
    
52. நெய்தல்
    
53. தாழை
    
54. தளவம்
    
55. தாமரை
    
56. ஞாழல்
    
57. மௌவல்
    
58. கொகுடி
    
59. சேடல்
    
60. செம்மல்
    
61. சிறுசெங்குரலி
    
62. கோடல்
    
63. கைதை
    
64. வழை
    
65. காஞ்சி
    
66. மணிக்குலை
    
67. பாங்கர்
    
68. மராஅம்
    
69. தணக்கம்
    
70. ஈங்கை
    
71. இலவம்
    
72. கொன்றை
    
73. அடும்பு
    
74. ஆத்தி
    
75. அவரை
    
76. பகன்றை
    
77. பலாசம்
    
78. பிண்டி
    
79. வஞ்சி
    
80. பித்திகம்
    
81. சிந்துவாரம்
    
82. தும்பை
    
83. துழாய்
    
84. தோண்றி
    
85. நந்தி
    
86. நறவம்
    
87. புன்னாகம்
    
88. பாரம்
    
89. பீரம்
    
90. குருக்கத்திப்பூ
    
91. ஆரம்
    
92. காழ்வை
    
93. புன்னை
    
94. நரந்தம் 
    
95. நாகப்பூ
    
96. இருவாட்சி
    
97. குருந்தம் 
    
98. வேங்கை
    
99. புழகு
    

1. மல்லிகையின் வெவ்வேறு இனங்கள
   
2. விதைகளுக்கிடையிலான மாறுபாடுகள்
   
3. குறுநறுங்கண்ணி போங்கம் திலகம் விதைகளின் வித்தியாசங்கள்!
   
4. சங்ககால மலர்களின் பட்டியல் 
   

மலர்களில் கூறப்படும் மருத்துவக்குறிப்புக்களை  தகுந்த ஆலோசனையின்றி முயற்சித்து பார்க்க வேண்டாம்!

இத்தொகுப்பை நான் முழுமைப்படுத்த உதவிய விக்கிமீடியா, கற்க நிற்க [*படங்கள் ] மற்றும் அனைத்து இணைய தளங்களுக்கும் எனது மனமார்ந்த நன்றி.

துழாய் எனப்படும் துளசி (Ocimum Sanctum) மூலிகைச் செடியாகும். இந்தியா இலங்கை போன்ற நாடுகளில் காணப்படுகிறது. ஏறத்தாழ 50 சென்ரிமீட்டர் வரை வளரக் கூடிய இச்செடியின் அனைத்துப் பாகங்களும் மருத்துவக் குணம் கொண்டவை. இது கோயிற் பூசைகளில் குறிப்பாக பெருமாள் கோயில்களில் பயன்படுத்தப்படுவதால் கோயிற் பூந்தோட்டங்களில் வழக்கமாகக் காணப்படுகிறது. வீடுகளில் துளசியை வளர்த்து பூசிக்கும் வழக்கமும் உண்டு


துழாய், திவ்யா, பிரியா, துளவம், மாலலங்கல், விஷ்ணுபிரியா, பிருந்தா, கிருஷ்ணதுளசி, ஸ்ரீதுளசி, ராமதுளசி என வெவ்வேறு பெயர்களிலும்

தும்பையில் நல்துளசி, கருந்துளசி, செந்துளசி, கல்துளசி, முள்துளசி, நாய்துளசி (கஞ்சாங்கோரை, திருத்துழாய்) என வேறுபட்ட இனங்களும் உண்டு

வடிகால் வசதியுள்ள குறுமண் மற்றும் செம்மண், வண்டல்மண், களி கலந்த மணற்பாங்கான இருமண், பாட்டு நிலம் தேவை. கற்பூரமணம் பொருந்திய இலைகளையும் கதிராக வளர்ந்த பூங்கொத்துகளையும் உடைய சிறுசெடி. தமிழகமெங்கும் தானே வளர்கின்றது. துளசியின் தாயகம் இந்தியா. அந்தமான் மற்றும் நிக்கோபார் தீவுக்கும் பரவியுள்ளது. துளசியை விதை மற்றும் இளம் தண்டுக் குச்சிகள் மூலம் பயிர் பெருக்கம் செய்யலாம்.

பயன் தரும் பாகங்கள்: இலை, தண்டு, பூ, வேர் அனைத்துப் பகுதிகளும் மருத்துவ குணம் வாய்ந்தவை.

சளி, இருமல், வறட்டு இருமல் போன்றவற்றுக்கும் மருந்தாகும்.
தொற்றுநோய்களை எதிர்க்கும்.
சீரண சக்தியை அதிகரித்து பசியை அதிகரிக்கும்
வயிற்றுப் பொருமலைத் தணிக்கும்
துளசிவிதை ஆண்மையை அதிகரிக்கும்
ஞாபக சக்தியை அதிகரிக்கும்
வெண்தோல், ஆஸ்துமா, மூச்சிறைப்பு, இடுப்புப்பிடிப்பு, சிறுநீரகப் பிரச்சினைகள் போன்றவற்றுக்கும் மருந்தாகும்

எல்லோர் வீட்டிலும் இருக்க வேண்டிய செடிகளில் முதன்மையான இடத்தைப் பிடித்திருப்பது துளசி செடிதான்.அவரவர் வசதிக்கேற்ப சிறிய தொட்டியில் கூட துளசி செடியை வளர்த்து வரலாம். ஆனால் அதனை கவனமாக பராமரிப்பது அவசியம். எளிதாகக் கிடைக்கும் துளசியில் மகத்துவங்கள் ஏராளம்.


துளசிச் செடியை ஆரோக்கியமான மனிதன் தினமும் தின்று வந்தால் குடல், வயிறு, வாய் தொடர்பான பிரச்சினைகள் அவன் வாழ்நாள் முழுவதும் வராது.

ஜீரண சக்தியும், புத்துணர்ச்சியையும் துளசி இலை மூலம் பெறலாம். வா‌ய் து‌ர்நா‌ற்ற‌த்தையு‌ம் போ‌க்கு‌ம்.

நமது உடலுக்கான கிருமி நாசினியாக துளசியை உட்கொள்ளலாம். துளசி இலையைப் போட்டு ஊற வைத்த நீரை தொடர்ந்து பருகி வந்தால் நீரழிவு வியாதி நம்மை நாடாது.

உடலின் வியர்வை நாற்றத்தைத் தவிர்க்க குளிக்கும் நீரில் முந்தைய நாளே கொஞ்சம் துளசி இலையைப் போட்டு வைத்து அதில் குளித்தால் நாற்றம் நீங்கும்.
தோலில் பல நாட்களாக இருக்கும் படை, சொரிகளையும் துளசி இலையால் குணமடையச் செய்ய முடியும். துளசி இலையை எலுமிச்சை சாறு விட்டு நன்கு மை போல் அரைத்து அந்த விழுதை தோலில் தடவி வந்தால் படைச்சொரி மறையும்.

சிறுநீர் கோளாறு உடையவர்கள், துளசி விதையை நன்கு அரைத்து உட்கொண்டு வர வேண்டும். கூடவே உடலுக்குத் தேவையான அளவிற்கு தண்ணீரும் பருகி வர பிரச்சினை சரியாகும்

தோன்றி என்னும் மலரைக் காந்தள் மலரின் வகை என்கின்றனர். மகளிர் குவித்து விளையாடிய 99 மலர்களில்

காந்தள் = செங்காந்தள்
கோடல் = வெண்காந்தள்

என்னும் மலர்கள் உள்ளன. ஆயின் தோன்றி-மலர் என்பது இருநிறமும் கலந்த மலரோ என எண்ணவேண்டியுள்ளது.

குறிஞ்சிப்பாட்டு என்னும் சங்கநூல் இதனைச் ‘சுடர்பூந் தோன்றி’ எனக் குறிப்பிடுகிறது.

இப்பெயர் ‘நள்ளிருள் நாறி’ என்னும் பெயருக்குத் தரப்பட்டுள்ள விளக்கம் போல் உள்ளது. தோன்றி < தோன்றிப்பூ < சுடர்பூந்தோன்றிப்பூ – என இந்தப் பூவின் விளக்கம் அமைகிறது.

,மருதோன்றிமருத்தோன்றி, மருதாணி, அழகணம் என்றெல்லாம் கூறப்படும் பூவின் பெயரே தோன்றி என வழக்காறு நோக்கிக் கொள்வது பொருத்தமானது.

(‘தாமரை’ என்னும் சொல்லிலுள்ள ‘தா’ குறைந்து ‘மரை’ என நின்று, ‘மரை’ என்னும் சொல் தாமரை மலரை உணர்த்துகிறது. இதனை முதற்குறை என்று இலக்கணம் குறிப்பிடுகிறது.

அதுபோல ‘மருத்தோன்றி’ என்னும் சொல்லிலுள்ள ‘மரு’ என்னும் முதல் மறைந்து ‘தோன்றி’ என நின்று மருதாணிப் பூவை உணர்த்துகிறது எனல் பொருத்தமானது. இதனை இப்படிப் பார்க்கவேண்டும். தோன்றி என்பது பழந்தமிழ். மரு = மணம். தொலை தூரம் மணக்கும் பூ என விளக்கும் விளக்கப்பெயராக அமைந்துள்ளது ‘மருத்தோன்றி’.

