வாழ்க்கைத் தத்துவங்கள்! மனசே ரிலாக்ஸ் !!!

First topic message reminder :



நன்றி பேஸ்புக்.

கடவுளே கடவுளே எனும் நம்பிக்கை மட்டும் அல்ல முயற்சியும் இருந்தால் தான் முன்னேற முடியும் என்பதும் தத்துவம் தானே!

Nisha wrote:

SUPER NISHA MUYARCHI THAN KADAVUL

Nisha wrote:

கடவுள் நம்பிக்கையோடு முயற்சி செய்

முயற்சி திருவினையாக்கும்

Nisha wrote:

நன்றி பேஸ்புக்.

நன்றி சம்ஸ் என்று சொல்ல வேண்டும் இதை உங்களுக்கு முதலில் அனுப்பியது நான்தான்.

*சம்ஸ் wrote:

Nisha wrote:

நன்றி பேஸ்புக்.

நன்றி சம்ஸ் என்று சொல்ல வேண்டும் இதை உங்களுக்கு முதலில் அனுப்பியது நான்தான்.

வர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ரே! அப்ப நினைவு இருக்குது இல்லையா? இன்னும் என்னல்லாம் நினைவில் இருக்கு சார்.  இந்த திரி தொடங்கி இத்தனை  காலத்தில் இப்போது தான் கண்ணில் பட்டதோ?

ஆமா கண்ணில் பட்டதும் சொன்னேன் அனைத்தும் நினைவில் இருக்கு எதும் மறக்கவில்லை.

கேள்வி கேட்டாலும் ஏன் அடிக்கணும்?

Nisha wrote:கேள்வி கேட்டாலும் ஏன் அடிக்கணும்?

அடித்தது கேள்வி கேட்டதற்கு அல்ல மறந்த என்று  சொன்னதற்கு.

ஓஹோ அப்படியோ?

அதே வசனத்தை எனக்கு சொன்னவங்க மட்டும் எப்பூடியாம்?

யார் சொன்னா எப்ப சொன்னாங்க எதற்கு சொன்னாங்க என்று இப்ப சொல்ல முடியுமா?

*சம்ஸ் wrote:யார் சொன்னா எப்ப சொன்னாங்க எதற்கு சொன்னாங்க என்று இப்ப சொல்ல முடியுமா?

ஏன் சொல்ல முடியாது? எல்லாம் சொல்லலாம்!

யார் சொன்னா... நீங்க தான் சொன்னிங்க!
எப்ப சொன்னா... திகதில்லாம் நினைவில் இல்லை. ஆனால் வட்ஸ் அப் ஹிஸ்டரில இருக்கும்.

எதுக்கு சொன்னா.... நிஷா எல்லாரையும் நம்பி பாசம் காட்டுவது தப்புன்னு நினைச்சி சொன்னதாக நினைவுங்கோ!

என்னை விட சம்ஸ் இரு மடங்கு ஞாப சக்தி கூடியவர்

நண்பன் wrote:என்னை விட சம்ஸ் இரு மடங்கு ஞாப சக்தி கூடியவர்

குல் மாஷா அல்லாஹ் நன்றி நண்பா 

அருமை.

இதுதான் வாழ்க்கை!

உங்கள் வாழ்க்கை வரலாறை எழுத வேண்டும் என்று பட்டுக்கோட்டையாரிடம் ஒரு நிருபர் வந்தார்.

அந்த நிருபரை தன்னுடைய அறையிலிருந்து அழைத்துக் கொண்டு தெருவில் நடக்கத் தொடங்கினார் கல்யாணசுந்தரம். சிறிது தூரம் நடந்தபின், ரிக்ஷாவொன்றில் ஏறி, மவுண்ட்ரோடு வந்தார்கள். பிறகு நகரப் பேருந்தில் ஏறி கோடம்பாக்கம் ரயில்வே கேட்டில் இறங்கினார்கள்.ரயில்வே கேட்டைக் கடந்ததும் டாக்ஸி ஒன்றைப் பிடித்து வடபழனியில் ரெக்கார்டிங்காக அந்த ஸ்டூடியோவின் பாடல் பதிவுக் கூடத்தின் முன்பு இறங்கினார்கள். கூடவே வந்த நிருபர் அண்ணே! வாழ்க்கை வரலாறு நினைவூட்டினார்.
இதுதான் வாழ்க்கை வரலாறு. முதலில் நடையாய் நடந்தேன். பஸ்ஸில் போனேன். ரிக்ஷாவில் போனேன். இப்போ டாக்ஸி.

பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்னு ஒரு பிள்ளையாண்டான் எழுதின பாட்டைக் கேட்டீங்களா? என்று கவிஞர் தஞ்சை ராமையாதாஸ், உடுமலை நாராயணகவியிடம் கேட்டார்.

நல்லாதானே எழுதுறான்; என்ன சமாச்சாரம் என்றார் உடுமலை.
சட்டப்படி பார்த்தா எட்டடி தான் சொந்தம்னு எழுதியிருக்கான்.அதெப்படி? ஆடி அடங்கும் மனிதனுக்கு ஆறடி நிலம்தானே சொந்தம் என்று தஞ்சை ராமையா தாஸ் கேட்க, இதிலென்ன கஞ்சத்தனம் வேண்டியிருக்குன்னு தாராளமா கூட ரெண்டடி இருக்கட்டுமே என்று பாடி இருக்கான். நல்லதுதானே! உனக்கும் எனக்கும் ஆறடி பத்தாதே!என்றார் உடுமலை நாராயணகவி.

வாழ்க்கை வரலாறை அருமைாக சொன்னார் அத்தோடு ஆறடிக்கு பதிலாக எட்டடி எழுதியது இன்னும் சிறப்பாக இருந்து

நல்ல பகிர்வு..

Nisha wrote:எல்லாமே பொய்த்துப் போன பின்னர் வாழ்க்கையைத் தேடுகின்றோம்... 
அதுவோ எட்டா தொலைவில்....


ஏமாற்றங்களால் சுமந்த மனம் ஒதுங்கியே வாழ்ந்து விடும்.  இனி எதுவும் வேண்டாமென...

அதனால்தானோ என்னமோ எனக்கு எதிலும் பிடிப்பில்லை

Nisha wrote:எல்லாமே பொய்த்துப் போன பின்னர் வாழ்க்கையைத் தேடுகின்றோம்... 
அதுவோ எட்டா தொலைவில்....


ஏமாற்றங்களால் சுமந்த மனம் ஒதுங்கியே வாழ்ந்து விடும்.  இனி எதுவும் வேண்டாமென...

வாழ்+கை - வாழ்க்கை என்பது மற்றவர்களை வாழ வைப்பது. அதுவே நிறைவான வாழ்க்கை. நாம் மட்டும் வாழ்த்தல் மகிழ்ச்சியாக இருக்கலாம். ஆனால் நிறைவாக இருக்குமா?