விமான நிலையத்தில் தவிக்க வைத்த பெட்டி

Nisha wrote:இரு திரிகளையும் ஒன்றாக்கினேன் குமார். 

படிக்கும் போது  தொடர்ச்சியா ய்படிக்க கருத்திட இலகுவாயிருக்கும். 

 காணாமல் போன பெட்டி திரும்ப கிடைத்தது என்றறிந்த பின் தான்  மனசு அமைதியானது.   சான்றிதல்கள் மற்றும்  முக்கியமான பொருட்களை நம் கையோட வைத்திருப்பது போல குட்டி பையில் வைத்து தோளில் தொங்க விட்டுக்கணும்.  நம் கையோடவே இருக்கும்.

*சம்ஸ் wrote:நான் பாதி படித்துவிட்டேன் மிகுதியை படித்துவிட்டு பதில் எழுதுகிறேன்.

சே.குமார் wrote:

Nisha wrote:இரு திரிகளையும் ஒன்றாக்கினேன் குமார். 

படிக்கும் போது  தொடர்ச்சியா ய்படிக்க கருத்திட இலகுவாயிருக்கும். 

 காணாமல் போன பெட்டி திரும்ப கிடைத்தது என்றறிந்த பின் தான்  மனசு அமைதியானது.   சான்றிதல்கள் மற்றும்  முக்கியமான பொருட்களை நம் கையோட வைத்திருப்பது போல குட்டி பையில் வைத்து தோளில் தொங்க விட்டுக்கணும்.  நம் கையோடவே இருக்கும்.

வாங்க அக்கா.
வணக்கம்.
ஒரு திரியில் கொண்டு வந்தீர்களா? நான் என்னாச்சு என குழம்பி மீண்டும் தனித்தனியாக இட்டு வைத்தேன்.
எல்லாம் ஒரே பெட்டியில் கையில் கொண்டு வரலாம் என கொண்டு வந்தது...
கருத்துக்கு நன்றி அக்கா.

Nisha wrote:

சே.குமார் wrote:

Nisha wrote:இரு திரிகளையும் ஒன்றாக்கினேன் குமார். 

படிக்கும் போது  தொடர்ச்சியா ய்படிக்க கருத்திட இலகுவாயிருக்கும். 

 காணாமல் போன பெட்டி திரும்ப கிடைத்தது என்றறிந்த பின் தான்  மனசு அமைதியானது.   சான்றிதல்கள் மற்றும்  முக்கியமான பொருட்களை நம் கையோட வைத்திருப்பது போல குட்டி பையில் வைத்து தோளில் தொங்க விட்டுக்கணும்.  நம் கையோடவே இருக்கும்.

வாங்க அக்கா.
வணக்கம்.
ஒரு திரியில் கொண்டு வந்தீர்களா? நான் என்னாச்சு என குழம்பி மீண்டும் தனித்தனியாக இட்டு வைத்தேன்.
எல்லாம் ஒரே பெட்டியில் கையில் கொண்டு வரலாம் என கொண்டு வந்தது...
கருத்துக்கு நன்றி அக்கா.

அடடா! அப்படியா? நான் தான் இரவு சரியாக திரி இணைப்பை கவனிக்கவில்லையோ என நினைத்து  காலை மீண்டும் இணைத்தேன்பா. 

அது சரி உங்களால் திரியை பிரிக்க முடித்ததா குமார்?  

லக்கேஜ்  ஒரு பெட்டி மட்டும் தான் கொண்டு வந்தீர்களா? உணவுப்பொருட்கள் எதுவும் கொண்டே வரலையா?

*சம்ஸ் wrote:ரெம்ப கவலையுடன் நகர்ந்தது கதை அவசரம் எதுக்கும் ஆகாது என்று அனைவரும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். அவசரம் ஆபத்தை விளைவிக்கும் இந்த கதையில் இருந்து நிதானம் அவசியம் பொறுமை வெற்றியளிக்கும் என்று உணர்ந்தேன்.

எப்படியோ தங்களின் பேக் கிடைத்ததும் மனசு அமைதியானது.தாங்கள் கடந்து வந்த பயணத்தை எங்களுடன் பகிர்ந்தமைக்கு நன்றி சார்.

