மகாபாரதப் போர் முடிந்த பிறகு…

மகாபாரதப் போர் முடிந்த பல ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. 
காந்தாரி கொடுத்த சாபத்தின் விளைவாக 
யாதவர்களுக்குள் சண்டை நடந்து யாதவ குலம் முற்றிலும் 
அழிந்துபோனது. 
-
கிருஷ்ணரால் அதைத் தடுக்க முடியவில்லை. 
தனது அவதாரம் முடிவுக்கு வர வேண்டிய காலம் வந்து
விட்டதை அவர் உணர்ந்தார். அடர்ந்த புதர்கள் நிறைந்த 
ஒரு மரத்தடியில் கால்களை நீட்டி ஓய்வெடுத்துக்
கொண்டிருந்தார்.
-
அப்போது ஒரு வேடன் எய்த அம்பு அவர் பாதத்தில் 
நுழைந்து உயிரைக் குடித்தது.
-
யாதவர்களும் கிருஷ்ணனும் இறந்த செய்தி 
ஹஸ்தினாபுரத்தை எட்டியது. தங்களுக்கும் முடிவு காலம் 
வந்துவிட்டதை தருமன் உணர்ந்தான். உலக வாழ்வைத் 
துறந்து செல்லலாம் என்று நினைத்தான். 
-
அவரது தம்பிகளும் திரௌபதியும் இதை ஒப்புக்கொண்டார்கள். 
எல்லா உறவினர்களையும் இழந்த அவர்களுக்கு இனியும் 
உயிர் வாழப் பிடிக்கவில்லை. அதுவும் தங்களுக்கு ஆருயிர்
நண்பனாக இருந்த கிருஷ்ணனின் மறைவு அவர்களை 
மிகவும் பாதித்துவிட்டது.
-
அர்ச்சுனனின் மகன் அபிமன்யுவின் மகன் பரீட்சித்துக்குப் 
பட்டம் சூட்டிவிட்டுப் பாண்டவர்கள் பாஞ்சாலியுடன் நாட்டை 
விட்டுக் கிளம்பினார்கள். வடக்கில் இமயமலைக்கு அப்பால் 
இருக்கும் மேரு மலையை நோக்கிச் சென்றார்கள். 
-
உலக இன்பங்களையும் ஆசைகளையும் பந்த பாசங்களையும் 
அறவே துறந்து மேருமலையைக் கடப்பவர்கள் மனித உடலுடன் 
சொர்க்கத்துக்குச் செல்ல முடியும் எனச் சான்றோர்கள் 
சொல்லியிருக்கிறார்கள். அத்தகைய பயணத்துக்குத் தேவையான 
மனநிலையுடன் பாண்டவர்கள் துறவறம் பூண்டார்கள். மரவுரி 
தரித்துக்கொண்டு புறப்பட்டார்கள். 
-
அரச பதவியையும் அரண்மனைச் சுகங்களையும் துறந்து 
வாழ்க்கையின் மீதான ஆசையை விடுத்து, மோட்சம் நாடிச் 
சென்றார்கள்.
-

லட்சக்கணக்கான வீரர்களின் இறுதி யாத்திரையைத் தீர்மானித்த அந்த வீரர்கள் தங்களது இறுதி யாத்திரையைத் தாங்களே முடிவுசெய்தபடி கிளம்பினார்கள். அவர்களுடன் தருமபுத்திரன் வளர்த்துவந்த நாயும் உடன் சென்றது.

