கிராமத்து நினைவுகள் : மழைத் தண்ணி

Nisha wrote:அடடா!

இதைத்தான் எதிர்பார்த்தேன்! மழைக்கால நினைவுகள்  இனிமையாய் இருக்கின்றது!  இன்னும் எழுதலாம்பா!

நண்பன் wrote:பசுமையான நினைவுகள் ஓட்டு வீட்டில் மாத்திரம் இல்லை தகர வீட்டில் இருந்து மழை பெய்யும் போது வரும் சங்கீதம் இருக்கிறதே எந்த இசையமைப்பாளராலும் உருவாக்க முடியாத ஒரு இசை

காதுக்கு இனிமையாக இருக்கும் அவ்வளவு அழகு சல சல பட பட டொக் டொக் டக் டக் என்று சொல்லிக்கொண்டே போகலாம் அவ்வளவு அழகு  

நாங்கள் மழை நீரை சுத்தமாக பிடிக்க வேண்டும் என்பதற்காக வெட்டை  வெளியில் பாத்திரத்தை வைத்துப் பிடிப்போம் குடிப்பதற்கு அருமையாக இருக்கும் உலகில் உள்ள நீரில் சுத்தமான நீர் மழை நீர்தானே

மற்றும் வீடுகளில் இருந்து வடிந்தோடும் நீரைப் பிடித்து போத்தில் அடைத்து வைப்போம் தீக்காயங்களுக்கு அது மருந்தாகவும் பயன் படுத்துவோம்

முன்பெல்லாம் எங்க ஏரியாவில் பாதைகள் எல்லாம் செம்மண்ணாகத்தான் இருக்கும் பாதையில் தேங்கி நிற்கும் நீரில் விழுந்து விழுந்து விளையாடிய தருணங்களும் உண்டு காலில் மழைப்புழு கடித்து சிரங்கு வந்த தருணங்களும் உண்டு
பசுமையான நினைவுகளை பகிர்ந்த உங்களுக்கும் நன்றிகள்
மாறா அன்புடன் நண்பன்

சே.குமார் wrote:நிஷா அக்காவுக்கு...

முதல்ல கை கொடுங்க... என்ன எழுத்து...

உங்கள் பதிவுகளைத் தொடர்ந்து எதிர் பார்க்கிறேன்...

வாவ் என்ன ஒரு அருமையான பகிர்வு... என்னோட பகிர்வுக்கு கருத்தாக மட்டுமல்லாது தங்கள் சிறுவயது நினைவுகளை எல்லாம் அழகாய் அறியத் தந்தீர்கள்...

நான் மழைக்காலம் என்று இதே கிராமத்து நினைவுகள் என்ற தலைப்பில் நிறையப் பகிர்ந்திருக்கிறேன்... அதையும் இங்கு பதிகிறேன்...

தங்கள் எழுத்து சூப்பர்... வாசிக்கும் போது நானும் தங்களுடனே பயணித்தேன்... அருமை... அருமை அக்கா...

நண்பன் wrote:நிஷா அக்காவின் கருத்தில் பொன்னெழுத்துக்கள்

இக்காலகுழந்தைகள் இவைகளை ரசிக்கின்றார்களா என்பதே தெரியவில்லை. எனக்கு சில நேரம் தோன்றும் நாம் சிறுவர்களாக்வே என்றும் இருந்திருக்க கூடாதா? ஆறு பிள்ளைகள்... கஷ்டம் நஷ்டமெனினும் அனைத்தினையும் ஒன்றாய் அனுபவித்து  பசி பட்டினி உணர்ந்தாலும் அந்த மகிழ்ச்சி  இன்று பணம் கொட்டி நகை நட்டென சேர்ந்தபின்னும் கிடைப்பதில்லை.

கிராமத்து நினைவுகள்: மழைக்காலம்

இந்தப் பழக்கம் விவசாய டயத்துல அடுத்தவன் வயலுக்கு தண்ணீர் போகும் போது அவனுக்குத் தெரியாம வாய்க்கால்ல இருந்து வயலுக்குள்ள குத்திவிட்டு தண்ணீரை பாய்ச்சுறது வரைக்கும் தொடர்ந்திச்சி... என்ன செய்ய தொட்டில் பழக்கம் சுடுகாடு வரைக்குமுன்னு பழமொழியே இருக்குல்ல... நம்ம பிரண்டு வீட்டுக்கு தண்ணி போறப்போ நம்ம வயல் ஓரத்த கண்ணுல விளக்கெண்ணை விட்டுக்கிட்டு பாப்பாங்க... அவங்களுக்குத் தெரியுமில்ல ஒரே குட்டையில ஊறின மட்டைங்கதானே... சில பெரிசுங்க நண்டு சிலவுல பொத்துக்கிட்டு தண்ணி போகுதேன்னுட்டு மம்பட்டியால வெட்டி அடச்சிட்டு போகுங்க.