சே.குமார் wrote:

Nisha wrote:

சே.குமார் wrote:

Nisha wrote:இரு திரிகளையும் ஒன்றாக்கினேன் குமார். 

படிக்கும் போது  தொடர்ச்சியா ய்படிக்க கருத்திட இலகுவாயிருக்கும். 

 காணாமல் போன பெட்டி திரும்ப கிடைத்தது என்றறிந்த பின் தான்  மனசு அமைதியானது.   சான்றிதல்கள் மற்றும்  முக்கியமான பொருட்களை நம் கையோட வைத்திருப்பது போல குட்டி பையில் வைத்து தோளில் தொங்க விட்டுக்கணும்.  நம் கையோடவே இருக்கும்.

வாங்க அக்கா.
வணக்கம்.
ஒரு திரியில் கொண்டு வந்தீர்களா? நான் என்னாச்சு என குழம்பி மீண்டும் தனித்தனியாக இட்டு வைத்தேன்.
எல்லாம் ஒரே பெட்டியில் கையில் கொண்டு வரலாம் என கொண்டு வந்தது...
கருத்துக்கு நன்றி அக்கா.

அடடா! அப்படியா? நான் தான் இரவு சரியாக திரி இணைப்பை கவனிக்கவில்லையோ என நினைத்து  காலை மீண்டும் இணைத்தேன்பா. 

அது சரி உங்களால் திரியை பிரிக்க முடித்ததா குமார்?  

லக்கேஜ்  ஒரு பெட்டி மட்டும் தான் கொண்டு வந்தீர்களா? உணவுப்பொருட்கள் எதுவும் கொண்டே வரலையா?

திரியில் ஒன்றை அழித்துவிட்டு மீண்டும் தனியாக போஸ்ட் பண்ணினேன் அக்கா...
வருத்தமாய் வந்ததால் 10 கிலோவுக்குள்தான் கொண்டு வந்தேன்.
ஒன்றும் வாங்கி வரவில்லை... லக்கேஜ் எல்லாம் கொண்டு வரவில்லை...

Nisha wrote:

*சம்ஸ் wrote:ரெம்ப கவலையுடன் நகர்ந்தது கதை அவசரம் எதுக்கும் ஆகாது என்று அனைவரும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். அவசரம் ஆபத்தை விளைவிக்கும் இந்த கதையில் இருந்து நிதானம் அவசியம் பொறுமை வெற்றியளிக்கும் என்று உணர்ந்தேன்.

எப்படியோ தங்களின் பேக் கிடைத்ததும் மனசு அமைதியானது.தாங்கள் கடந்து வந்த பயணத்தை எங்களுடன் பகிர்ந்தமைக்கு நன்றி சார்.

இது கதை என எங்கே  சார்  எழுதி இருக்கின்றார்.      

குமாரின் சொந்த அனுபவத்தை எப்படி கதை என சொல்லலாம். அதை விட  குமார்  ஒன்றும் அவசரப்பட்டதாக தெரியவில்லையே.... லக்கேஜ் அதிகம் இல்லாததால் கையில்  மட்டும்  ஒரு பையோட புறப்பட்டிருக்கார்.  அந்த ப்பை  கையில் கொண்டு செல்லும் அளவை விட அதிகமென்பதால்  விமான லக்கேஜில் போடப்பட்டிருக்கின்றது. இதில் அவசரம் எங்கே இருந்து வருமாம்? அவர் பொறுமையாக கையாண்டிருப்பதாகத்தான் தெரிகின்றது.

முக்கியமான சான்றிதல்கள், மத்திரை, மருந்துகள், இன்கோலர்கள், ஒரு மாற்று உடை,  ரவல் என  எடுத்து தனியே வைத்து  தோளில்  போடும் படியாய் குட்டிப்பை  வைத்திருப்பது எப்போதுமே நல்லது. நான் எங்கள் பயணத்தில் எப்போதும்  அவசரத்தேவைக்கு என தனியே  தேவைப்படுவதை எடுத்து வைத்து விடுவேன்.