மருதோன்றி





மருதோன்றி (மருதாணி, Lawsonia inermis) ஒரு மருத்துவ மூலிகைப் பயன்பாடுடைய செடியாகும்.

இத்தாவரம் ஒரு செடி வகையினைச் சார்ந்தது. இருப்பினும், 5,6 அடி உயரம் வரை வளரும் இயல்புடையது. இச்செடியின் இலைகள் புதர்போல அடர்ந்து காணப்படும்.

இதன் இலைகள், நீளத்தில் ஏறத்தாழ ஒரு அங்குல அளவுக்குள் இருக்கும்.அகலத்தில் அரை அங்குல அளவு இருக்கும். இலை அம்பு வடிவமானது. எனவே, இலை நுனிகூராக இருக்கும். இளஇலையின் நிறம்,வெளிர்பச்சையாகவும்,முதிர் இலை சற்று அடர்பச்சையாகவும் இருக்கும்.

பயன்கள்

தற்போது இதன் இலைக் கூழ்மம் கடைகளில் கிடைக்கிறது. அதன் மூலம் வேண்டியவாறு வண்ணமிடலாம். பாரம்பரிய முறையில் இதன் இலைகளைக் கெட்டியாக அரைத்து, கைகளில் இடுவர்.

சித்தமருத்துவப்படி, பித்த உடம்பாக இருப்பவருக்கு கருச்சிவப்பு தோன்றும். மற்றவருக்கு செஞ்சிவப்பாகத் தோன்றும்.
நகசுத்தி எனப்படும் நோய், விரல்களில் வராது தடுக்கும் தன்மையுடையது.

இளநரை மாற, கண்கள் குளிர்ச்சி, நல்ல தூக்கம் வர இவ்விலைகளை அரைத்து தலையில் தேய்ப்பர். தவிர பொதுவாகப் பெண்கள் தங்கள் கைகளில் கால்களிலும் மருதோன்றிக் கூழ்மத்தைக் கொண்டு அழகு செய்கின்றனர்

மருத்துவப் பயன்கள்:

• உறக்கமின்மை : தூக்கமின்மைக்குத் தூக்க மாத்திரை சாப்பிடுதல் கூடாது. அது நரம்புத் தளர்ச்சியை உண்டாக்கும். பைத்தியம் பிடிக்க வைக்கும்.

• மருதாணிப் பூவினை ஒரு துணியில் சுற்றி, தலைமாட்டில் வைத்துப் படுத்தால் தூக்கம் வரும். பூவின் மணம் தூக்கத்தை வரவழைக்கும். ஒருசிலருக்கு இம்மணம் தலைவலியை உண்டாக்கும்.

• இதன் வேர்ப் பட்டையை அரைத்துப் பற்றிட கால் ஆணி, புண் குணமாகும்.

• இதன் தைலம் முடி வளர்க்கும் இள நரையை அகற்றும்.இரும்பு வாணலியில் தேங்காய் நெய் 500 மி.லி. விட்டு

• இதன் இலை 100 கிராம் போட்டு பொரித்து எடுக்கவும். இலையின் சாறு எண்ணெயில் சேர்த்து சிவப்பாக மாறிவிடும்.
• நறுமணத்திறுகாக 10 கிராம் சந்தனத் தூள் போடலாம். அரைத்துப் போட்டுக் காய்ச்சலாம். இந்த தைலத்தை நாளும் தலைக்குத் தேய்க்க முடி வளரும் நரைமாறும்.

• ஆறாத வாய்ப் புண், அம்மைப் புண் ஆகியவற்றிற்கு இதன் இலையை அரைத்து நீரில் கரைத்து வடித்து வாய் கொப்பளிக்கலாம்.

• அரைத்து அம்மைப் புண்களுக்குப் பூசலாம். 3-5 நாளில் குணமாகும். கட்டிகளுக்கும் அரைத்துப்பற்றிடலாம்.
• இங்கே சுட்டி காட்டியுள்ளது சில மருத்துவ பயன்களே. இன்னும் எண்ணற்ற பயன்கள் இதில் அடங்கியுள்ளது.

பவுடராக வரும் இந்த மருதாணியில், எந்த அளவு அதன் மருத்துவ குணங்கள் அழிக்கபடாமல் வரும் என்பது கேள்விக்குறியே. முடிந்த அளவு மருதாணி தலைகளை பறித்து உபயோகப்படுத்த பாருங்கள்.

நந்தியாவட்டை (Ervatamia divaricata, Tabernaemontana divaricata, Crepe jasmine) ஒரு மருத்துவ மூலிகைச் செடியாகும். இதன் பூவும் இலையும் மருத்துவக் குணங்கள் உடையன.

நந்தியாவிட்டை என இக்காலத்தில் வழங்கப்படும் நந்திப் பூவில் இரண்டு வகை உண்டு. இதில் ஒரே ஒரு அடுக்கு கொண்டது ஒருவகை. ஒன்றுக்குள் ஒன்றாகப் பல அடுக்குகள் கொண்டது அடுக்கு நந்தியாவிடை எனப்படும்

நந்தியாவட்டையின் இலைகளை நன்றாக அலசிச் சுத்தமாக்கி, இடித்துச் சாறு எடுத்து சம அளவு நல்லெண்ணெய் சேர்த்து காய்ச்சி வடித்து நந்தியாவட்டை எண்ணெய் தயாரிக்கப்படுகிறது. கண் எரிச்சல், கண்பார்வை மங்குதல் என்பவற்றுக்கு இது கண்ணில் ஒரு துளி (மூலிகை மருத்துவம் தெரிந்தவரின் மருத்துவ ஆலோசனை பின்பற்றப்பட வேண்டும்) விடப்படுகிறது. சரும நோய்களுக்கும் தடவலாம்.

நறவம் என்பது ஒரு மலர்.

நறவம்பூ கொத்துக்கொத்தாகப் பூக்கும்.

வடகிழக்கு இந்தியாவை தாயகமாக கொண்டு ஆரஞ்சு, எலுமிச்சை தாவரவகையை சேர்ந்த இனம். தற்காலத்டில் அரிதான் அழிந்து விட்ட இனங்களில் பட்டியலில் நறவமும் உண்டு. மார்ச், ஏப்ரல் காலங்களில் பூக்கும் இத்தாவரங்களின் பூக்கள் ஏனைய சிட்ரஸ்வகைதாவரங்கள் போன்றே இருக்கும்.

உலர்ந்த பழங்கள் மருத்துவ எண்ணெய் தயாரிக்க பயன்படுத்தப்படுகின்றன. வேர்கள் மற்றும் பழங்கள் தேள்-stings சிகிச்சைக்கு பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

புன்னாக மலர்கள் வெள்ளை நிறமானவை, மணமுடையது, மிக உயரமான மரங்கள், 35 மீ. உயரமுடையது.

மரத்தின் பட்டை வெளிப்புறத்தில் மஞ்சள் நிறமானவை, நன்கு படகு போன்ற பிளவுகளுடையது; உள்பட்டை நார் போன்றது, சிவப்பு நிறமானது.

இந்தோசைனா மற்றும் இந்தோமலேசியா; மேற்கு தொடர்ச்சி மலைகளில் - தெற்கு மற்றும் மத்திய சாயாத்திரி மலைகளில் காணப்படுகின்றன.

மேல்மட்ட அடுக்கு (கேனோப்பி) மரமாக, அதிக மழை பெறும் பசுமைமாறாக்காடுகளில், குறிப்பாக கடல் மட்டத்திலிருந்து 1600 மீ. வரையுள்ள உயரமான மலைகளில் காணப்படுபவை.

பாரம்பூ என குறிஞ்சிபாட்டில் அழைக்கபடும் பலர் பருத்தி parutti, [K. parti, M. parutti.] Indian cotton-plant, Gossypium herbaceum; பஞ்சு உண்டாகுஞ் செடிவகை.பாரம் என்னும் சொல் சுமைப்பளுவைக் குறிக்கும்.

பருத்தி ஆசியா, ஐரோப்பா, ஆப்பிரிக்கா, அமெரிக்கா, ஆஸ்திரேலியா உட்பட உலகெங்கும் பயிரிடப்படுகிறது.

பருத்தி அயன் மற்றும் துணை அயனப் பகுதிகளில் மட்டுமே விளையும் இழைப் பயிராகும்.செடியிலிருந்து நாம் பலவிதமாக பயன்படுத்தும் மெதுமையான பருத்தி இழைகள் கிடைக்கின்றன. இச்செடியின் விதைகள் மூடிய, மிருதுவான, அடர்ந்த இழைகள் கொண்ட பந்து போன்ற அமைப்பினைப் பெற்றிருக்கும். இவ்விதையினைச் சுற்றி வளரும் இழைகளை நாம் பஞ்சு என்று அழைக்கிறோம். பருத்தி செடி நில நடுக்கோட்டுப் பகுதியில் தோன்றிய ஒரு செடியினமாகக் கருதப்படுகின்றது.


