கல்லாகிப் போனவளே...!

by **Naseeb Mohammed** Sat 14 Jun 2014 - 21:19

தெய்வத்திற்கு
காட்டும் தீபத்தை
தொட்டு வணங்கும் போது
ஆண்டவனே அப்பனே என்ற
அருள் வார்த்தையே வரும்
அதே தீ
வீட்டின் கூரையிலே விழுந்தால்
கண்கெட்ட கடவுளே என்ற
வார்த்தையே வரும்
என் வானத்தின் முழு நிலவே
தித்திக்கும் தேனே என்றே
பருவ நிலாக் காலத்தில்
உச்சி குளிர வைத்து
உன்னை புகழ்ந்தே
தொட்டு தாலி கட்டி
பெண்ணே உன்னை
கூடிய பின்
விட்டுப் பிரிந்து
வேறு திசை போனதால்
தேனுடன் கலந்த பாலாய்
உன் தித்தித்த வாழ்வு
நுனிக் கரும்பாகியே
கல்லாகிப் போனவளே
பெண்ணே நீ
கண்ணீரை தினம் சிந்தி
கண்மூடி வாழ்கிறாய்
பாவிப் பெண்ணே
நீ செய்த பெருங் குற்றம்
பெட்டிப் பாம்பாகி
பேசாதிருந்தது தான்
தப்பான இடம் நோக்கி
உன்னவன் சென்ற போதே
அநியாயம் இது அநியாயம்
என்றே
அணைபோட்டுத் தடுத்திருந்தால்
உன் வாழ்வு
கோவில் தீபமாகி
ஒளிவீசியிருக்கும்
அளவுக்கு மீறிய
பொறுமையோடு காத்திருந்தாய்
உன் சொத்து
களவு போனதால் இன்றோ
கூரையின் மேல் விழுந்த தீயாக
உன் வாழ்வு தித்திப்பின்றியே
எரியும் போது
உன் மனசுக்குள்
கண்கெட்ட கணவனே என்றே
தித்திப்பில்லா தீச்சொல்
உன் உதடுகளில் தெறிக்கும்
உண்மையை கூறப்போனால்
உன் வாழ்வு
இனி எண்ணையில்லா
தீப்பந்தமாகி விட்டதே

by **jaleelge** Sat 14 Jun 2014 - 22:57

கட்டினா..

இவளக் கட்டணும்டா.....

கொடுக்கிறது எண்டா....

இவளுக்கு வாழ்வு கொடுக்கனுண்டா !!!!!!!

கல்லாகிப் போனவளே...!

கல்லாகிப் போனவளே...!

Re: கல்லாகிப் போனவளே...!