ஊடல் . . . .

by **செய்தாலி** Mon 7 Feb 2011 - 12:13

என் சினவார்த்தைகளின்
வேட்ககையில்
மலர் முகம்வாடி
கருவிழி தாழ்த்தி
உலர்ந்த கனியிதழால்
பால்வண்ண பற்கள்மூடி
மௌன மொழியுமாய்
உன் கடமைகளை செய்து
பகல் நாழிகை கழித்து
பொங்கிய சோரை
எனக்கு பரிமாறி
நீ உண்ணாமல்
நித்திரை மஞ்சத்தின்
இடவெழிகளில்
தலையனையை இட்டு
முகம் சுவர்பார்க்க
படுத்திருக்கையில்
என் வாய்மொழியின்
தாழ்த்திய இனங்கல்களையும்
ஐவிறு விரல்களின்
சேட்டைகளையும்
பொருட்படுத்தாமல்
அடம்பிடிக்கையில்
நாழங்களில் குருதியின்
வேகம் குறைந்து
மன சலனத்தில்
நிலை குலைந்து
திரும்பி படுக்கையில்
கள்ளத்தனமாய்
தலைதூக்கி பார்த்து
சிறு வினாடிகழித்து
உன் கைகளால்
என் தோள்திருப்பி
கருவிழி மேலுயர்த்தி
கனியிதழ் திறந்து
வெண் பற்கள்காட்டி
மலர்ந்த முகத்துடன்
மௌனம் உடைத்து
இதழ் மொழிபேசி
வாரி அனைத்து
இரவின் நாழிகைகளை
உறங்காமல் கழித்ததை
விடியலில் உணர்ந்தேன்
வள்ளுவன் எழுதிய
ஊடலின் மெய்யினை

-செய்தாலி கிறுக்கலில் இருந்து