பருத்தியின் பயன்கள்

பருத்தி முக்கியமாக உடை தயாரிக்க பயன் படுகின்றது, மற்றும் மீன்பிடி வலைகள், கூடாரங்கள், புத்தக அட்டைகள் ஆகியவற்றிலும் பருத்தி பயன் படுத்தப்படுகிறது. சீனர்கள் உருவாக்கிய முதல் காகிதம் பஞ்சு இழைகளைக்கொண்டே உருவாக்கப்பட்டது. தற்போதைய அமெரிக்க டாலர் நோட்டும், அரசாங்க காகிதங்களும் பஞ்சு இழை கலந்தே செய்யப்படுகின்றன. டெனிம் எனும் உறுதியான முரட்டுத்துணி வகை பெரும்பாலும் பருத்தியைக் கொண்டே செய்யப்படுகிறது.

பஞ்சு பிரிக்கப்பட்ட, பருத்தி விதைகளிலிருந்து பருத்திக்கொட்டை எண்ணை ஆட்டப்படுகிறது. சுத்தகரிக்கபட்ட பின், இது மனிதர்களால் மற்ற சமையல் எண்ணைகள் போலவே பயன் படுத்தப் படுகிறது. எண்ணை பிரித்த பின் கிடைக்கும் புண்ணாக்கு, விலங்குகளுக்குத் தீவனமாக பயன் படுகிறது

பீரம் பீர்க்கு ‍எனப்படும் வெள்ளரி இனத்தைச் சேர்ந்த தாவரம்/காய்

'பீர்க்கு' என்றால் ஒரு வகைக் கொடி.இதன் காய் கூட நீளமாக இருக்கும்.மஞ்சள் பூக்களோடு பூக்கும் இக்கொடி ஒரு வெப்பமண்டல படர்க்கொடியாகும். இரண்டு பெண் மற்றும் ஆண் மலர்கள் ஒரே தாவரத்தில் தோன்றும்.

இது உணவாகபயன் படும் காய்கறிகளிளில் ஒன்றாகும்.பீர்க்கங்காயில் கால்சியம், பாஸ்பரஸ், இரும்புச் சத்து, நார்ச்சத்து, மாவுப்பொருள், வைட்டமின் ஏ, வைட்டமின் பி, வைட்டமின் சி என அனைத்து வகையான வைட்டமின்களும் தாது உப்புக்களும் அதிக அளவில் உள்ளன. இதனால்தான் டானிக்காகவும், சத்துணவு நிரம்பிய காய்கறியாகவும் இந்த எளிய காய்கறி விளங்குகிறது.


இதன் இலை, விதைகள், வேர் என பீர்க்கங்காயின் முழுத்தாவரமும் மருத்துவக் குணங்கள் நிரம்பியவையே. கசப்பான மருந்தாகும். விதைகள் பேதியை தடுக்கும், கபம் வெளியேற்றும், பேதிமருந்து, எண்ணெய் தோல் நோய்களுக்கு தடவும் மருந்தாகப் பயன்படும். இலைகள் பொடிக்கப்பட்டு இரத்தக் கட்டிகளின் மீது தடவப்படும், கண் வலிக்கு இலைகளின் சாறு பயன்படும். வேரானது நீர்க் கோர்வைக்கும், மிதமான பேதி மருந்தாகவும் பயன்படுகிறது.

நீரிழிவு குணமடையும்

நீரிழிவு நோயாளிகள் பாகற்காய்க்கு மாற்றாகவும் இதைச் சேர்த்துக்கொள்ளலாம். இரத்த சோகை நோயாளிகளும், தோல் நோயாளிகளும் இது நல்ல பமருந்தாகும். பீர்க்கை தோல் நோய்க்கிருமிகளை அழித்துவிடும்.

பீர்க்கங்காய் முற்றிவிட்டால் கவலை வேண்டாம். முற்ற முற்ற நல்லது. பீர்க்கை முற்றிய பிறகு மருத்துவக் குணங்கள் நிரம்பிய டானிக்காகவும், சத்துணவுப் பொருளாகவும் திகழ்கிறது. கஷாயம் மாதவிடாய் மற்றும் சிறுநீர்க் கோளாறுகளுக்கு பயன்படும்.

நாள்பட்ட புண்களை குணமாக்கும்

சொறி, சிரங்கு, நாட்பட்ட புண்கள், காய்ச்சல் ஆகியவை குணமாகப் பீர்க்கங்காய் சாம்பார் வைத்து சேர்த்துக்கொள்ளலாம். மேலும் மூத்திரக்கடுப்பை நீக்கும். மிதமான பேதி மருந்து. மூச்சுத்திணறல் நோய்க்கு நல்ல மருந்து, மண்ணீரல் பெரிதானதை குணப்படுத்தும். மலை ஜாதியினர் இந்த மருந்தை வலிப்பு நோய், மூச்சுப்பிடிப்பு, புண்கள், சிரங்குகள் ஆகியவற்றில் பயன்படுத்துவர். கனிகள் - கசப்பான நன்மருந்து, பேதிமருந்து, நோயை ஆற்றும், வாந்தி மருந்து.

வஞ்சி மரம் ஆப்பிரிக்கா, ஆசியா மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவில் வெப்ப மண்டல பகுதிகளில் வளரக்கூடியது.
ஒருவகை பனை இனத்தை சேர்ந்தது சுமார் 600 வேறுபட்ட இனங்கள் இத் தாவர குடும்பத்தில் உள்ள‌து.

இம்மரம் தளபாடங்கள் மற்றும் கூடைகள் உருவாக்க பயன்படுத்தப்படுகின்றன.இம்மரத்திலிருந்து கிடைக்கும் பிசின் மருத்துவ குணம் கொண்டதாகவும். சாயம் தயாரிக்கவும் பயன் படுகிறது

பகிர்வுக்கு நன்றீ நிஷா

பருத்திக் காய் சாப்பிட ரொம்ப டேஸ்டா இருக்கும்.

குருக்கத்திப்பூ








குருக்கத்தி ஒரு படர்க்கொடியாகும். வெள்ளை இளஞ்சிவப்பு மற்றும் மஞ்சள் மலர்கள் மற்றும் ஹெலிகாப்டர் போன்ற பழங்களோடு கொத்து கொத்தாக பூக்கும். வாசனை தரும் மலரிது. மாதவிக்கொடி என அழைக்கப்டும் குருக்கத்தி அரும்புகளையும் தளிர்களையும் கொண்டு மணம் வீசி மாமரத்தின் கிளையினைத் தழுவிப்படர்வதாக சங்கப்படல்கள் குறிப்பிடுகின்றன.

கசப்பும், இனிப்பும் சுவையுள்ள இப்பூவினால், தலைநோய், தாகம், கபம், புண், பித்தம், பல்வகை விஷக்கடி ஆகியவை குணமாகும்.

ஆரம்







ஆரம் என குறிஞ்சிப்பாட்டில் அழைக்கபடுவது இக்கால சந்தனமரமஆகும்.

சந்தனம் மருத்துவப் பயன்பாடுடைய ஒரு மரமாகும். இந்திய மரங்களில் மிகவும் விலையுயர்ந்த மரம் சந்தனமரம். இதன் தாயகம் இந்தியா. இந்தியாவின் கிழக்குப் பகுதி காடுகளில் மிகுந்து காணப்படும். சுமாரான உயரத்துடன் கூடிய மரம். வளர்ந்த மரம் வாசனை நிரம்பியது. மரத்தின் வைரம் பாய்ந்த கட்டைப் பகுதி எண்ணெய்ச் சத்து நிரம்பியது. இதிலிருந்து எடுக்கப்படும் ‘அகர்’ என்னும் எண்ணெய் மருத்துவப் பண்புகள் கொண்டவை. சருமத்திற்கு குளிர்ச்சியளிக்கக் கூடியவை.

மரத்தின் வைரம் பாய்ந்த நடுப்பகுதியும், வேர்களும் மிகுந்த மணம் கொண்டவையாகும். சந்தன மரம் 12 முதல் 40 மீட்டர் உயரம் வரை வளரக் கூடியது. சந்தனமரம் தனித்து வளராது. வேறு மரத்திற்கு அருகில்தான் வளரும். மற்ற மரத்தின் வேரிலிருந்து தனக்கு வேண்டிய ஊட்டச் சத்துகளைப் பெற்றுக் கொள்கிறது.

இதன் தாயகம் இந்தியா. சந்தன மரம் உலக விளைச்சலில் 65 சதவீதம் இந்தியாவில், குறிப்பாக கர்நாடகாவில் விளைகிறது.தென் இந்தியாவில் இலையுதிர் காடுகளில் அதிகம் காணப்படும் சிறு மரம். சந்தன மரம் தமிழகக் காடுகளில் தானே வளரக்கூடியது. இது துவர்ப்பு மணமும் உடையது. தமிழகத்தில் தனிப் பெரும் மரமாகும்.

இது நன்கு வளர்வதற்கு பக்கத்தில் ஒரு மரம் துணையாக இருக்க வேண்டும். 2-3 ஆண்டுகளில் பழம்
விட ஆரம்பிக்கும். இந்தப் பழத்தைப் பறவைகள் உட்கொண்டு அதன் எச்சம் விழும் இடத்தில் விதை மூலம் நாற்றுக்கள் பரவும். விதை மூலம் இனப்பெருக்கம் செய்யப்படுகிறது. சுமார் 20 ஆண்டுகளுக்குப் பின் தான் முழுப் பலன் கிடைக்கும்.

தேக்கு,கடம்பு,மஞ்சள் கடம்பு,தோதகத்தி,சந்தனம் போன்ற மரங்கள் எல்லாம் இயற்கை தந்த வரம்.