Nisha wrote:

நண்பன் wrote:நிஷா அக்காவின் கருத்தில் பொன்னெழுத்துக்கள்

இக்காலகுழந்தைகள் இவைகளை ரசிக்கின்றார்களா என்பதே தெரியவில்லை. எனக்கு சில நேரம் தோன்றும் நாம் சிறுவர்களாக்வே என்றும் இருந்திருக்க கூடாதா? ஆறு பிள்ளைகள்... கஷ்டம் நஷ்டமெனினும் அனைத்தினையும் ஒன்றாய் அனுபவித்து  பசி பட்டினி உணர்ந்தாலும் அந்த மகிழ்ச்சி  இன்று பணம் கொட்டி நகை நட்டென சேர்ந்தபின்னும் கிடைப்பதில்லை.

 ம்ம் நிஜத்தினை தானே சொன்னேன்.  பிள்ளைகளாய் நாமிருந்தால் தொல்லைகள் நம்க்கேதாம்?

நண்பன் wrote:நிஷா அக்காவின் கருத்தில் பொன்னெழுத்துக்கள்

இக்காலகுழந்தைகள் இவைகளை ரசிக்கின்றார்களா என்பதே தெரியவில்லை. எனக்கு சில நேரம் தோன்றும் நாம் சிறுவர்களாக்வே என்றும் இருந்திருக்க கூடாதா? ஆறு பிள்ளைகள்... கஷ்டம் நஷ்டமெனினும் அனைத்தினையும் ஒன்றாய் அனுபவித்து  பசி பட்டினி உணர்ந்தாலும் அந்த மகிழ்ச்சி  இன்று பணம் கொட்டி நகை நட்டென சேர்ந்தபின்னும் கிடைப்பதில்லை.

Nisha wrote:

சே.குமார் wrote:நிஷா அக்காவுக்கு...

முதல்ல கை கொடுங்க... என்ன எழுத்து...

உங்கள் பதிவுகளைத் தொடர்ந்து எதிர் பார்க்கிறேன்...

வாவ் என்ன ஒரு அருமையான பகிர்வு... என்னோட பகிர்வுக்கு கருத்தாக மட்டுமல்லாது தங்கள் சிறுவயது நினைவுகளை எல்லாம் அழகாய் அறியத் தந்தீர்கள்...

நான் மழைக்காலம் என்று இதே கிராமத்து நினைவுகள் என்ற தலைப்பில் நிறையப் பகிர்ந்திருக்கிறேன்... அதையும் இங்கு பதிகிறேன்...

தங்கள் எழுத்து சூப்பர்... வாசிக்கும் போது நானும் தங்களுடனே பயணித்தேன்... அருமை... அருமை அக்கா...

ரெம்ப நன்றிப்பா!

நீங்கள் உங்கள் மழைக்கால நினைவுப்பகிர்வுகளை இங்கே தொடருங்கள். நாங்களும் தொடர்கின்றோம். 

வெறும் பாராட்டு பின்னூட்டத்தோடு இருக்காமல்  படிப்பவர்களையும் எழுத தூண்டும் எழுத்து உங்களுடையதாய் இருக்கும் போது நாங்களும் சேர்ந்து எழுதுவதுக்கு என்னவாம்?

ஊளை மூக்கோடும் அந்த மூக்கை துடைத்த புறங்கை அழுக்கோடும் இடுப்பில் நிற்க மறுக்கும் டவுசரை அரணாக்கொடியில் (நாங்க இதை பட்டுக்கயிறு என்போம்) சிறையிட்டு அப்பப்ப இழுத்து விட்டுக் கொண்டும் சந்தோஷித்த அந்த தினங்கள் மீண்டும் வரா.... ஆனால் அந்த நினைவுகளை எப்ப வேண்டுமனாலும் அசை போடலாம்... அதற்கு தடை விதிக்க முடியுமா?

என்னதான் சொல்லுங்க... பெய்யிற மழையில நனையிற சொகம் எத்தனை கோடி கொட்டிக் கொடுத்தாலும் கிடைக்காதுங்க.