பின்தொடர்ந்த நாய்
-
மேரு மலைக்கு யாத்திரை செல்பவர்கள் திரும்பிப் 
பார்க்கக் கூடாது என்பது நியதி. தருமன், பீமன், 
அர்ச்சுனன், நகுலன், சகாதேவன், திரௌபதி ஆகியோர் 
ஒருவர் பின் ஒருவராகச் சென்றனர். அவர்களைத் 
தொடர்ந்து நாயும் சென்றது.
-
பாண்டவர்கள் பல நாட்கள் பயணம்செய்து இமயமலையை 
அடைந்தார்கள். அதைக் கடந்து சென்று மேரு மலையைத் 
தரிசித்தனர். மேரு மலையில் பயணம் சென்றபோது 
திரௌபதி சோர்ந்து விழுந்து இறந்து விட்டாள்.
-
அதைக் கண்டு அதிர்ச்சி அடைந்த பீமன், “திரௌபதி 
ஏன் வீழ்ந்துவிட்டாள்?” எனத் தன் அண்ணனிடம் கேட்டான். 
-
தருமன் திரும்பிப் பார்க்காமல் பதில் சொன்னான்: 
-
“ஐவரிடமும் சமமான அன்பு வைக்க வேண்டியவள், 
அர்ச்சுனனிடம் கூடுதல் அன்பைக் காட்டினாள். 
அதனால்தான் அவளால் இந்தப் பயணத்தில் தாக்குப்
பிடிக்க முடியவில்லை.”
-
சிறிது நேரத்தில் சகாதேவன் மயங்கி வீழ்ந்தான் 
“சகாதேவன் ஏன் விழுந்தான்? என்று கேட்டான் பீமன். 
“தன்னிடம் உள்ள சாஸ்திர அறிவு வேறு யாரிடமும் 
இல்லை என்ற கர்வம்தான் காரணம்” என்றபடியே 
தருமன் திரும்பிப் பார்க்காமல் போய்க்கொண்டிருந்தான்.
-
அர்ச்சுனன் வீழ்ந்தான்
-
சிறிது நேரத்தில் நகுலன் சாய்ந்தான். பீமன் மீண்டும் 
காரணம் கேட்டான். தன்னை மிஞ்சிய அழகன் யாருமில்லை 
என்ற கர்வம்தான் காரணம் என்றான் தருமன். 
இப்போதும் திரும்பிப் பார்க்கவில்லை.
-
அடுத்து அர்ச்சுனன் விழுந்தான். “தனது வில்லாண்மை 
குறித்த கர்வம்தான் அவனை இந்தப் பயணத்தில் வீழ்த்தியது” 
என்றவாறு தருமன் போய்க்கொண்டிருந்தான்.
-

தனக்கும் தலை சுற்றுவதை பீமன் உணர்ந்தான். 
தள்ளாடி விழும் சமயத்தில் “என்னால் ஏன் 
தொடர்ந்து வர முடியவில்லை?” என்று கேட்டான். 
“உன்னைவிட பலமுள்ளவர்கள் யாருமில்லை என்னும் 
கர்வம்” என்று தருமன் சொல்லி முடிப்பதற்குள் பீமன் 
தன் கடைசி மூச்சை விட்டான்.
-
ஆசாபாசங்களையும் உலகியல் உணர்ச்சிகளையும் அறவே 
துறந்த தருமன் திரும்பிப் பார்க்காமல் போய்க்கொண்டே 
இருந்தான். நாய் மட்டும் அவனைத் தொடர்ந்தது.
-

-
மேரு மலையின் உச்சியை அடைந்தான். அப்போது அவரை 
சொர்க்கத்திற்கு அழைத்துச் செல்லத் தேவேந்திரனே 
விமானத்துடன் வந்தான். தருமன் விமானத்தில் ஏற 
முற்பட்டபோது அவனுடன் வந்த நாயும் ஏற முயன்றது. 
-
“நாய்க்குச் சொர்க்கத்தில் இடமில்லை” என்று கூறித் 
தடுத்தான் இந்திரன்.
-
விமானத்தினுள் வைத்த காலைப் பின்னுக்கு இழுத்துக்
கொண்டான் தருமன். “என்னை நம்பி இத்தனை தூரம் 
வந்த நாயை விட்டுவிட்டு நான் மட்டும் எப்படி வர 
முடியும்? நான் இங்கேயே இருந்துவிடுகிறேன்” என்றான்.
-
அப்போது நாய் மறைந்தது. அங்கே தரும தேவன் நின்றார்.
 “சொர்க்கமே கிடைக்கிறது என்றாலும் உன்னை நம்பி 
வந்த நாயைக்கூடக் கைவிடாத உன் குணத்தைப் 
பாராட்டுகிறேன். எத்தகைய சூழ்நிலையிலும் தரும 
நெறியிலிருந்து நீ பிறழவில்லை. இது நான் உனக்கு வைத்த 
சோதனை. 
-
முன்பு யட்சன் வடிவில் வந்து உன்னைச் சோதித்தேன். 
இப்போது நாய் வடிவில் வந்து சோதித்தேன். இந்தச் 
சோதனைகளில் நீ தேறிவிட்டாய். மகிழ்ச்சியோடு 
சொர்க்கத்துக்குச் செல்” என்று கூறி தரும தேவன் 
மறைந்தார்.
-
--------------------------------