 இவை வானிலிருந்து மழையை ஈர்த்து மனிதனுக்கு சிற்றோடையாக, ஆறாக தருகின்றன. காற்றை
தூய்மைப்படுத்தி தென்றலை வீசச்செய்கின்றன.
 
மலைவாழ் ஆதிவாசிகள் தேன்சேகரிக்கவும், மூலிகைகளை சேகரிக்கவும் உதவுகின்றன.

காழ்வை என குறிஞ்சிப்பாடில் கூறப்பட்டிருக்கும் அகில் முதன்மையாக அதன் கட்டைகளுக்காகப் பெறுமதி மிக்கதாகக் கருதப்படும் தாவர இனம் ஒன்றாகும். 

அகில் சந்தன மர வகையைச் சார்ந்தது. அகில் கட்டை இலேசான இனிப்பும், கசப்பும் கலந்த சுவை உடையது. உடலின் எந்தப் பகுதியில் வீக்கம் இருந்தாலும் அதைக் குறைக்கும் ஆற்றல் பெற்றது. சுமார் 60 முதல் 75 அடி வரையிலும் வளரக் கூடிய மரம். இம்மரங்களில் ஒருவித பிசின் இருக்கிறது. அதுவே அகில் எனப்படுகிறது.

இந்தியாவில் அஸ்ஸாம் காடுகளிலும், கம்போடியா, பர்மாவிலும் அதிகம் காணப்படுகிறது. மருத்துவ முறைப்படி பக்குவம் செய்து சாப்பிட நரை, திரை போன்ற முதுமைக்கால சருமக் குறைபாடுகளை அகற்றி சருமத்தை மிருதுவாகவும், பளபளப்பாகவும் வைத்திருக்க உதவும்.

இது வங்காளதேசம், பூட்டான், இந்தியா, இந்தோனேசியா, ஈரான், லாவோசு, மலேசியா, மியான்மர், பிலிப்பீன்சு, சிங்கப்பூர், தாய்லாந்து ஆகிய நாடுகளிற் காணப்படுகிறது. இது வளரும் இடங்களின் இழப்புக் காரணமாக இது அழிவாய்ப்பு இனமாக வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

சந்தனம் போன்று நறுமணம் கொண்டது. பண்டைக் காலங்களில் அகிற்புகையூட்டி கூந்தலை உலர்த்தியிருக்கிறார்கள். இதிலிருந்து வடிக்கப்படும் தைலம் “அகர் அக்தர்” எனப்படுகிறது. இது தனியாகவும், பல உயர்ந்த வாசனைப் பொருள் தயாரிப்பில் கூட்டுப் பொருளாகவும் உபயோகப்படுத்தப்படுகிறது. இந்திய மருத்துவம், ஆயுர்வேத, சித்த மருத்துவங்களிலும் சிறப்பிடம் பெறுகிறது.

அகில் நறுமணப் பொருட்களின் தயாரிப்புக்காகப் பெறப்படும் அகிற்கட்டைகளின் முதன்மையான வளப்பொருள் ஆகும்.இதன் தண்டுப் பகுதியின் சுரப்பான அகிற் பிசின் நறுமணமானது ஆகும்.உண்மையில் அகிற் பிசின் சுரக்கப்படுவது கரிய பூஞ்சண வகையொன்று இம்மரங்களைத் தொற்றுகையில் அதனை எதிர்ப்பதற்கான விளைபொருளாகவேயாகும்.

அகில் கட்டையை பசும்பால் விட்டு சந்தனம் அரைப்பது போல் அரைத்து, விழுதை சருமத்திற்கு தொடர்ந்து பூசி வர, சருமத்திலுள்ள சுருக்கங்கள் நீங்கும்.

ஊளைச் சதை உள்ளவர்கள் இந்த விழுதை தொடர்ந்து உடலில் பூசி வர ஊளைச் சதைக் குறைந்து இறுகி, உடல் வனப்புடன் விளங்கும் என மருத்துவக் குறிப்புகள் குறிப்பிடுகின்றன.

வெப்பத்தைத் தூண்டும், பித்தத்தைப் பெருக்கும், வீக்கங்களை வடிக்கும் செய்கையுடையது. வயோதிகத்தால் உண்டாகும் தேகத் தளர்ச்சியைப் போக்கி உடம்பை இறுக்கும். சந்தனம் போல அகிற்கட்டையை உரைத்து மேனியில் பூசிவர, வயோதிக மேனித் தளர்ச்சி நீங்கும். ஆண்மை விருத்தியில் அகிற்கட்டையும் பங்கு கொள்ளும். 

சேர்த்தானே தீவினை தேய்ந்தறத் தேவர்கள் ஏத்தானே யேத்துநன் மாமுனி வர்க்கிடர் காத்தானே கார்வயல் சூழ்திரு காறாயில் ஆர்த்தானே என்பவர் மேல்வினை யடராவே. - திருஞானசம்பந்தர்.

புன்னை








புன்னை (calophyllum inophyllum) மிகவும் அழகிய தோற்றம் கொண்ட மரங்களுள் ஒன்றாகும். இதன் இலைகள் சற்று பெரியதாகவும், பளபளப்பாகவும் இருக்கும். வெண்ணிறப் பூவும் மஞ்சள் நிறப் பூந்தூள் பகுதியும் கொண்டது. புன்னை மரத்தின் அறிவியற் பெயர் calophyllum inophyllum என்பதின் முதற்பகுதி calophyllum என்பதன் பொருள் அழகான இலை. calo என்பது கிரேக்கச் சொல்லான καλός (காலோசு), என்பதில் இருந்து பெற்றது. அதன் பொருள் அழகானது, அருமையானது என்பது. phyllum (φύλλον) என்பது இலை. 

புன்னை ஒரு மரவகையைச் சேர்ந்தது. மணற்பாங்கான இடம், வளமான ஈரமான இடங்களில் நன்கு வளரும். கழிமண் நிலத்திலும், உப்புத் தண்ணீரிலும் வளரும். இது சற்று நீண்ட எதிர் அடுக்கில் அமைந்த பெரிய பச்சையான பளபளப்பான இலைகளையும் உருண்டையான உள் ஓடு உள்ள சதைக் கனிகளையும் உடைய பசுமையான மரம். இது சுமார் 5 அடிக்குமேல் 12 அடிவரை உயரம் வளரும். இதன் பூக்கள் அழகாக இருக்கும். பூவின் அகலம் 25 எம். எம். ஆகும். ஒரு கொத்தில் 4 - 15 பூக்கள் இருக்கும். இதன் காய்கள் முதலில் மஞ்சளாகவும் பின் முற்றிய பின் மரக்கலராகவும் மாரும். ஒரு மரத்தின் காய் 100 கிலோ கிடைக்கும். அதில் 18 கிலோ எண்ணெய் கிடைக்கும். புன்னை மரத்திற்கு ஆங்கிலத்தில் ‘Ballnut’ என்று சொல்வார்கள். 

இதன் பூர்வீகம் கிழக்கு ஆப்பிரிக்கா.இது இந்தியாவின் கிழக்கு, மேற்கு கடற்கரையோரப் பகுதிகள், மியன்மார், மலேசியா, ஆத்திரேலியா, இலங்கை, கிழக்காபிரிக்கக் கரையை அண்டிய தீவுகள் ஆகிய இடங்களில் காணப்படுகின்றது. இது ஏனைய பல இனத் தாவரங்கள் வளர முடியாத, வரண்ட மணற் பாங்கான கடற்கரையோரங்களில் வளரக்கூடியது. இந்தியாவில் மும்பாய்க்கும் இரத்தினகிரிக்கும் இடைப்பட்ட பகுதியிலும், அந்தமான் தீவுகளிலும் பெருமளவில் காணப்படுகின்றது. தமிழ்நாட்டிலும் கடற்கரையோரப்பகுதிகளில் காணலாம்.

இதன் தோற்றம் காரணமாக, நகரப் பகுதிகளில் அழகுக்காக சாலையோரங்களில் நட்டு வளர்க்கப்படுகின்றது.

இந்தியாவில் தமிழ் நாட்டில் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருந்துள்ளது. பழங்கால இலக்கியங்களில் புன்னை மரம் பற்றிக் காணப்படுகிறது.புன்னை மரம் அழகிற்காகவும் வளர்க்கப்படுகிறது.

சோதிடத்தில் ஆயில்ய நட்சத்திரத்தின் மரம் புன்னை. இது நோயைகுணமாக்கும் மரமாக விளங்கியுள்ளது. புன்னை கோயில்கள், சர்ச்சுகளிலும் வளர்க்கப்படுகிறது. கேரளம் தமிழ்நாட்டில் கோயில்களில் காணப்படுகிறது. புன்னை மரம் வலுவானது. இந்த மரத்தில் படகுகள் செய்வார்கள். வீடுகள் கட்டவும் பயன்படுத்துவார்கள். இதன் எண்ணெயில் ஆதிகாலத்தில் விளக்குக்குப் பயன் படுத்தினார்கள். தற்போது இதை பயோடீசல் தயார் செய்து டீசலுக்ககுப் பதிலாகப்பயன் படுத்துகிறார்கள்.. காட்டாமணக்கு, புங்கன், சொர்க்கமரம், வேம்பு மற்றும் இலுப்பை மரங்களில் கிடைக்கும் விதை போன்று இதன் விதையும் பயன் படுகிறது. புன்னை விதை மூலம் இன விருத்தி செய்யப்படுகிறது.

