ஆல்ப்ஸ் தென்றலில்..... காதலை காதலோடு காதலியுங்கள்!

அன்புஈனும் ஆர்வம் உடைமை அதுஈனும்
நண்பென்னும் நாடாச் சிறப்பு

என்னகம் கொன்று உன்னை யார் வெல்வது?

Nisha wrote:குறிப்பாய் கொடுத்தது என் அனைத்து பதிவுகளுக்குமானது தான். இதோ இந்த பதிவிலிருந்தும் நட்பை குறித்த கருத்தும் கூட  முத்தமிழ் மன்றத்திலும் சேனைத்தமிழ் உலாவிலும் இருப்பதே! 

ஆல்ப்ஸ் தென்றலில் இதற்கு முன் இட்ட கவிதைகளுக்கு வந்தபின்னூட்டங்கள் சில என்னுடைய கவிதைகளில் தொடரும் சோகங்கள் இன்றையதென நினைத்து ஆறுதல் வார்த்தைகளாய் வந்ததால்  பொதுவாக அக்கருத்தினை இட்டேன். 

எழுதுவதையெல்லாம் சொந்த வாழ்க்கையோடு  இணைத்து பார்த்தால் ஒன்றுமே எழுத முடியாது. 

எழுதும் போது நாம் ஒரு கருவை எடுத்து அக்கருவுக்குள்  நாம் வாழ்ந்து எழுதும் போது வார்த்தைகள் இயல்பாய் வரும். 

நான் கேட்கும், பார்க்கும் சம்பவங்களின் அடிப்படையிலும் என் எழுத்துக்கள் வரும்.  

புரியுமென நம்புகின்றேன்! விமர்சனத்துக்கு நன்றி.

நேசமுடன் ஹாசிம் wrote:எத்தனை உயரப் பெண்ணிருந்தாலும் அத்தனையையும் மீறி சீதனம் கேட்கும் வழமை உண்டு அருமையான கவிதை அசத்திட்டிங்க பாராட்டுகள் அக்கா

Nisha wrote:

ஆக்குவதும் அழிப்பதுவும் அவளேயன்றி யாருமில்லை 
பெண்ணில்லா வீடு என்றும் பாழபட்டதென்றோ செப்பி
பெண் இன்றி பெருமை இல்லை, கண் இன்றி காட்சியில்லை
உன் கண்ணீரை போல ஒரு ஆயுதமும் வேறில்லை 
அடக்கிடவும் அடங்கிடவும் அங்குசமாய்  இருப்பவளே!


கருவில் உயிர்த்த  நொடி முதலாய் மண்ணோடு மண்ணாய் 
மக்கிப்போகும் நாள் வரைக்கும்  தான் வாழ போராடும்  
சுமை தாங்கியானவளின்  மனக்காயங்கள் ஒன்றிரண்டா?
தன்னலமின்றி  உருகி வெளிச்சம் தரும்  மெழுகினைப்போல
தன்னை உருக்கிடுமவள் வலிகள் எண்ணுள்ளடங்கிடுமா?


தலைசுற்று, வாந்தி  முதல்  தனை வெறுக்கும் உணர்வுணர்ந்து  
யாருமுணரா வலி தாங்கி  தன் உதிரப்பாலை புகட்டி பத்திரமாய் 
பாதுகாத்து  பவித்திரமாய் பேணி டுமவள் வாழ்க்கையின் 
சோதனை  தான்  வேதனையா? வேதனைதான் சாதனையோ?
தையலவள் காயம் தனை தைத்து விட்டால்  அடங்கிடுமா?
 
ஆணென்றால்  உயரும் தட்டும் பெண்ணென்றால்  தாழ்வதுடன் 
கண்ணாய் நீ யிருந்தாலும் பெண்ணே  உன் பணி யிவைகள் 
சொல்லி விளையாடிடத்தான் விளையாடு பொருள் சட்டி பானை!
ஓர் வயதில் ஆரம்பிக்கும்  ஓர்மை தனை என்ன வென்பேன்?
ஆரம்பிக்கும் சேட்டைத்தனம் அடக்கியாளல் சரியோ?


மூவிரண்டு வயதானால் ஆரம்பிக்கும் ஆக்கினைகள்,
ஐயிரண்டு மாதம் சுமந்திடாமலே  சேயிரண்டுக்கவள்  
தாயாகும்  பாக்கியங்கள்,அன்னையாய் அரவணைத்து 
தந்தையாய் வழிகாட்டி அனைத்திலும் தலைமகளாய் 
தன்னையே சீர்ப்படுத்த ஏவிடுவர் நாள் தோறும்! 


