“விடிய விடிய ராமாயணம் கேட்டுட்டு...

ஒரு வீட்டில் ஒரு பையன் வீட்டுக்கணக்கு போடுகிறான்.
ஏதோ ஒன்று தெரியவில்லை. தன் தந்தையிடம்
கூறுகிறான். அவர் மகிழ்ச்சியுடன், விலாவாரியாக
அத்தனையையும் விளக்குகிறார்.

 இடையிடையே “புரியுதா? புரியுதா?” என்று கேட்டு
 உறுதிப்படுத்திக் கொள்கிறார். இறுதியில், மன
நிறைவுடன் அவனிடம் ஒரு சிறிய அடிப்படைக்
கேள்வியைக் கேட்கிறார்.

அவனோ ஏதோ எக்குத்தப்பாக உளறுகிறான். தந்தை
மனம் நொந்துபோனார். பின்னர் கூறுவார்,

“விடிய விடிய ராமாயணம் கேட்டுட்டு, சீதைக்கு ராமன்
என்ன வேண்டும்’னு கேட்டா, ‘சித்தப்பா’ என்றானாம்”

இது உள்ளுறை உவமமா? விடிய விடிய ராமாயணம்
கேட்டது = பையன் நீண்ட நேரம் பாடம் கேட்டது,
என்றாலும், ராமன் = ? சீதை = ? சித்தப்பா = ? என்று
கூறமுடியாது. இருந்தாலும் இது நமக்குப் புரிகிறது.

சொன்னதை வைத்துச் சொல்ல வந்ததைப் புரிந்து
கொள்கிறோம். இருப்பினும் சொன்னதற்கும்,
சொல்ல வந்ததற்கும் – உள்ளுறை உவமத்தில்
அமைந்தது போல் ஒரு ஒன்றுக்கொன்றான நேர்தொடர்பு
(one-to-one correspondence) இல்லை.

உள்ளுறை உவமத்தில் அமைந்தது போல,
சொன்னதற்கும், சொல்ல வந்ததற்கும் ஒரு முழுத்
தொடர்பு இல்லாவிட்டால், அல்லது அப்படி ஒரு
தொடர்பே இல்லாவிட்டாலும், சொன்னதை வைத்துச்
சொல்லவந்ததைப் புரியவைக்கும் வித்தையினை
செய்யுள் இலக்கணக்கார்கள் இறைச்சி என்கிறார்கள்.

அதாவது, கூறிய செய்தியைப் பிரித்து,
 “இதற்கு இது – இதற்கு இது” என்று சொல்ல
 முடியாவிட்டாலும், அந்தச் செய்தியின் முழுமை
உணர்த்துவதே இறைச்சி.
-
--------------------------------
--பாண்டியராஜா பரமசிவம்

என்னும் அக உணர்வை மறைமுகமாக, குறிப்பாக உணர்த்த, உள்ளுறை உவமை க்கு இறைச்சி என்னும் இலக்கிய உத்திகளைப் (நயங்களை) பயன்படுத்தினர் என்பது் புதிய செய்திதான்!

உள்ளே மறைவாகப் படிந்து இருக்கும் குறிப்புப் பொருளை உவமை யாக் உணர செய்வதற்கு பெயர் இறைச்சி என்பதும் இது ஒரு இலக்கணபயன் பாட்டு சொல் என்பதும் அறிந்திட முடிந்தது. நன்றி!

இதுவரை அறியாத ”இறைச்சி”...
நாங்கள் தமிழ் கற்றும் ஆவால் இதுபோன்ற பதிவால் உயர்கிறது...
நன்றிகள் அண்ணா...