மருத்துவப் பயன்கள் :- புன்னை தாது அழுகல் போக்கியாகவும், உடல் இசைவு நீக்கியாகவும், நாடி நடையை உயர்த்தி உடல் வெப்பு தரும் மருந்தாகவும் பயன்படும். இது சளி, ஒற்றைத் தலைவலி, தலைசுற்றல் கண் எரிச்சல், வாத நோய், தோல் வியாதி, வயிற்றுப் புண், வெட்டை, மேகப்புண், சொறி சிரங்கு குஷ்டம் ஆகியவைகளைக் குணப்படுத்தும்

உள்ளூர்க் குரீஇக் கருவுடைத் தன்னபெரும்போ தவிழ்ந்த கருந்தாட் புன்னை (நற்றிணை-231

நரந்தம்









நரந்தம் என்பது ஒருவகை மலர்.இந்த நரந்தத்தைப் புல் என்பர்.

இது கிழக்கு இந்திய Lemongrass (மேலும் கொச்சி புல் அல்லது மலபார் புல் என்று அழைக்கப்படுகிறது), 

வேறு பெயர்கள் :வாசனை புல் ,எலுமிச்சை புல் ,இஞ்சி புல் 

லெமன் கிராஸ் ஆயில் இதனிலிருந்து தயாரிக்கபடுகிறது -இந்த லெமன் கிராஸ் ஆயில் இந்த புல்லை பதங்கமாதல் முறையில் தயாரிக்கபடுகிறது 

லெமன் கிராஸ் ஆயில் -மன சோர்வுக்கு,புஞ்சை மற்றும் பாக்டீரியாகளை அழிக்க பயன்படும் விதத்தில் உள்ளதால் பல வகையில் உபயோகமாகிறது பல தோல் வியாதிகளிலும் ,தாய்ப்பால் சுரக்கவும் ,வலிகளை நீக்கவும் பயன்படுகிறது 

இப்புல்லிலிருந்து எடுக்கபடும் எண்ணெய் மூலம் சோப்புகள், வாசனைத் திரவியங்கள் தயாரிப்பு, சிட்ரால் வைட்டமின் ‘ஏ’ போன்ற வேதிப் ரொருட்கள் எடுக்கப் பயன்படுகின்றன. கிருமி நாசினியாக பயன்படுகிறது. பூச்சிக்கொல்லியாகவும் பயன் படுகிறது. 

எண்ணெய் எடுத்த பின் எஞ்சிய புல் மாட்டுத் தீவனமாகவும், காகிதங்கள், அட்டைப் பட்டிகள் தயாரிக்கவும், எரிபொருளாகவும் பயன் படுகிறது. இந்தப் புல்லிருந்து சூப் செய்கிறார்கள், இறைச்சி, மீன் வகைகளில் உபயோகிக்கிறார்கள்.

கொசுவை விரட்டும் புல்லாக "லெமன் கிராஸ்' எனப்படும் "எலுமிச்சைப் புல்' உள்ளது. இதன் மணம் எலுமிச்சையைப் போன்றே இருக்கும். இந்தப் புல்லை வளர்த்தால், கொசுக்கள் வராது. 

இந்தப்புல்லில் இருந்து எடுக்கப்படும் லெமன் கிராஸ் எண்ணெய், துணி துவைக்கும் பவுடர், பாத்திரம் துலக்கும் பவுடர், புளோர் கிளினர், பினாயில் போன்றவற்றுடன் சேர்க்கப்படுகிறது. லெமன் டீ தயாரிப்பில் எலுமிச்சை சாறுடன் நறுமணத்துக்காக லெமன் கிராஸ் ஆயிலும், சில இடங்களில் சேர்க்கப்படுகிறது. எலுமிச்சைப்புல் கேரளாவில் தான் அதிகமாக விளைவிக்கப்படுவதால், லெமன் கிராஸ் ஆயிலை கொச்சி வாசனை எண்ணெய் எனவும் அழைப்பர்.

லெமன் கிராஸ் ஆயில், கொடைக்கானலில் அதிகமாக விற்கப்படுகிறது. இது இயற்கை முறையில் தயாரிக்கப்பட்ட எண்ணெய் ஆகும். கெமிக்கல் கடைகளில் சுத்திகரிப்பு செய்யப்பட்ட லெமன்கிராஸ் ஆயில் விற்பனை செய்யப்படுகிறது. கோவை, தேனி, கன்னியாகுமரி மாவட்டங்களில் இந்தப்புல் பயிராகிறது.

புற்று நோயின் செல்களையும் அழிக்க உதவுவதாக ஆராய்சிகள் தெரிவிக்கிறது .

நாகப்பூ









நாகமரம் Mesua ferrea எனப்படுவது நாகமரவினத் தாவரம் ஒன்றாகும். இத்தாவரத்தின் வடிவம், இதன் இலையமைப்பு, நறுமணம் மிக்க பூக்கள், வலிமையான பலகை என்பவற்றுக்காக இது அயன மண்டலப் பகுதிகளிற் பயிரிடப்படுகிறது. இலங்கையின் அயன மண்டலப் பகுதிகளைத் தாயகமாகக் கொண்ட இது இந்தியாவின் அசாம் மாநிலம், தென் நேபாளம், இந்தோசீனா, மலாயத் தீபகற்கம் என்பவற்றிற் பயிரிடப்படுகிறது.

100 அடி உயரம் வரை வளரும் இத்தாவரத்தின் அடிப்பகுதி 2 மீ விட்டம் வரை வளர்வதுண்டு. இலங்கையின் ஈர வலயத்திற் கடல் மட்டத்திலிருந்து 1500 மீ உயரமான பகுதி வரையில் இத்தாவரம் பரவலாகக் காணப்படும். எளிமையான, ஒடுங்கிய, நீண்ட, கடும் பச்சை நிறமான இதன் இலைகள் 7-15 செமீ வரை வளரக்கூடியன. இதன் இலைகளின் கீழ்ப்புறம் சற்று வெள்ளையாக இருக்கும். இதன் இளந்தளிர்கள் செந்நிறத்திலிருந்து மஞ்சள் கலந்த ஊதா நிறம் வரையிலும் இருப்பதுடன் கீழ் நோக்கி வளைந்திருக்கும். இதன் பூக்கள் 4-7.5 செமீ வரையான விட்டம் கொண்டிருக்கும். நாகமரப் பூக்களில் வெள்ளை நிறத்திலான நான்கு இதழ்களும் நடுவில் மஞ்சள் நிறமான மகரந்தமும் காணப்படும்.

இலங்கையின் 96 எக்டேயர் (238 ஏக்கர்) பரப்பளவு கொண்ட தேசிய நாகமரக் காடு தன்னகத்தே ஏராளமான நாகமரங்களைக் கொண்டுள்ளது. இக்காடு 8 ஆம் நூற்றாண்டில் அனுராதபுரத்தில் ஆட்சி செய்த நான்காம் தப்புல மன்னனால் உருவாக்கப்பட்டதாகப் பொதுவாகக் கூறப்படுகிறது. அவ்வாறாயின், மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட காடுகளில் இதுவே மிகப் பழையதாகும். இது மட்டுமே உலர்வலயத்தில் அமைந்துள்ள ஈரவலய வன்பலகைத் தாவரக் காடாகும் என அறியப்படுகிறது.

இது இலங்கையின் தேசிய மரம் ஆகும். இதன் பலகை மிக உறுதியானதும் நிறை கூடியதும் வலியதும் ஆகும். இதன் பலகையானது ஒரு கன அடி 72 இறாத்தல் நிறையுடைய அதேவேளை இதன் அடர்த்தி 1.12 தொன்/மீ3 ஆகும். நாகமரப் பலகை ஆழ்ந்த, கடுமையான செந்நிறத்திற் காணப்படும். நீடித்துழைக்கக் கூடிய இதன் பலகை தொடருந்துத் தண்டவாளங்கள் மற்றும் உறுதி மிக்க பலகை தேவைப்பாடுகளுக்காகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.இதன் பிசின் ஒரளவு நச்சுத் தன்மையானது எனினும் இதன் பல்வேறு பகுதிகளும் மருத்துவத் தேவைகளுக்காகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இதன் வித்துக்களிலிருந்து பெறப்படும் எண்ணெய் தோய் நோய்களு்கும் என்பு நோய்களுக்கும் பயன்படுத்தப்படுகிறது

இருள்வாசி








நள்ளிருள் நாறி, இருள்வாசி என்பது மருவிஇருவாட்சி என வழங்கப்படுகின்றது. நள்ளிருள் வேளையில் மலர்ந்து வாசனை செய்வது என்பதன் பொருள் படும்.
அனங்கம் என்றும் அழைக்கப்படும் ஒரு வகை அராபிய மல்லிகை. 
கருமுகை என்றும் அழைக்கப்படும் இரவில் மலரும் மணம் மிக்க சிறு வெண்ணிறப்பூ; அவ்வகைப்பூவைத் தரும் கொடி.