*சம்ஸ் wrote:கிராமத்து நினைவுகள் நிஷாவின் மறுமொழிகள் என்று அனைத்தும் என்னை மீண்டும் என் சிறுவயதிற்கு அழைத்துச் செல்கிறது. மழைத் துளியில் மருதாணி வைத்த பார்த்த நாள் அடுத்த வீட்டுக்கு செல்ல "ஓலைத் தட்டு ,சுளகு” என்று தலையின் மேல் பிடித்துக் கொண்டு ஓடிய வயது. பெய்த மழையால் பள்ளங்களில் தேங்கிய நீரில் தூண்டில் கட்டி மீன் பிடித்து விளையாடிய வயது.

கிடுகால் மேய்ந்த கூரை... களிமண்ணும் சாணமும் கலந்து மெழுகிய தரை.. செங்கற்கள் அடுக்கிய சுவர். அமர்வதற்கு குட்டிக் கட்டு என்று அழகிய அரன்மணை, எங்கள் வீடு.கூரையில் உள்ள சிறிய சிறிய ஓட்டையால்  வானம் தெரியும் பகலில் வரும் சூரிய ஓளியை உள்ளங் கையில் பிடித்து ரசித்து மகிழ்ந்ததும்.மழை காலத்தில் பாத்திரம் வைத்து தரை நனையாமல் பாது காத்ததும் பசுமையான நினைவுகள்.

கொட்டும் மழையில் நனைந்து கயிறில் பஸ் விட்டு அப்பாவிடம் அடிவாங்கிய நாட்கள் அத்தனையும் நினைவுக்கு கொண்டு வந்தது உங்களின் பதிவு. அன்று போல் இன்று இல்லை மனம் நிறைந்த சந்தோசம் மகிழ்ச்சியான வாழ்கை மீண்டும் வருமா?

தன் பக்கத்தில் இருக்கும் அண்டை வீட்டார் பசித்திருக்க தான் மட்டும் வயிறார உண்னாத நல்ல உள்ளங்கள் குடியிருந்த காலம் இரவும் பகலும் ஓடி ஓடி நலன் விசாரித்த நாட்கள் என்று அத்துனையும் சிறப்பே!

அன்று மழையில் நனைவதோ ரெம்ப பிடிக்கும் இன்று மழையில் நனைந்தால் சளிபிடிக்கும்.  சேத்து தண்ணியில வாய்பிளந்து நீந்தும் முள்ளும் தண்ணியில் மிதக்கும் தவக்களையோ தென்னங்குச்சி பத்திரிகையில் தோனி செய்து போட்டி போட்ட நாட்கள் அது ஒரு வசந்த காலம்.
மழையால் நிறம்பிய கிணற்றில் பேணியில் வாளி கட்டி நீர் இறைத்து மகிழ்ந்ததும் அம்மா பார்த்ததும் தம்பியை மாட்டிவிட்டு ஓழிந்ததும் நினைத்துப் பார்க்கும் போதும் ஆனந்தம்.

எங்களையும் எழுத தூண்டும் உங்களின் அருமையான பதிவு தொடருங்கள் நாங்களும் பின் வருகிறோம்.அனைவரும் சேர்ந்து நனைந்திடலாம்.

நேசமுடன் ஹாசிம் wrote:மரத்துப்போன மண்ணுக்கு 
மகிழ்வு தரும் அதி மதுரமாய் 
வானத்து வள்ளலால் 
வகுந்தளிக்கும் செல்வமிது 

பூமித்தாயின் மடிவளரும் குழந்தைகள் 
குதூகலித்து மகிழும் கொடையிது 
மழைத்தண்ணி நினைத்தாலே 
அனைவரும் மகிழும் தண்ணி 

அதுபற்றிய தொடர் பார்க்கும் போதே பரவசமூட்டுகிறது 
அனைவருக்கும் நன்றிகள்

Nisha wrote:

நேசமுடன் ஹாசிம் wrote:மரத்துப்போன மண்ணுக்கு 
மகிழ்வு தரும் அதி மதுரமாய் 
வானத்து வள்ளலால் 
வகுந்தளிக்கும் செல்வமிது 

பூமித்தாயின் மடிவளரும் குழந்தைகள் 
குதூகலித்து மகிழும் கொடையிது 
மழைத்தண்ணி நினைத்தாலே 
அனைவரும் மகிழும் தண்ணி 

அதுபற்றிய தொடர் பார்க்கும் போதே பரவசமூட்டுகிறது 
அனைவருக்கும் நன்றிகள்

நீங்களும் எழுதலாமே ஹாசிம்!