நர்த்தகி - Narthagi

by **நண்பன்** Fri 29 Jul 2011 - 22:23

திருநங்கைகளின் வாழ்க்கை போராட்டத்தை சித்தரிக்கும் கதை.
குடும்பத்தினராலும் சமூகத்தாலும் புறக்கணிக்கப்பட்ட பெரும்பாலான திருநங்கைகளைப்போல தெருவோரங்களில் பிச்சையெடுத்துக் கொண்டிருக்காமல் பாலியல் தொழிலுக்கு யாரையும் அழைத்துக் கொண்டிருக்காமல் தான் படித்த படிப்பின் துணைகொண்டு சமுதாயத்தில் கௌரவமாக வாழ்ந்து கொண்டும் தன்னைச் சேர்ந்த சக திருநங்கைகளையும் கைதூக்கி விட்டுக் கொண்டிருக்கும் திருநங்கை கல்கியின் உணர்வுகள், பாசத்திற்கான ஏக்கங்கள், காதல் ஆகியற்றைச் சொல்லும் படம் தான் இந்த 'நர்த்தகி'.
தஞ்சாவூரில் ஒரு சிறிய கிராமத்தில் சிலம்பு வாத்தியாருக்கும், நாட்டியப் பெண்மணிக்கும் பிறந்தவன் சுப்பு. சிறுவயதில் அம்மாவின் பரத நாட்டியத்தைப் பார்த்து தானும் ஆடுகிறான். இதற்கிடையே மீனா என்ற அத்தைப் பெண்ணுக்கும் சுப்புவுக்கும் எதிர்காலத்தில் திருமணம் என்று பெற்றோர் முடிவு கட்டுகின்றனர்.
"நான் எனக்குள் பெண்மையை உணர்கிறேன் அம்மா... சில சமயங்களில் பெண்களின் ஆடைகளை அணிந்து ரசிக்கிறேன்... என பெற்றோரிடம் சொல்ல, அவர்களோ அவனை துரத்தியடிக்கின்றனர். அதன்பிறகு சுப்புவின் வாழ்க்கையில் என்னவெல்லாம் நடந்தது என ஆணாகப் பிறந்த ஒரு திருநங்கையின் (அரவாணி) வாழ்க்கைக் கதையை வண்ணம் குறையாமல் சொல்லியிருக்கிறார் இயக்குநர் விஜயபத்மா.
சிறுவயதில் சுப்புவாக வந்து அந்தப் பையன் நளினமாக கலக்குகிறான். உடன் படிக்கும் பையன் பாஸ்கரனின் உடம்பு தன் மேல் உராயும்போது ஒரு பெண் என்னவிதமான உணர்ச்சிகளை வெளிக்காட்டுவாளோ அதை அப்படியே கொண்டுவந்திருக்கிறான் அந்த விடலை பையன்.
"நான் ஒரு அரவாணி... நீ என் பக்கத்துல வந்தா எனக்கு... எந்த உணர்ச்சியும் வரமாட்டேங்குது மீனா... என்று படாரென சுப்பு, நாயகியிடம் விஷயத்தைப் போட்டு உடைக்கும்போது நமக்கே சங்கடமாக இருக்கிறது. அரவாணி எனத் தெரிந்தபின்னும் மாமா பையனுடன் அந்த மீனா கேரக்டர் கட்டிப் புரள ஏங்குவது டூ மச். தவிர்த்திருக்கலாம்.