குறிஞ்சிப்பாட்டில் பாடப்ப‌ட்ட‌ ம‌ல்லிகையின் வெவ்வேறு இன‌ங்க‌ள் 

முல்லை[*அடுக்கு மல்லிகை]
தளவம்[*செம்முல்லை]
பித்திகம்[*பிச்சிப்பூ]
செம்மல்[*சாதிமல்லிகை]
மௌவல்
சேடல்[*ப‌வளமல்லி]
கொகுடி
இருள்வாசி[*நள்ளிருள்-நாறி]
நந்தி

மல்லிகை (Jasminum sambac) ஒரு மருத்துவ மூலிகைப் பயன்பாடுடைய ஒரு தாவரமாகும். இது இந்தியா, இலங்கை, தாய்லாந்து, மியான்மர் போன்ற நாடுகளில் காணப்படுகிறது. இதன் பூக்கள் நறுமணமுடையவை. பெண்கள் தலையில் சூடும் மாலைகளாகவும் கோயில்களில் பூசையிலும் பயன்படுகிறது. மூலிகை மருத்துவத்தில் பால் சுரப்பு நிற்க, மார்பக வீக்கம் குறைய இது பயன்படுகிறது. இது பிலிப்பைன்ஸ் நாட்டின் தேசிய மலராகும்.

தமிழில் "மல்லி" என்பதன் பொருள் பருத்தது, உருண்டது மற்றும் தடித்தது. இதன் காரணமாக, இம்மலர் "மல்லிகை" எனப் பெயர் பெற்றிருக்கலாம். மதுரை மல்லிகை மிகவும் புகழ் பெற்றது. தமிழ் இலக்கியத்தில் முல்லை எனச் சுட்டப்படும் இது ஒரு வகை வன மல்லிகை. தற்போது குண்டு மல்லி, அடுக்குமல்லி மற்றும் இருவாச்சி எனப் பல வகை மல்லிகைப் பூக்களைக் காணலாம். தமிழ்நாட்டில் மல்லிகை பெரும்பாலும் மதுரை மாவட்டத்தில் பயிராகிறது. உள்ளூர்த் தேவைகளுக்காகவும் அங்கிருந்து வெளி நாடுகளுக்கு ஏற்றுமதிக்காகவும் இது மும்பை/பாம்பே வரை கொண்டு செல்லப்படுகிறது. மதுரை நகரம் "மல்லிகை மாநகரம்" என்றே அழைக்கப்படுகிறது.

ஜாஸ்மினம் என்று பண்டைய ஃபிரஞ்சு மொழியிலும் அரபியில் ஜாஸ்மின் என்றும் பாரசீக மொழியில் யாஸ்மின் என, அதாவது "கடவுளின் பரிசு"எனப் பொருள்படுவதாக, அழைக்கப்படும் மல்லிகை ஒரு ஆலிவ் குடும்பமான ஒலிசியே என்னும் புதர்கள் மற்றும் கொடிகள் சார்ந்த ஒரு பேரினம். இதில் மொத்தமாக 200 இனங்கள் உள்ளன. இவை பண்டைய உலகில் (அதாவது அமெரிக்கா என்னும் நாடு கண்டுபிடிக்கப்பட்டதற்கு முன்னர் ஐரோப்பியர்கள் அறிந்திருந்த உலகப் பகுதிகள்) மிதமானது முதல் அதிகரித்த வெப்ப மண்டலங்களில் வளரும் இனமாகும். இதில் பல இனங்களும் பிற செடிகளின் மீதாகப் பற்றிப் படரும் கொடிகளாகவும் தோட்டங்களில் கம்பிகளின் மீதாகப் படர்ந்தோ அல்லது கதவுகள் அல்லது வேலிகள் மீதான வேலிப்பந்தலாகவோ அல்லது திறந்த வெளிகளில் புதர்களாகவோ உள்ளன. இவற்றின் இலைகள் என்றும் பசுமை மாறாமலோ (அதாவது வருடம் முழுதும் பச்சையாகவே) அல்லது (கூதிர்ப் பருவத்தில் உதிரும்) உதிரிலைகளாகவோ இருக்கலாம்.

இதில் பின்வரும் இனங்கள் அடங்கும்:

01. •ஜாஸ்மினம் அபிசினியம் ஹொகெஸ்ட். எக்ஸ் டிசி. – காட்டு மல்லி
02. •ஜாஸ்மினம் டிகோடோனம் வாஹில் – தங்கக் கடற்கரை மல்லிகை
03. •ஜாஸ்மினம் கிராண்டிஃபிளோரம் L. – ஸ்பானிசிய ஜாஸ்மின், ராயல
       ஜாஸ்மின்,காட்டலோனியன் ஜாஸ்மின்
04. •ஜாஸ்மினம் ஹியுமைல் எல். – இத்தாலிய மஞ்சள் மல்லிகை
05. •ஜாஸ்மினம் லான்சியோலாரியம் ராக்ஸெப்.
06. •ஜாஸ்மினம் மென்சியி ஹான்ஸ் – ஜப்பானிய மல்லிகை,
       மஞ்சள் வண்ண மல்லிகை,   மஞ்சள் ஜாஸ்மின்
07. •ஜாஸ்மினம் நெர்வோசம் லௌர்.
08. •ஜாஸ்மினம் ஓடோராடிசியம் எல். – மஞ்சள் மல்லிகை
09. •ஜாஸ்மினம் அஃபிசினேலி எல். – வழக்கமான மல்லிகை,
      [கவியின் மல்லிகை,ஜாஸ்மின்,        ஜெஸாமின்
10. •ஜாஸ்மினம் பார்கெரி டுன் – குள்ள மல்லிகை
11. •ஜாஸ்மினம் பாலியாந்தம் ஃபிராஞ்ச்.
12. •ஜாஸ்மினம் சாம்பாக் (எல்.) ஐட்டன் – அராபிய மல்லிகை
13. •ஜாஸ்மினம் சினென்சி ஹெம்செல்.
14. •ஜாஸ்மினம் யூரோஃபில்லம் ஹெம்செல்
15. • ஜாஸ்மினம் அடின்னோஃபில்லம் சுவர் – பின்வீல் ஜாஸ்மின், பிளூகிரேப் ஜாஸ்மின், பிரின்சஸ் ஜாஸ்மின், செ வாங்க், லாய் லா கோ டுயென்

இந்தியா முழுவதிலும், குறிப்பாக ஆந்திரப் பிரதேசம், கர்நாடகம், மஹாராஷ்டிரா, தமிழ்நாடு போன்ற மேற்கு மற்றும் தென்னிந்திய மாநிலங்களில் (ரோஜா மற்றும் இதர மலர்களைப் போல பிரபலமாக) இல்லத்து பூசைகளிலும், (இல்லத்துப் பெண்களும் சிறுமிகளும்) தலையில் சூடிக் கொள்ள வீட்டுத் தோட்டங்களிலும், வீட்டைச் சுற்றிலும் பானைச் செடியாகவும் வளர்க்கின்றனர். மேற்கூறிய அனைத்துப் பயன்பாடுகள் மற்றும் (வாசனைத் திரவியத் தொழில் போன்ற) இதரப் பயன்பாடுகளுக்காக விவசாய நிலங்களில் விற்பனைக்காகவும் பயிராகிறது.

தெலுங்கு மொழியில் இதை மல்லே என அழைக்கின்றனர். இரு மலரொட்டியுள்ள மல்லிகை குண்டு மல்லே எனப்படுகிறது.

மஹாராஷ்டிரா மாநிலத்தின் மும்பை தொடங்கி தெற்காக இந்தியாவின் பல இடங்களிலும் மல்லிகை மலரை விற்போர், நகர வீதிகள், கோயில் சுற்றுப்புறங்கள், பேருந்து நிறுத்தம் உள்ளிட்ட பெரும் வணிகவிடங்கள் போன்றவற்றில் அதனை ஆயத்த மாலைகள் என்றாகவோ அல்லது மோத்தியா அல்லது மொகாரா என்னும் அதன் அடர் வகையின் மலர்க் கொத்துக்களை அவற்றின் எடையின் அடிப்படையிலோ விற்பதைக் காணலாம்.

இது கொல்கொத்தாவிலும் அன்னியமான காட்சியல்ல. வடமாநிலப் பெண்களும் சிறுமிகளும் பொதுவாக கூந்தலில் மலர்களைச் சூடுவதில்லை என்பதால், தெருவோர விற்பனைகள் அங்கு குறைவாகவே காணப்படும்.

மல்லிகை மலரைப் பெண்கள், அதன் மணம் மற்றும் அழகுக்காகவே தம் கூந்தலில் சூடுகின்றனர். மேலும், இது திருமணம் போன்ற முக்கியமான நிகழ்வுகளில் மலர் அலங்காரங்களுக்கும் பயன்படுகிறது.

