பயம்! – ஒரு பக்க கதை -

அந்த டாக்டர் வழக்கமானவர்களில் இருந்து ரொம்ப
வித்தியாசமாகத் தெரிந்தார். மூக்குக் கண்ணாடியை,
சரியாக மூக்கு நுனியில் மாட்டிக் கொண்டு வெற்றுக்
கண்களால் பேஷண்டை உற்றுப் பார்த்துப் பேசுவார்.
-
அவரது பேண்டுக்கு எப்போதும் பெல்ட் கிடையாது.
அதிகபட்சம் ஐம்பது கிலோ இருப்பார். ஆனால்
திறமைசாலி.முக்கியமாக வயிறு சம்பந்தப்பட்ட
விஷயங்களில் அறுவை நிபுணர்.
-
“இன்னும் ஒரு வாரத்தில் ஆபரேஷன் வெச்சுக்கலாம்!’
என்று மனைவியிடம் சொன்னவர், “உங்க தங்கச்சிக்கு
இதேபோல ஆபரேஷன் நடந்ததே!’ என்றார்.
-
“ஆமா! நீங்கதானே சார்.. அவளுக்கு குடல்வால்
ஆபரேஷன் பண்ணினீங்க?’ என்றாள் மனைவி.
-
“அப்பல்லாம்.. நான் ரொம்ப பயத்தோடதான் ஆபரேஷன்
பண்ணினேன்… ம்ஹூம்!’ என்று பெருமூச்சு விட்டார்.
அதன்பின் ஆபரேஷனுக்கான செலவுகளைப் பேசிவிட்டு
கிளம்பினேம்.
-
வெளியே வந்ததும். இந்த டாக்டர் வேண்டாம் என்றேன்
மனைவியிடம்.
-
ஆபரேஷன் பண்ணுவதற்கு பயந்துக்கற டாக்டர் எப்படி
தைரியமா பிரச்னைகளை அணுக முடியும்! ஆபரேஷன்
சமயத்துல ஏதாவது அசம்பாவிதம் நடந்தா? என கேட்டேன்.
-
என் தங்கைக்க குடல்வாசல் ஆபரேஷன் ஆனது.. நீங்க
உட்பட யாருக்குமே தெரியாது. கல்யாணத்தை நிச்சயம்
பண்ணி, இன்னும் பதினைஞ்சு நாள்தான்
இருக்குன்னும்போது எவ்ளோ ஜாக்ரதையா ஆபரேஷன்
பண்ணணும்?
-
அதைத்தான் பயந்து கிட்டே செஞ்சேன்னு சொல்றாரு.
பயம்கறது ஒவ்வொருத்தருக்கும் தொழில்ல இருக்கணும்!
இல்லைன்னா அஜாக்கிரதை ஆளைத் தின்னுடும் -
மனைவியின் வரிகள் எனக்கு நல்ல ஆலோசனை.
-
——————————–
- பிரகாஷ் வர்மா
நன்றி: குமுதம்

அருமையான கதை