திருநங்கை ஒருவரே முக்கியக் கதாபாத்திரத்தில் நடித்திருப்பது இதுவே முதல் முறை. கல்கியாக நடித்திருக்கும் கல்கி சுப்ரமணியம் காதல், பாசம், கடமை, சோகம் என்று தன்னுடைய உணர்வுகளை அழகாகப் பிரதிபலித்திருக்கிறார். ஒரு திருநங்கை என்று பரிதாபப்பட துளியும் இடம் கொடுக்காமல் மிகுந்த தன்னம்பிக்கையோடு நடித்திருக்கிறார். அவரது தன்னம்பிக்கை படத்தின் பிற்பாதியில் வரும் அத்துனை நிஜ திருநங்கை கதாபாத்திரங்களையும் தொற்றிக்கொள்கிறது. அவர்களிடத்தில் மனித இனம் கற்றுக்கொள்வதற்கு மிகப்பெரிய பாடம் ஒன்று இருக்கிறது. திருநங்கைகளில் ஜாதி, மதம் கிடையாது. எல்லோருமே ஒரே குடும்பமாகப் பாவித்துக்கொள்கிறார்கள். கூட்டமாக அமர்ந்து இருப்பதைப் பகிர்ந்து சாப்பிடுகிறார்கள். சமூகத்தால் புறக்கணிக்கப்படும் திருநங்கைகளுக்கு ஆதரவுக் கரம் நீட்டி அரவணைத்து தன் குடும்பத்தில் ஒருவராக சேர்த்துக்கொள்கிறார்கள். எல்லாவற்றுக்கும் மேல் தன்னைப் புறக்கணித்தவரென்றும் பாராமால், எந்தக் குறையுமின்றி நீடுழி வாழ மனித சமூகத்தை ஆசீர்வதிக்கிறார்கள்.
சோப்பு மாமா வி.கே.ஆர்.ரகு, பரதநாட்டிய குரு கிரிஷ் கர்னாட், மதிவாணனாக வரும் விவின், சிலம்ப வாத்தியாராக சுப்புவின் அப்பாவாக வரும் கராத்தே வெங்கடேஷ், சுப்புவின் அம்மாவாக வரும் 'மைனா' சூசன் உள்ளிட்ட அனைவரும் நர்த்தகிக்கு நன்மதிப்பையும், நம் மதிப்பையும் கூட்டும் வகையில் நடித்துள்ளனர்.
காவிரி பாயும் விளார் கிராமம், சிரபுஞ்சி போல எப்பொழுதும் மழை வேறு. சென்னை வெயிலுக்கு அந்த கிராமத்தைத் திரையில் பார்க்கும் போதே நமக்கு ஜில்லென்கிற உணர்வு ஒட்டிக்கொள்கிறது.. யதார்த்தமான குடும்பம் அதிலும் கோபம், பாசம் அதைவிட, ஆட்டெலும்புக்குள்ள இருந்த மஜ்ஜையினை உறிஞ்சித் தருமாறு மகள் கேட்க தந்தை, தாயிடம் கேட்கச் சொல்ல அவர் அதனை உறிய அழகான ஒரு 'ரொமான்ஸ்' தமிழ்சினிமா ரசிகன் இதுவரை பார்த்திருக்க வாய்ப்பில்லை. அழுகை வந்தால் ஒரு செம்பு தண்ணீர் குடித்து அதனை அடக்கும் அம்மா.. நூலைப்போல சீலை தாயைப்போல பிள்ளை க்ளைமாக்ஸில் கல்கி அப்படிச் செய்யும் போது டைரக்டர் டச் நல்லாவே தெரிகிறது.
ஒளிப்பதிவாளர் கேசவன் தஞ்சை மண்ணையும், மும்பை நெரிசலையும் அழகாக கேமிராவில் கொண்டுவந்திருக்கிறார். ஜீ.வி பிரகாஷ்குமாரின் இசையில் பாடல்கள் இதமாக இருக்கின்றன. அரவாணி கல்கியின் பால்ய கால ஃப்ளாஷ்பேக்கை ஜவ்வு மிட்டாய் கணக்காக இழுத்திருக்க வேண்டாம். கல்கி என்ன சாதித்தார் என்பதை தெளிவாக விளக்காதது குறை. இருந்தாலும் அவன் அவளானதும், மும்பை சென்று அரவாணிகளால் அரவாணியாக அறுத்துக்கொள்ளும் காட்சி ஒன்று போதும்... பெண் இயக்குநர் ஜி.விஜயபத்மாவின் துணிச்சலையும், டைரக்டர் டச்சையும் சொல்ல...!
நர்த்தகி - புதுமைப்பெண்!