ஃபிலிப்பைன்ஸ் நாட்டில் மல்லிகை தேசிய மலராகும். இங்கு அது சமப்கியுட்டா என்று வழங்குகிறது. பொதுவாக, மத ரீதியான பிம்பங்களுக்குச் சூட்டப்படும் மாலைகளில் பயன்படுகிறதுஇந்தோனேஷியா நாட்டில் ஜாஸ்மின் சாம்பக் இனம் "புஷ்ப பங்க்ஸா "வாக (தேசிய மலர்) "மெலட்டி " என்னும் பெயர் கொண்டுள்ளது இந்தோனேஷியாவின் பழங்குடியினருக்கு, குறிப்பாக ஜாவா தீவில் வசிப்போருக்கு, திருமணம் போன்ற நிகழ்வுகளில் இது முக்கியமான மலராகும்.பாகிஸ்தான் நாட்டில் ஜாஸ்மினம் அஃபிசினேலி , "சம்பேலி " அல்லது "யாஸ்மின் " என அழைக்கப்படும் இது அந்நாட்டின் தேசிய மலர் ஆகும்.சிரியா நாட்டில் இது டமாஸ்கஸ் நகரின் குறியீட்டு மலராகும். இந்த நகரே மல்லிகை நகர் என அழைக்கப்படுகிறது.ஜே.ஃபிளூமினென்ஸ் , ஹவாய் நாட்டில் ஒரு ஊடுருவி இனம் என்பதாக உள்ளது. இங்கு இது சில நேரங்களில், அவ்வளவாகத் துல்லியமற்றதான, "பிரேசிலியன் மல்லிகை" என்ற பெயரிலும் அழைக்கப்படுகிறது.ஜே.டிகோட்டம் என்பது ஃபுளோரிடாவிலும் ஊடுருவியுள்ளது.தாய்லாந்து நாட்டில், மல்லிகை மலர்கள் அன்னை என்னும் கருத்துருவின் சின்னமாகப் பயன்படுகின்றன.ஜப்பான் நாட்டின் ஓகினாவாவில், மல்லிகைத் தேநீர் சன்பின் ச்சா (さんぴん茶) எனப்படுகிறது.

குருக்கத்தி ஒரு படர்க்கொடியாகும். வெள்ளை இளஞ்சிவப்பு மற்றும் மஞ்சள் மலர்கள் மற்றும் ஹெலிகாப்டர் போன்ற பழங்களோடு கொத்து கொத்தாக பூக்கும். வாசனை தரும் மலரிது. மாதவிக்கொடி என அழைக்கப்டும் குருக்கத்தி அரும்புகளையும் தளிர்களையும் கொண்டு மணம் வீசி மாமரத்தின் கிளையினைத் தழுவிப்படர்வதாக சங்கப்படல்கள் குறிப்பிடுகின்றன. 

கசப்பும், இனிப்பும் சுவையுள்ள இப்பூவினால், தலைநோய், தாகம், கபம், புண், பித்தம், பல்வகை விஷக்கடி ஆகியவை குணமாகும்

ஆரம் என குறிஞ்சிப்பாட்டில் அழைக்கபடுவது இக்கால சந்தனமரமஆகும்.

சந்தனம் மருத்துவப் பயன்பாடுடைய ஒரு மரமாகும். இந்திய மரங்களில் மிகவும் விலையுயர்ந்த மரம் சந்தனமரம். இதன் தாயகம் இந்தியா. இந்தியாவின் கிழக்குப் பகுதி காடுகளில் மிகுந்து காணப்படும். சுமாரான உயரத்துடன் கூடிய மரம். வளர்ந்த மரம் வாசனை நிரம்பியது. மரத்தின் வைரம் பாய்ந்த கட்டைப் பகுதி எண்ணெய்ச் சத்து நிரம்பியது. இதிலிருந்து எடுக்கப்படும் ‘அகர்’ என்னும் எண்ணெய் மருத்துவப் பண்புகள் கொண்டவை. சருமத்திற்கு குளிர்ச்சியளிக்கக் கூடியவை.

மரத்தின் வைரம் பாய்ந்த நடுப்பகுதியும், வேர்களும் மிகுந்த மணம் கொண்டவையாகும். சந்தன மரம் 12 முதல் 40 மீட்டர் உயரம் வரை வளரக் கூடியது. சந்தனமரம் தனித்து வளராது. வேறு மரத்திற்கு அருகில்தான் வளரும். மற்ற மரத்தின் வேரிலிருந்து தனக்கு வேண்டிய ஊட்டச் சத்துகளைப் பெற்றுக் கொள்கிறது.

இதன் தாயகம் இந்தியா. சந்தன மரம் உலக விளைச்சலில் 65 சதவீதம் இந்தியாவில், குறிப்பாக கர்நாடகாவில் விளைகிறது.தென் இந்தியாவில் இலையுதிர் காடுகளில் அதிகம் காணப்படும் சிறு மரம். சந்தன மரம் தமிழகக் காடுகளில் தானே வளரக்கூடியது. இது துவர்ப்பு மணமும் உடையது. தமிழகத்தில் தனிப் பெரும் மரமாகும்.

இது நன்கு வளர்வதற்கு பக்கத்தில் ஒரு மரம் துணையாக இருக்க வேண்டும். 2-3 ஆண்டுகளில் பழம்விட ஆரம்பிக்கும். இந்தப் பழத்தைப் பறவைகள் உட்கொண்டு அதன் எச்சம் விழும் இடத்தில் விதை மூலம் நாற்றுக்கள் பரவும். விதை மூலம் இனப்பெருக்கம் செய்யப்படுகிறது. சுமார் 20 ஆண்டுகளுக்குப் பின் தான் முழுப் பலன் கிடைக்கும்.

தேக்கு,கடம்பு,மஞ்சள் கடம்பு,தோதகத்தி,சந்தனம் போன்ற மரங்கள் எல்லாம் இயற்கை தந்த வரம். இவை வானிலிருந்து மழையை ஈர்த்து மனிதனுக்கு சிற்றோடையாக, ஆறாக தருகின்றன. காற்றை தூய்மைப்படுத்தி தென்றலை வீசச்செய்கின்றன. மலைவாழ் ஆதிவாசிகள் தேன்சேகரிக்கவும், மூலிகைகளை சேகரிக்கவும் உதவுகின்றன.

காழ்வை என குறிஞ்சிப்பாடில் கூறப்பட்டிருக்கும் அகில் முதன்மையாக அதன் கட்டைகளுக்காகப் பெறுமதி மிக்கதாகக் கருதப்படும் தாவர இனம் ஒன்றாகும்.

அகில் சந்தன மர வகையைச் சார்ந்தது. அகில் கட்டை இலேசான இனிப்பும், கசப்பும் கலந்த சுவை உடையது. உடலின் எந்தப் பகுதியில் வீக்கம் இருந்தாலும் அதைக் குறைக்கும் ஆற்றல் பெற்றது. சுமார் 60 முதல் 75 அடி வரையிலும் வளரக் கூடிய மரம். இம்மரங்களில் ஒருவித பிசின் இருக்கிறது. அதுவே அகில் எனப்படுகிறது.

இந்தியாவில் அஸ்ஸாம் காடுகளிலும், கம்போடியா, பர்மாவிலும் அதிகம் காணப்படுகிறது. மருத்துவ முறைப்படி பக்குவம் செய்து சாப்பிட நரை, திரை போன்ற முதுமைக்கால சருமக் குறைபாடுகளை அகற்றி சருமத்தை மிருதுவாகவும், பளபளப்பாகவும் வைத்திருக்க உதவும்.

இது வங்காளதேசம், பூட்டான், இந்தியா, இந்தோனேசியா, ஈரான், லாவோசு, மலேசியா, மியான்மர், பிலிப்பீன்சு, சிங்கப்பூர், தாய்லாந்து ஆகிய நாடுகளிற் காணப்படுகிறது. இது வளரும் இடங்களின் இழப்புக் காரணமாக இது அழிவாய்ப்பு இனமாக வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

சந்தனம் போன்று நறுமணம் கொண்டது. பண்டைக் காலங்களில் அகிற்புகையூட்டி கூந்தலை உலர்த்தியிருக்கிறார்கள். இதிலிருந்து வடிக்கப்படும் தைலம் “அகர் அக்தர்” எனப்படுகிறது. இது தனியாகவும், பல உயர்ந்த வாசனைப் பொருள் தயாரிப்பில் கூட்டுப் பொருளாகவும் உபயோகப்படுத்தப்படுகிறது. இந்திய மருத்துவம், ஆயுர்வேத, சித்த மருத்துவங்களிலும் சிறப்பிடம் பெறுகிறது.

அகில் நறுமணப் பொருட்களின் தயாரிப்புக்காகப் பெறப்படும் அகிற்கட்டைகளின் முதன்மையான வளப்பொருள் ஆகும்.இதன் தண்டுப் பகுதியின் சுரப்பான அகிற் பிசின் நறுமணமானது ஆகும்.உண்மையில் அகிற் பிசின் சுரக்கப்படுவது கரிய பூஞ்சண வகையொன்று இம்மரங்களைத் தொற்றுகையில் அதனை எதிர்ப்பதற்கான விளைபொருளாகவேயாகும்.

அகில் கட்டையை பசும்பால் விட்டு சந்தனம் அரைப்பது போல் அரைத்து, விழுதை சருமத்திற்கு தொடர்ந்து பூசி வர, சருமத்திலுள்ள சுருக்கங்கள் நீங்கும்.

ஊளைச் சதை உள்ளவர்கள் இந்த விழுதை தொடர்ந்து உடலில் பூசி வர ஊளைச் சதைக் குறைந்து இறுகி, உடல் வனப்புடன் விளங்கும் என மருத்துவக் குறிப்புகள் குறிப்பிடுகின்றன.

