பொறுமை… நம்பிக்கை!

-
ஜூலை 19 – ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் ஆடிப்பூரம் ஆரம்பம்
ஒவ்வொரு மனிதரும் தன் வாழ்வின் தாரக மந்திரமாக
கொள்ள வேண்டியது, பொறுமை மற்றும் நம்பிக்கை!
-
இந்த இரண்டையும் கடைப்பிடித்தால், வாழ்வில் வெற்றி
உறுதி என, நமக்கு அறிவுறுத்தியவள், ஆண்டாள்.
கலியுகம் பிறந்த சமயம், லட்சுமி தாயாரிடம்,
‘தேவி… கலியுகம் பிறந்து விட்டது; நாம் பூலோகம்
சென்றால் தான், நிலைமையை சரிப்படுத்த முடியும்.
நீயும் என்னோடு வா…’ என்றார், திருமால்.
-
‘சுவாமி… தங்களுடன் சீதையாகவும், ருக்மணியாகவும்
வந்து பட்ட பாடு போதும்; மீண்டும் என்னை
சோதிக்காதீர்கள்…’ என, பணிவோடு மறுத்து விட்டாள்,
லட்சுமி தாயார்.
-
அதனால், தன் இன்னொரு மனைவியான பூமாதேவியைப்
பார்த்தார், திருமால். ‘நான் வருகிறேன் சுவாமி…’ என்றாள்,
பூமாதேவி.
-
‘தேவி… பூலோகத்திலுள்ள ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் எனும் ஊரில்,
எனக்கு சேவை செய்து வரும் பெரியாழ்வார் எனும்
அடியவரின் மகளாக வளர்ந்து வா… தக்க நேரத்தில்
உன்னை ஆட்கொள்வேன்…’ என்றார் திருமால்.
-
அதனால், ஐந்து வயது குழந்தையாக துளசி வனத்தில்
அனாதையாக நின்றாள், பூமித்தாயார்.
அவளைப் பார்த்த பெரியாழ்வார், ‘இக்குழந்தையை
யாரோ அனாதையாக விட்டுச் சென்று விட்டனர்
போலும்…’ என நினைத்து, அவளை, தன் மகளாக ஏற்றார்.
-
அன்று, ஆடிப்பூரம் நட்சத்திரம்; தன் மகளுக்கு, ‘கோதை’
என பெயரிட்டார். இதற்கு, ‘நல்வாக்கு அருள்பவள்’ எனப்
பொருள்.
-
பெருமாள் மீது கோதைக்கு இருந்த அதீத பக்தியே,
நாளடைவில் காதலாக மாறிற்று. அதனால், ‘மனிதர்களை
திருமணம் செய்ய மாட்டேன்; பெருமாளே தன் கணவர்…’
என, உறுதி எடுத்து, நம்பிக்கையுடன், அவர் மீது அன்பு
செலுத்தினாள்.
-
தினமும், வனத்திலிருந்து துளசியை பறித்து, மாலையாக
தொடுத்து, ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் கோவில் கொண்டுள்ள,
வடபத்ரசாயி பெருமானுக்கு சூட்டும் கைங்கரியத்தை
செய்து வந்தார், பெரியாழ்வார்.
-
அவ்வாறு அவர் மாலையாக தொடுத்து வைத்திருப்பதை,
தன் கழுத்தில் அணிந்து அழகு பார்த்த பின், அதை,
பூக்கூடையில் வைத்து விடுவாள், ஆண்டாள்.
-

ஒருநாள், அவளது தலைமுடி மாலையில் ஒட்டிக் கொள்ள,
அதை கவனிக்காமல், எடுத்துச் சென்றார், பெரியாழ்வார்.
சுவாமிக்கு அணிவிக்கும் போது, முடி இருப்பதை அறிந்து,
பதறி, புதுமாலை கட்டி அணிவித்தார்.
-
இப்படியே சில நாட்கள் தொடரவே, இது எப்படி நடக்கிறது
என சோதிக்க, மறைந்திருந்து பார்த்தார். கோதை,
பெருமாளுக்கு வைத்திருந்த மாலையை எடுத்து, தன்
கழுத்தில் அணிந்து கழற்றுவதைப் பார்த்து, அவளைக்
கடிந்து கொண்டார்.
-
பின், புதுமாலை கட்டி, பெருமாளுக்கு அணிவிக்க
சென்றார்.
-
அதை ஏற்காத பெருமாள், ‘என் பக்தை அணிந்த மாலையே
எனக்கு வேண்டும்…’ என, அசரீரியாக கூறியதுடன்,
‘அவளையே தன் மனைவியாக ஏற்பேன்…’ என்றார். பின்,
பொறுமையின் சின்னமான பூமாதேவியை மணந்தார்.
-
பொறுமையும், நம்பிக்கையும் வாழ்க்கை லட்சியங்களை
மட்டுமல்ல; கடவுளையே அடைய உதவும் என்பது,
ஆண்டாளின் வாழ்க்கை, நமக்கு கற்றுத்தரும் பாடம்!
–
—————————-
தி.செல்லப்பா
வாரமலர்