நாலிரண்டு வயதினிலே அடுப்படியில் அடங்கிடுவாள்
அந்தி சந்தி  வேளையிலே அன்னமூட்டும் தாயாவாள்
அத்தனைக்கும் அவள் வேண்டும் சிந்தனைக்கு நேரமில்லை
வீடு கூட்டி பெருக்கி விளக்கேற்றி வைக்க வேண்டும் 
பெண்ணே உன் பணியிவைகள்  என்றும் சொல்வர்!


ஐயிரண்டு வயதினிலே கன்றாய் துள்ளி ஓடி விட்டால் 
காலிரண்டில் சலங்கையிட்டு  துள்ளல் அடக்கிடுவர்
அன்னையவள்  பூமியுந்தன் துள்ளல் தாங்கமாட்டாள் 
அடக்கமாயிரு பெண்ணே  என்றே சொல்லி குட்டிடுவர் 
தட்டுவதும் குட்டுவதும் கொடுக்குகளாய் அவள் மேலே! 


ஆறிரண்டு வயதானால்  நாலு சுவர் உந்தன் சொந்தம் 
வாயிற்படி வந்து விட்டால் அமிலமாய்  ஏச்சுப்பேச்சு
பூமிப்படி அதிராது அனன் நடை அவள் பயில அச்சம், மடம் 
நாணமெல்லாம்  இலவசமாய் இணைந்து விடும் 
இயைந்தால் என்று அறிந்தாலே அர்ச்சனைகள் தொடங்கி விடும
 
குனிந்த நடை தானே குமரி உனக்கழகெனச்சொல்லி 
முழுமை யடையாத அவள் உள்ளம் மூடி முடங்கும் 
தன்னைத்தொலைத்து தன் பெயர் மறந்து அமிழ்ந்தாலும் 
மாதந்தோறும் வலிகள் உயிர் வதை உணர வைத்தே 
நீயும் பெண்ணெனெவே சத்தமாய் கூச்சலிடும்! 


மங்கையவள் சிந்தனைகள் சிறகடித்து பறந்து  சென்றால் 
சிறகொடித்து  விறகாக்கி  சீர் கொட்டி சிறையாக்கி 
சித்திரம் போல் சிலையாக்கி சிந்தைதனை கொய்து 
சிலுவையிலும் அறைவர்! இதுவே நியதியுமென்பர்
சிக்கிச்சீரழித்திடுவார் சின்னவளே நீ என்பர்!


பத்திரண்டு  வயதானால் கற்பனைக்கோர்  கடிவாளம் 
கட்டி விட்டே ஓய்ந்திடுவர், தாய்மை அவள் சொத்தாகி 
மீண்டும் அவள் உயிர்ப்பாள்,மீளவும் பிறப்பாள், 
தாலி கட்டும் மணாளன் மனம் கவரும் மங்கையவள் 
அன்னையாகும் அவளன்பிலெ ன்றும் பேதமில்லை!


இத்தனைக்கும் அவள் வாழ்வில் பத்திரமாய் தான் இருப்பாள் 
வேடன் போல வந்திறங்கி  வேட்டை யாடும் மிருகங்களின் 
பாலியல் வக்கிரங்கள் பாவையவள் வாழ்வினிலே 
பாதாளம் செல்ல வைக்கும் பாடுகளை  தந்திடுமே!
பாலூட்டும்  நெஞ்சமதை பாழாக்கும் மாமனிதா!


காமுகனாய் ஆனதேனோ  குத்திக்குதறியதேனோ?
தாலாட்டும் தாயுந்தன் தாய்மை உணராதவனே! 
பெண்ணின்றி ஏதுமில்லை,அவளின்றி நீயுமில்லை 
அமிலத்தால் அவளுடலை உருக்குலைக்க நீ யார் சொல்?
அகமுணரா கொடூரம்  உன் தாகம் தீர்த்ததோ  மனிதா?


பட்டுபோல பட்டாம் பூச்சியை பிடித்து  நூல் கட்டி 
பறக்கச்சொன்னால் எது வரை தான் பறக்கும்? 
எப்படித்தான் துடிக்கும் பார்த்து மனம் ரசிப்பவனை 
தட்டிக்கேளா தாயவளே தண்டனைக்குரியவளென்று 
தனயனவன்  தவறுகளும்  தாயவளின் தலை மேலே! 


நாடாள பிறந்தானென போற்றி வளர்த்திடு தல் தப்பென்று 
நான் சொல்லேன்! ஆணுக்கொரு நீதி சொல்லிடுமுன் கேளீர்!
ஆணுமில்லை பெண்ணுமில்லை, ஒருவரின்றி எவருமில்லை 
ஆணும் பெண்ணும் விண்ணூக்கும் மண்ணுக்கும் செல்லுதல் 
சாத்தியமே சொல்லி வளர்ப்பீர்! வாதைகளை தவிர்ப்பீர்!

            

படங்கள்இணையத்தேடலில் கிடைத்தது 

http://alpsnisha.blogspot.ch/2016/02/blog-post_4.html