வெப்பத்தைத் தூண்டும், பித்தத்தைப் பெருக்கும், வீக்கங்களை வடிக்கும் செய்கையுடையது. வயோதிகத்தால் உண்டாகும் தேகத் தளர்ச்சியைப் போக்கி உடம்பை இறுக்கும். சந்தனம் போல அகிற்கட்டையை உரைத்து மேனியில் பூசிவர, வயோதிக மேனித் தளர்ச்சி நீங்கும். ஆண்மை விருத்தியில் அகிற்கட்டையும் பங்கு கொள்ளும்.

புன்னை (calophyllum inophyllum) மிகவும் அழகிய தோற்றம் கொண்ட மரங்களுள் ஒன்றாகும். இதன் இலைகள் சற்று பெரியதாகவும், பளபளப்பாகவும் இருக்கும். வெண்ணிறப் பூவும் மஞ்சள் நிறப் பூந்தூள் பகுதியும் கொண்டது. புன்னை மரத்தின் அறிவியற் பெயர் calophyllum inophyllum என்பதின் முதற்பகுதி calophyllum என்பதன் பொருள் அழகான இலை. calo என்பது கிரேக்கச் சொல்லான καλός (காலோசு), என்பதில் இருந்து பெற்றது. அதன் பொருள் அழகானது, அருமையானது என்பது. phyllum (φύλλον) என்பது இலை.

புன்னை ஒரு மரவகையைச் சேர்ந்தது. மணற்பாங்கான இடம், வளமான ஈரமான இடங்களில் நன்கு வளரும். கழிமண் நிலத்திலும், உப்புத் தண்ணீரிலும் வளரும். இது சற்று நீண்ட எதிர் அடுக்கில் அமைந்த பெரிய பச்சையான பளபளப்பான இலைகளையும் உருண்டையான உள் ஓடு உள்ள சதைக் கனிகளையும் உடைய பசுமையான மரம். இது சுமார் 5 அடிக்குமேல் 12 அடிவரை உயரம் வளரும். இதன் பூக்கள் அழகாக இருக்கும். பூவின் அகலம் 25 எம். எம். ஆகும். ஒரு கொத்தில் 4 - 15 பூக்கள் இருக்கும். இதன் காய்கள் முதலில் மஞ்சளாகவும் பின் முற்றிய பின் மரக்கலராகவும் மாரும். ஒரு மரத்தின் காய் 100 கிலோ கிடைக்கும். அதில் 18 கிலோ எண்ணெய் கிடைக்கும். புன்னை மரத்திற்கு ஆங்கிலத்தில் ‘Ballnut’ என்று சொல்வார்கள்.

இதன் பூர்வீகம் கிழக்கு ஆப்பிரிக்கா.இது இந்தியாவின் கிழக்கு, மேற்கு கடற்கரையோரப் பகுதிகள், மியன்மார், மலேசியா, ஆத்திரேலியா, இலங்கை, கிழக்காபிரிக்கக் கரையை அண்டிய தீவுகள் ஆகிய இடங்களில் காணப்படுகின்றது. இது ஏனைய பல இனத் தாவரங்கள் வளர முடியாத, வரண்ட மணற் பாங்கான கடற்கரையோரங்களில் வளரக்கூடியது. இந்தியாவில் மும்பாய்க்கும் இரத்தினகிரிக்கும் இடைப்பட்ட பகுதியிலும், அந்தமான் தீவுகளிலும் பெருமளவில் காணப்படுகின்றது. தமிழ்நாட்டிலும் கடற்கரையோரப்பகுதிகளில் காணலாம்.

இதன் தோற்றம் காரணமாக, நகரப் பகுதிகளில் அழகுக்காக சாலையோரங்களில் நட்டு வளர்க்கப்படுகின்றது.

இந்தியாவில் தமிழ் நாட்டில் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருந்துள்ளது. பழங்கால இலக்கியங்களில் புன்னை மரம் பற்றிக் காணப்படுகிறது.புன்னை மரம் அழகிற்காகவும் வளர்க்கப்படுகிறது.

சோதிடத்தில் ஆயில்ய நட்சத்திரத்தின் மரம் புன்னை. இது நோயைகுணமாக்கும் மரமாக விளங்கியுள்ளது. புன்னை கோயில்கள், சர்ச்சுகளிலும் வளர்க்கப்படுகிறது. கேரளம் தமிழ்நாட்டில் கோயில்களில் காணப்படுகிறது. புன்னை மரம் வலுவானது. இந்த மரத்தில் படகுகள் செய்வார்கள். வீடுகள் கட்டவும் பயன்படுத்துவார்கள். இதன் எண்ணெயில் ஆதிகாலத்தில் விளக்குக்குப் பயன் படுத்தினார்கள். தற்போது இதை பயோடீசல் தயார் செய்து டீசலுக்ககுப் பதிலாகப்பயன் படுத்துகிறார்கள்.. காட்டாமணக்கு, புங்கன், சொர்க்கமரம், வேம்பு மற்றும் இலுப்பை மரங்களில் கிடைக்கும் விதை போன்று இதன் விதையும் பயன் படுகிறது. புன்னை விதை மூலம் இன விருத்தி செய்யப்படுகிறது.

மருத்துவப் பயன்கள் :- புன்னை தாது அழுகல் போக்கியாகவும், உடல் இசைவு நீக்கியாகவும், நாடி நடையை உயர்த்தி உடல் வெப்பு தரும் மருந்தாகவும் பயன்படும். இது சளி, ஒற்றைத் தலைவலி, தலைசுற்றல் கண் எரிச்சல், வாத நோய், தோல் வியாதி, வயிற்றுப் புண், வெட்டை, மேகப்புண், சொறி சிரங்கு குஷ்டம் ஆகியவைகளைக் குணப்படுத்தும்

நரந்தம் என்பது ஒருவகை மலர்.இந்த நரந்தத்தைப் புல் என்பர்.

இது கிழக்கு இந்திய Lemongrass (மேலும் கொச்சி புல் அல்லது மலபார் புல் என்று அழைக்கப்படுகிறது),

வேறு பெயர்கள் :வாசனை புல் ,எலுமிச்சை புல் ,இஞ்சி புல்

லெமன் கிராஸ் ஆயில் இதனிலிருந்து தயாரிக்கபடுகிறது -இந்த லெமன் கிராஸ் ஆயில் இந்த புல்லை பதங்கமாதல் முறையில் தயாரிக்கபடுகிறது

லெமன் கிராஸ் ஆயில் -மன சோர்வுக்கு,புஞ்சை மற்றும் பாக்டீரியாகளை அழிக்க பயன்படும் விதத்தில் உள்ளதால் பல வகையில் உபயோகமாகிறது பல தோல் வியாதிகளிலும் ,தாய்ப்பால் சுரக்கவும் ,வலிகளை நீக்கவும் பயன்படுகிறது

இப்புல்லிலிருந்து எடுக்கபடும் எண்ணெய் மூலம் சோப்புகள், வாசனைத் திரவியங்கள் தயாரிப்பு, சிட்ரால் வைட்டமின் ‘ஏ’ போன்ற வேதிப் ரொருட்கள் எடுக்கப் பயன்படுகின்றன. கிருமி நாசினியாக பயன்படுகிறது. பூச்சிக்கொல்லியாகவும் பயன் படுகிறது.

எண்ணெய் எடுத்த பின் எஞ்சிய புல் மாட்டுத் தீவனமாகவும், காகிதங்கள், அட்டைப் பட்டிகள் தயாரிக்கவும், எரிபொருளாகவும் பயன் படுகிறது. இந்தப் புல்லிருந்து சூப் செய்கிறார்கள், இறைச்சி, மீன் வகைகளில் உபயோகிக்கிறார்கள்.

கொசுவை விரட்டும் புல்லாக "லெமன் கிராஸ்' எனப்படும் "எலுமிச்சைப் புல்' உள்ளது. இதன் மணம் எலுமிச்சையைப் போன்றே இருக்கும். இந்தப் புல்லை வளர்த்தால், கொசுக்கள் வராது.

இந்தப்புல்லில் இருந்து எடுக்கப்படும் லெமன் கிராஸ் எண்ணெய், துணி துவைக்கும் பவுடர், பாத்திரம் துலக்கும் பவுடர், புளோர் கிளினர், பினாயில் போன்றவற்றுடன் சேர்க்கப்படுகிறது. லெமன் டீ தயாரிப்பில் எலுமிச்சை சாறுடன் நறுமணத்துக்காக லெமன் கிராஸ் ஆயிலும், சில இடங்களில் சேர்க்கப்படுகிறது. எலுமிச்சைப்புல் கேரளாவில் தான் அதிகமாக விளைவிக்கப்படுவதால், லெமன் கிராஸ் ஆயிலை கொச்சி வாசனை எண்ணெய் எனவும் அழைப்பர்.

லெமன் கிராஸ் ஆயில், கொடைக்கானலில் அதிகமாக விற்கப்படுகிறது. இது இயற்கை முறையில் தயாரிக்கப்பட்ட எண்ணெய் ஆகும். கெமிக்கல் கடைகளில் சுத்திகரிப்பு செய்யப்பட்ட லெமன்கிராஸ் ஆயில் விற்பனை செய்யப்படுகிறது. கோவை, தேனி, கன்னியாகுமரி மாவட்டங்களில் இந்தப்புல் பயிராகிறது.

புற்று நோயின் செல்களையும் அழிக்க உதவுவதாக ஆராய்சிகள் தெரிவிக்கிறது .